بخش خصوصی با تکاپویی که این روزها از سرمیگذراند، به نظر میرسد، امروز با نگاهی متفاوت از گذشته به آینده انتخابات اتاق تهران چشم دوخته و یک ماه دیگر به کاندیداهای خود رأی خواهند داد تا سرنوشت اتاق را به دست آنها بسپارند. اتاقی که به گفته خودشان اگر چه پارلمان بخشخصوصی نامیده میشود اما هنوز دولت سهم و رأی قابل توجهی در آن دارد. با نزدیک شدن به انتخابات، تشکلها و ائتلافهای مختلفی از تندروها، سنتیها، میانهروها و... شکل گرفته و میخواهند مصممتر از قبل بخت خود را در این رقابت بیازمایند. تا به حال از جانب بخش خصوصی انتقادهای بسیاری به اتاق وارد بود و دولت هم نوع عملکرد اتاق را نتیجه تصمیمات نهایی بخش خصوصی میدانست، اتاقیها میگفتند، سهم بخش خصوصی اندک است و دولتیها هم به بخش خصوصی انتقاد داشتند که آن طور که باید قوی عمل نمیکند و در حالی که اتاق تهران نماینده بخش خصوصی و مشاور سه قوه است و علاوه بر آن 20 نماینده از دولت را نیز در خود دارد، قاعدتا چگونگی وضعیت اقتصادی کشور از خروجی این اتاق نباید بیتاثیر باشد.
اما انتظارات بخشخصوصی از اتاق آینده چه میتواند باشد. رییس اتحادیه صادرکنندگان پوست سالامبور و چرم ایران با اشاره به جایگاه اتاق بهعنوان مشاور سه قوه به «فرصت امروز» میگوید: متاسفانه اتاق هنوز به این جایگاه دست نیافته و انتظار میرود که اتاق آینده بتواند این جایگاه را تبیین کند. او ادامه میدهد: البته به این معنا نیست که اتاق توانایی لازم را ندارد بلکه به نظر میرسد، دولت از آنچه که باید به بخشخصوصی واگذار کند نمیتواند دل بکند. سعید شادکام، این نوع عملکرد دولت را به دیدگاه دولت در نگاه به بخشخصوصی مرتبط ندانسته و توضیح میدهد: واقعیت این است که دولت در ساختار پیچیده و دیوانسالاریاش گیر افتاده و هنوز نتوانسته دست و پایش را از این بندها باز کند.
نــمـایـنـده اتـحـادیه صادرکـنـندگان پـوسـت سالامبور و چرم ایران در اتاق، توانایی آن را در مشاوره و کمک به دولت بالا عنوان کرده و میافزاید: البته ما هم باید در اتاق نگاهمان را تغییر دهیم. شادکام ایجاد ائتلاف و تشکلهای مختلف را پیش از انتخابات لازم دانسته اما معتقد است، تنها هم افزایی علائق و سلیقههای متفاوت به دور از جناحبندیهای سیاسی میتواند اتاق را از وضعیت امروزش نجات داده و آن را تاثیرگذار کند. سعید شادکام با بیان اینکه باید در اتاق بخشخصوصی از شبه دولتی مشخص شود، توضیح میدهد: برخی گروههای خاص در اتاق به دولت نزدیک هستند و ممکن است این کار، اتاق را که میتواند نماینده واقعی بخش خصوصی باشد از اهدافش دور کند، ما میخواهیم در اتاق آینده فقط بخش خصوصی عرضاندام کند.
اتاق تهران 60 عضو دارد که براساس قوانین 20 نفر از اعضای آن را دولت انتخاب میکند و انتخاب باقی بر عهده بخش خصوصی است. به این ترتیب دولت در خروجی این اتاق سهمی نزدیک به 33 درصد دارد. مسئلهای که نماینده یک تشکل دیگر به آن اشاره کرده و به آن انتقاد دارد. رییس انجمن واردكنندگان فرآوردههـای بـهـداشتی، آرایشی و عطریات ایران در این باره به «فرصت امروز» میگوید: ما میخواهیم اتاق آینده از آن بخش خصوصی باشد. در حالی که دولت 20 نماینده در آن دارد و این تنها سهم دولت در اتاق نیست، بلکه اعضای دیگری هم از برخی شرکتهای دولتی یا شرکتهای واگذار شده هستند و به احتساب اینها، سهم دولت در اتاق به بیش از 50 درصد میرسد.
محمدرضا بوترابی ادامه میدهد: با این شرایط ما بیشتر نیاز داریم که قوانین اصلاح شود و نقش دولت در اتاقی که نمایندگان بخش خصوصی هستند کمتر شود، آنچه که ما از اتاق آینده میخواهیم، سهم اندک یا حذف حضور و تاثیر مستقیم دولت در پارلمان بخش خصوصی است که امیدوارم به دست اعضای آینده اتاق محقق شود.
اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران با هدف ایجاد هماهنگی و همکاری بین بازرگانان و صاحبان صنایع، معادن کشور فعالیت میکند. نمایندگان دولت نیز در اتاق تهران و ایران حضور دارند. همکاری با سازمانهای دولتی و سازمانهای وابسته به دولت یا تحت نظارت آن و شهرداریها از جمله ارائه مشاوره در زمان تهیه لوایح و مقرراتی که با امور بازرگانی صنایع، معادن و کشاورزی ارتباط دارد، از وظایف این نهاد به شمار میرود. اتاق ایران براساس قانون، مدیریت دبیرخانه شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی را بر عهده دارد.
در دور هفتم انتخابات ریاست اتاق بازرگانی در اسفند ۱۳۸۹، محمد نهاوندیان با کسب ۱۷۵ رأی به ریاست اتاق تهران و در خرداد سال بعد به ریاست اتاق ایران انتخاب شد. او پس از طولانی شدن مدت حضور در دولت از ریاست اتاق ایران استعفا کرد و پس از آن غلامحسین شافعی با 16 رأی بیشتر، از رقیبش مسعود خوانساری پیشی گرفت و رییس اتاق ایران شد. اتاق بازرگانی ایران نزدیک به ۲۰ هزار عضو در سراسر ایران دارد. داشتن کارت عضویت این اتاق با حداقل سه سال سابقه از شرایط شرکت در انتخابات آن است.