نفوذ برای اسکناس

هکرها در دنیای مدرن از خطرناک‌ترین آدم‌ها شناخته می‌شوند. آنها مهارت‌هایی دارند که فقط جمع کوچکی بلدند و می‌توانند با آن پول یا اطلاعات شخصی و حتی هویت را بدزدند. در اغلب موارد آنها ناشناس باقی می‌مانند و پشت صفحه کامپیوتر مخفیگاه مطمئنی برای آنهاست. علاوه بر دانش تکنولوژیک، بزرگ‌ترین مزیت یک هکر برای انجام اقداماتش ناشناس بودن اوست.

در دنیای مدرن که اینترنت و تکنولوژی در آن حرف اول را می‌زند هیچ چیز امن نیست. از حساب‌های بانکی و خودپردازهای بانک گرفته تا اطلاعات آنلاین. سیستم‌های امنیتی پیشرفته هم می‌توانند توسط هکرهای ماهر شکسته شوند. پول‌های زیادی از این راه دزدیده شده و بخش بزرگی از آنها هیچ وقت برنگشته. اما واقعاً دزدیدن پول این قدر آسان است؟ پاسخ منفی است؛ هک کردن تخصص زیادی می‌خواهد و ممکن است روزها و هفته‌ها زمان ببرد. همه چیز به هوش و پشتکار هکر بستگی دارد.

اینترنت به هکرها اجازه می‌دهد از هر نقطه‌ای از دنیا وصل شوند. یک کامپیوتر، یک خط اینترنت و کمی صبر کافی است تا هکرها به هر نتیجه‌ای که می‌خواهند برسند. آنها لزوما دزدهای بزرگی نیستند که با باندهای بین‌المللی مجرمان کار کنند و آخرین امکانات را داشته باشند. در کانادا یک نوجوان 12 ساله در سال 2013 به عنوان یکی از جوان‌ترین هکرهای دنیا شناخته شد. او اطلاعات زیادی دزدیده بود و حفره‌های امنیتی در تعدادی از سایت‌ها ایجاد کرده بود. یک هکر دیگر که تنها سه سال از او بزرگ‌تر بود توانست خسارت مالی خیلی بیشتری بزند. هکرهای جوان دیگری هم هستند که مشغول فعالیت‌اند و ممکن است هر آن از کامپیوتر شما سر دربیاورند. اما همه به یک اندازه مشهور نشده‌اند. البته درباره کلاهبردارانی که پول‌های قلمبه برداشته‌اند احتمال دستگیری بیشتر است!

دزدی 300 میلیون دلاری هکرهای روس

یک گروه روس یکی از بزرگ‌ترین کلاهبرداری‌های اینترنتی را رقم زدند. ولادیمیر درینکمن، الکساندر کالینین، رومن کوتوف، دیمیتری اسمیلیانتس و میخائیل ریتوکوف با همکاری هم در مجموع 300 میلیون دلار از هک کردن به دست آوردند. 160 میلیون دلار از آن از طریق هک کردن شماره کارت‌های اعتباری به دست آمده بود. در یکی از دزدی‌ها، یکی از شرکت‌هایی که برای کسب و کارهای مختلف عملیات بانکی با کارت انجام می‌داد 200 میلیون دلار از دست داد. دومین دزدی بزرگ آنها برداشت 93 میلیون دلاری از سیستم جهانی پرداخت بود. دو نفر از آنها دستگیر شدند اما بقیه هنوز به کارشان ادامه می‌دهند.

112 میلیون پول اینترنتی

ادوارد پیرسون 23 ساله برنامه‌های کامپیوتری زیادی از جملهPython،SpyEye و زئوس را ساخت. این برنامه‌ها در اینترنت به دنبال اطلاعات مالی مثل شماره کارت‌ها و اسامی صاحبان‌شان می‌گشتند و آنها را هک می‌کردند. در بین شرکت‌های اینترنتی Paypal که از محبوب‌ترین ابزارهای پرداخت در اینترنت محسوب می‌شود از این ماجرا آسیب دید. پیرسون توانست اطلاعات 200هزار نفر را با ارزش 112 میلیون دلار از آنجا بدزدد. البته وکیل او بعدا ادعا کرد که پیرسون این کار را کرد تا آسیب‌پذیری این ابزار پرداخت اینترنتی را به چالش بکشد و هدفش منفعت مالی نبود. اما او در یک هتل دستگیر شد، زمانی که می‌خواست با استفاده از اطلاعاتی که به دست آورده هزینه اقامتش را بپردازد. پلیس گفته بود اگر از همه اطلاعات دزدیده شده پرینت گرفته می‌شد به 64هزار صفحه می‌رسید.

