کارگیل، ابر شرکتی مهار نشدنی

شرکت کارگیل یک شرکت خصوصی چند‌ملیتی واقع در منئاپولیس در مینه‌سوتا است. کسب‌وکار این شرکت شامل خرید، فرآوری و توزیع حبوبات و دیگر محصولات کشاورزی، تولید و فروش غذای دام و مواد اولیه برای غذاهای آماده و مواد دارویی می‌شود و همچنین در زمینه گاز و الکتریسیته فعالیت‌های ویژه‌ای را از خود به نمایش گذاشته است. خانواده کارگیل یکی از ثروتمندترین خانواده‌ها در جهان و مالک شرکت کارگیل، بزرگ‌ترین شرکت خصوصی در ایالات متحده است.

طبق گزارش مجله فوربس، چهار نفر از اعضای این خانواده در سال 2010، هر کدام با ثروت 5/4 میلیارد دلار، در جایگاه 176 ثروتمندان دنیا قرار داشتند. این خانواده که به‌شدت از انظار عمومی ‌کناره‌گیری می‌کنند از نوادگان ویلیام دبلیو کارگیل پسر یک کاپیتان دریایی اسکاتلندی هستند که شرکت کارگیل را درآیووا و بعد از جنگ‌های داخلی تأسیس کرد. خانواده کارگیل که مالک90درصد این کسب‌و‌کار خانوادگی است، دارایی‌های خود را افشا نمی‌کند و به همین دلیل ثروت دقیق و واقعی این خانواده مشخص نیست.

ویلیام کارگیل در سال 1865 یک انبار خرید و نخستین تأسیسات نگهداری حبوبات در آمریکا را راه‌اندازی کرد. برادران ویلیام، سام و جیمز هم به‌زودی به کسب‌وکار او پیوستند و دفتر مرکزی شرکت را در لاکروس در ایالت ویسکانسین تأسیس کردند. آنها برای جمع‌آوری و فرآوری حبوبات به گسترش سیستم راه‌آهن کمک زیادی کردند. خانواده کارگیل دو شاخه دارد، پس از مرگ ویلیام کارگیل در سال 1909 داماد او جان مک میلان، شرکت را از بحران بدهی‌ها نجات داد. او با بانک‌های مختلف مذاکره می‌کرد و همچنین برخی از بخش‌های کسب‌و‌کار را که روی تجارت حبوبات تمرکز نداشتند، فروخت. او همچنین دفتر مرکزی شرکت را به منئاپولیس انتقال داد. بنابراین یک شاخه از ثروتمندان این خانواده را مک میلان‌ها و شاخه دیگر را کارگیل‌ها تشکیل می‌دهند. این دو خانواده از حوالی سال 1880 خانواده‌های برجسته و ثروتمندی در لاکروس بوده‌اند.

کمپانی کارگیل، یک مؤسسه چندملیتی خصوصی است که در مینئاپولیس مینه سوتا واقع شده و اکنون بزرگ‌ترین و پردرآمدترین شرکت خصوصی جهان است. فعالیت‌های اقتصادی کارگیل شامل خرید، فرآوری و توزیع دانه‌ها و محصولات کشاورزی و تهیه غذاهای دامی‌و مواد اولیه غذایی و دارویی است. ۷۵درصد غذای انسان‌های روی زمین را محصولات دانه‌ای مانند گندم، ذرت، سویا و … تشکیل می‌دهد که ٩۰درصد تجارت آنها در انحصار شرکت کارگیل به همراه آرچر دنیلز میدلند و بانجی‌ذا است. این شرکت ۲۲درصد بازار گوشت آمریکا را در دست داشته و بزرگ‌ترین صادرکننده گوشت از آرژانتین است. تمامی‌ تخم‌مرغ‌هایی که در شعبه‌های مک‌دونالد آمریکا استفاده می‌شود، از این شرکت تهیه می‌شود و بزرگ‌ترین صنایع طیور تایلند نیز در اختیار کارگیل است.

