بیشتر روزنامهنگاران ساعت کاری زیاد و غیراجتماعی دارند و در عین حال حقوق زیادی نیز دریافت نمیکنند. بهعنوان یک شغل حرفهای، روزنامهنگاران اغلب در معرض بدبینی قرار گرفته و به ندرت از آنها تقدیر میشود، اگر هم تقدیری شود معمولا توسط همکارانشان صورت میگیرد. همچنین اتفاقاتی که هر روز در جامعه رخ میدهد باید به سرعت توسط آنها به اخبار فردا تبدیل شود، به همین خاطر روزنامهنگاران برای کارکرد بهتر دائما تحت فشار هستند.
روزنامهنگاران قادر به تبلیغ مستقیم محصولات شرکتها نیستند، اما آنان در کار خود یعنی مقالهنویسی حرفهای هستند و میتوانند مقالههایی جذاب، خواندنی و دقیق را به نگارش در بیاورند.
ایده
تایلر بارنت، بنیانگذار آژانس روابط عمومی «بارنت المان» در لس آنجلس یک بار نامهای به سردبیر مجلهای ارسال کرد که در آن از وی تعریف و تمجید کرده بود. او در این باره میگوید: روزنامهنگاران دوست دارند مقالههایشان توسط مردم خوانده شود. همه ما سخت کار میکنیم و میتوانیم با تعریف از یکدیگر روز خوبی را برای خودمان بهوجود بیاوریم.
روزنامهها، مجلهها و ژورنالهایی که در زمینه کسبوکار شما هستند و مایل هستید اخبار مربوط به شما را مخابره کنند، مطالعه کنید. درصورتیکه از مقالهای خوشتان آمد بهراحتی به نویسنده ایمیل فرستاده و از مقاله وی تعریف کنید، لازم نیست همیشه این کار را انجام دهید، در عین حال فقط زمانی که خواستهای از آنها دارید این کار را انجام ندهید. همین کار شما باعث میشود روزنامهنگاران نسبت به مطالبی که مایل به گزارششان هستید راغبتر شوند.
نیازی نیست در تمجید از مقالات مختلف زیاده روی کنید، تنها از مقالاتی که واقعاً خوشتان میآید تعریف کنید. مانند مقالاتی که عموم مردم آنها را میپسندند، اینگونه تمجیدها تأثیر بیشتری بر روزنامه نگار موردنظر خواهد داشت.
آنچه در عمل باید انجام دهید
- زیادی از روزنامه نگاران تعریف و تمجید نکنید، این کار شما باعث بدبین شدن دیگران نسبت به شما میشود.
- تنها زمانی از مقاله یک روزنامهنگار قدردانی کنید که شایستگی و ارزش لازمه را داشته باشد.
- تنها از روزنامهنگارانی که با آنها مراوده دارید تعریف و تمجید کنید.