روزگار اقتصادی و کسبوکار ایران چندان خوش نیست. رکود ادامهدار سال 1391 جانسختی نشان میدهد و جسم و جان اقتصاد را در چنگ دارد. این روزگار ناخوش کسب و کار ایرانیان برای افراد و گروههایی که نان خود را از مزرعه ناامیدی شهروندان به دست میآورند، نقطه امیدی بود که شاید ایرانیان روی خوش به بازار سیاست نشان ندهند، اما آنچه روز جمعه 7 اسفندماه 1394 در بازار انتخابات رخ داد، نشان میدهد ایرانیان هوشمندانه و با آگاهی، از حق رای خویش استفاده کردند.
روی خوش شهروندان به بازار سیاست دلایل قابل اعتنایی دارد، اما بدون تردید در میان این دلایل، رفتار نتیجهگرایانه و قابل توجه دولت یازدهم در سیاست خارجی یکی از دلایل است. حسن روحانی که در بهار 1392 با رای مردم اداره دولت را در دست گرفت، توانست یکی از گرههای کور در مناسبات ایران و جهان را باز کرده و نور امید به دلها بتاباند و آنها را امیدوار کند که کسبوکارشان رو به بهبود خواهد بود.
روی خوش شهروندان به بازار انتخابات روز جمعه 7 اسفندماه در صحنه سیاست داخلی و سیاست خارجی پیامدهای قابل اعتنایی خواهد داشت. حضور پرشور مردم این نوید را میدهد که قانونگذاران دوره آینده مجلس به جای طرح بحثهای غیرمرتبط با کسبوکار و معیشت مردم و هدر دادن امکانات مادی ایران، به سمت اقتصاد گرایش پیدا کنند.
یکی دیگر از پیامدهای جنبش مثبت شهروندان ایرانی این خواهد بود که مجلس آینده باید راه سازگاری بیشتر با سیاستهای اقتصادی دولت را در صدر کارهای خود قرار دهد تا جامعه ایرانی از رنج و زحمت رکود بیرون آید. رویکرد خوشبینانه شهروندان ایرانی به بازار انتخابات بدون تردید نگاه مدیران اقتصادی و سیاسی کشورهای گوناگون به ایران را مثبتتر از همیشه خواهد کرد.
مثبت شدن نگاه و انتظارات مدیران سیاسی و اقتصادی موثر در دنیای امروز به رفتار شهروندان ایرانی سرمایه بزرگی برای این سرزمین است که در معادلات آتی اهرم نیرومندی خواهد بود. ایرانیان با رفتار خوشبینانه و خوشقیافه خود در بازار رای نشان دادند که برای پیشرفت کسبوکار خود و جامعهشان روشهای مدرن را بر هر روش دیگری ترجیح میدهند. نتیجه انتخابات هرچه باشد، اما برنده اصلی جنبش، مثبتاندیشی ایرانیان است که توشه راه آنها برای آینده است.
* عضو «شورای سردبیری» روزنامه «فرصت امروز»