برخی مدیران تصور میکنند باید چهرهای خشن و عصبانی به کارمندان خود نشان دهند. چون هر لبخندی از جانب آنان باعث میشود ابهتشان کم شود و کارمندان به اندازه کافی به آنان احترام نگذارند. بنابراین سعی میکنند با پرخاشگری و گاهی بددهنی پشتوانهای برای شخصیت مدیریتی خود دست و پا کنند تا کارمندان از دستوراتشان اطاعت کنند. اما غافل از اینکه این هیبت قلابی نه تنها برای آنان قدرت به همراه نمیآورد، بلکه با بیاحترامی به کارکنان، خود را در چشم آنان حقیر میسازند و از طرفی سازمان خود را نیز بیاعتبار میکنند.
اگر شما هم جزو این دسته از مدیران عصبانی هستید، در نظر داشته باشید، پرخاشگریتان عوارض ناخوشایند بسیاری میتواند برایتان در پی داشته باشد. اولا کارمندان باشخصیت و موقرتان را به تدریج از اطرافتان پراکنده میکند و شما را در میان افراد نوکرمآب و احتمالا زبان باز تنها میگذارد. ثانیا با این رفتار به کارمندانی که دارای خصلت دریدگی و پرخاشگری هستند فرصت شکوفایی – البته در جهت منفی- میدهید؛ بله! واقعا شکوفا میشوند و در مدت کوتاهی محیط ادارهتان به محلی برای افرادی بدل میشود که بیشتر اراذل و اوباش هستند تا کارمند! ثالثا با این کار کارمندان خود را نیز تشویق میکنید با عصبانیت و پرخاشگری به حق خود برسند، به طوری که افراد بددهن و عصبانی خود را محق میدانند تا جایی که کسانی که اینگونه برخورد نکنند، احتمالا در معرض انتقاد و حتی شماتت دیگر افراد قرار گیرند. بدتر از همه اینکه برخی افراد تصور میکنند یکی از ویژگیهای احراز پست مدیریت، همین عصبانیت، بیاحترامی به دیگران و بددهنی است و کمکم تبدیل به فرهنگ آن اداره شود.
برای اجتناب از این اشتباه چه باید کرد؟
اگر مدیری هستید که به سرعت عصبانی میشوید و به هیچ وجه خوددار نیستید و از کلمات رکیک و زشت در محیط کار استفاده میکنید، متاسفانه جزو مدیران پرخاشگر و قلدرمآب هستید که با اندکی صداقت میتوانید میزان ابتلای خود را به این بیماری تشخیص دهید. اما اگر کارمندانتان چنین اخلاق زشتی را در پیش گرفتهاند، لازم است با دقت و صرف زمان بیشتری میزان این بیماری را تشخیص دهید.
به یاد داشته باشید تحصیلات و موقر بودن و باشخصیت بودن به هیچ وجه لازم و ملزوم هم نیستند اما ناخودآگاه انتظار خویشتنداری بیشتری از افراد تحصیلکرده میرود، هر چند که بسیاری از مدیران پرخاشگر، تحصیلات عالیه دارند. فراموش نکنید وقیح بودن و استفاده از الفاظ رکیک و زشت نشاندهنده عدم تعادل شخصیت و نداشتن روان سالم است و افرادی که دارای شخصیت ضعیفی هستند، در اکثر مواقع سعی میکنند با تحقیر دیگران و بدزبانی نسبت به افراد، برای خود برتری ایجاد کنند. از طرفی عصبانیت به سلامتی جسم نیز لطمه میزند و در اکثر موارد باعث تغییراتی در بدن نظیر افزایش فشار خون میشود.
تمامی روانشناسان و پزشکان در چنین مواقعی توصیه میکنند هیچ تصمیمی نگیرید و هیچ صحبتی نکنید. یک لیوان آب سرد بنوشید و هم چنان که روایات دینی نیز مطرح میکنند موقعیت فیزیکی خود را تغییر دهید: بدین معنی که اگر نشستهاید، از جای خود برخیزید و کمی قدم بزنید و اگر ایستادهاید کمی بنشینید و اجازه دهید خون بیشتری به مغزتان برسد. میتوانید با یک روانشناس یا حتی یک دوست خوب درباره مسائل کاری که باعث عصبانیت شما میشود صحبت کنید. گرچه ممکن است این کار برای تان به یک عادت بد بدل شده باشد اما خوب است بدانید برخی بیماریهای جسمی نظیر کم خونی نیز باعث کم طاقت شدن و پرخاشگری فرد بشود و بنابراین اگر واقعا به دنبال بهتر شدن هستید میتوانید با یک پزشک نیز درباره سلامتی تان مشورت کنید. به خاطر داشته باشید با احترام به دیگران و استفاده از کلمات مناسب و احترام آمیز، شخصیت و وجههای در شان یک مدیر برای خود ایجاد کنید.