این شرکت تجاری خانوادگی در سال ۱۸۶۵ زمانی که «ویلیام کارگیل» یک کشتزار بزرگ در آیووا خریداری کرد، فعالیت خود را آغاز کرد. یک سال بعد سام «کارگیل» برادر ویلیام، به او پیوست و شروع به توسعه تجارت خانواده خود کردند. در سال ۱۸۷۵ این شرکت به ویسکانسین منتقل شد و برادر آنها جیمز نیز به آنها پیوست. این شرکت از همان ابتدا همواره بر آن بود که توجه رسانه‌ها را به خود جلب نکند. اساسی‌ترین دلیل این مسئله درآمد عظیم این شرکت خانوادگی 80 عضوی بوده است. این شرکت که به‌عنوان یک واسطه در عرصه محصولاتی همچون گندم، ذرت، سویا، شکر و پنبه فعالیت می‌کرد، با خرید ارزان و فروش گران محصولات کشاورزی، به سرمایه‌ بسیار زیادی دست یافت. جهانی‌سازی رویایی برای این شرکت در راه سودآوری است که در حال تحقق یافتن است.

شرکت کارگیل به‌عنوان یکی از غول‌هاى صنایع کشاورزى به همراه شرکت «داو» برترین شرکت شیمیایى جهان، چند سال پیش به توسعه تبدیل شکرهاى گیاهى به پلاستیک همت گماشتند که به تبدیل شکر حاصل از ذرت و دیگر گیاهان به پلاستیکى به نام پلى‌لاکتید منجر شد. در سال ۱۹۹۹ کارخانه‌هاى این شرکت ۳۹ میلیون تن ذرت را فرآوری کردند که این مقدار تقریباً ۱۵ درصد کل برداشت ذرت آمریکا در آن سال بود. در ابتداى سال ۲۰۰۰ مجموعه «کارگیل- دو» طرحى با سرمایه ۳۰۰ میلیون دلار به منظور تولید انبوه پلاستیک جدید خود راه‌اندازى کرد.

این طرح با نام تجارى «نیچر وارکس» و براى تولید انبوه پی ال‌ای ارائه شد. این شرکت صاحب دوسوم کمپانی «موزاییک» یکی از عرضه‌کنندگان بزرگ فسفات و پتاس بوده و همچنین گروه مالی بزرگی داشت که در سال ۲۰۰۳ به‌عنوان یک زیرمجموعه از این شرکت جدا شد و با نام «شرکت مدیریت دارایی بلک ریور» به انجام خدمات سرمایه‌گذاری مالی پرداخت. از زمانی که پیمان نفتا بین کشورهای آمریکای شمالی منعقد شد، صادرات ذرت آمریکایی به مکزیک سه برابر شده و بهای محصولات داخلی ۷۰ درصد کاهش یافت. در همین حال صنایع کشاورزی آمریکا شاهد سود زودرس و سریع بوده‌اند. در سال ۲۰۰۸ شرکت کارگیل اعلام کرد که سود سه ماهه سوم این شرکت ۸۶ درصد افزایش داشته و به بیش از یک میلیارد دلار رسیده است، ولی در همین مدت، تقریباً ۱۰۰ میلیون نفر به دلیل افزایش بهای مواد‌غذایی فقیر شدند.

در سال گذشته پس از اخطار دولت ونزوئلا به شرکت کارگیل، کارخانه فرآوری برنج این شرکت به دستور رییس‌جمهوری ونزوئلا به دلیل ناتوانی در تولید کافی و فروش محصولات خود براساس قیمت‌های تعیین شده، سلب مالکیت شد. این شرکت که بیش از ۱۶۰ هزار کارمند دارد، در سال‌جاری میلادی درآمدی بالغ بر ۱۰۷ میلیارد دلار داشته و سود خالصی معادل ۶/۲ میلیارد دلار به دست آورده است. درآمد شركت كارگیل در سال 2010 در حدود 107/9 میلیارد دلار و درآمد خالص آن در حدود 6/2میلیارد دلار برآورد شده است.