هکرهای متحد بین‌المللی

در ژوییه 2014 هکرهایی از نقاط مختلف دنیا به هزاران سیستم کامپیوتری دسترسی پیدا کردند و بیش از 100 میلیون دلار دزدیدند. بر خلاف حالت دزدی از خودپردازها، بسیاری از این پول‌ها از مشتریان دزدیده شده بود. این دزدی جمعی توسط یک هکر روس مدیریت شده بود که گروه بزرگی داشت و از یک ویروس برای این کار استفاده می‌کرد. ویروسی که اطلاعات را جارو و اطلاعات مالی اشخاص را جمع‌آوری می‌کرد. اوگنی بوگاچف که در رأس این دزدی بین‌المللی بود از طرف پلیس اف‌بی‌آی، یکی از پرکارترین مجرمان سایبر در دنیا نامیده شده. گرچه او دستگیر نشده اما آمریکایی‌ها بر سر تحویل او با دولت روسیه مذاکره کرده‌اند.

هکرهای خودپرداز

یک گروه بین‌المللی از هکرها توانستند در یک اقدام هماهنگ 45 میلیون دلار از دستگاه‌های خودپرداز بدزدند. این کار فقط چند دقیقه طول کشید. هکرها به یک دیتابیس کارت اعتباری نفوذ کردند و همه اطلاعات آن را دزدیدند. بعد با کارت‌های مغناطیسی قلابی (مثل آنهایی که برای باز کردن قفل اتاق هتل‌ها به کار می‌رود) که با اطلاعات دزدیده شده پر شده بود سراغ خودپردازها رفتند و از این دستگاه‌ها در شهرهای مختلف جهان پول برداشتند. این یکی از موارد ترکیب دزدی کلاسیک با دزدی سایبر بود. این گروه برای دزدی، افرادی را در آمریکا، ژاپن، روسیه و انگلستان داشتند تا پول‌ها را از خودپرداز برداشت کنند اما اصل عملیات را در اینترنت انجام داده بودند. در این میان هیچ پولی از اشخاص دزدیده نشد چرا که پول‌ها از کارت‌های اعتباری پیش پرداخت دزدیده شده بود که متعلق به کس خاصی نبودند. تنها شرکت‌های صاحب کارت‌ها و بانک‌ها بودند که پول از دست دادند. آنها هم در چنین مواردی بیمه شده بودند و خسارت‌شان را دریافت کردند.

هکر 15 ساله

در سپتامبر 2013 یک پسر 15 ساله کامپیوترهای ناسا را که ایستگاه بین‌المللی فضایی را کنترل می‌کنند هک کرد. او به سیستم کامپیوتری سلاح‌های پنتاگون هم نفوذ کرد و بیش از 3000 ایمیل و رمزهای عبور محافظت شده را پیدا کرد. گرچه او نوجوان بود و رسانه‌ها حتی حق نام بردن از او را نداشتند، توانسته بود امنیتی‌ترین و پیشرفته‌ترین سیستم‌های دنیا را بشکند. این اقدام به خسارت 2‌میلیون دلاری به ناسا منجر شد. ناسا مجبور شد سیستم‌هایش را 21 روز خاموش کند و 41هزار دلار برای خودش هزینه کند. این نوجوان بعد از روشن شدن اقداماتش برای شش ماه به مرکز مخصوص نوجوانان منتقل شد و مجازات خرج کردن هوش سرشارش را کشید.

لو دادن حفره‌های امنیتی

بعضی از هکرهای کمتر شناخته شده هم کارهای‌شان را بدون هدف مالی و فقط برای ثابت کردن وجود حفره‌های امنیتی و البته مهارت خود پیش می‌بردند. آدرین لامو از جمله این هکرها بود که کارش را بیرون از خانه و در کافه‌ها، کتابخانه‌ها و مکان‌هایی انجام می‌داد که مجهز به اینترنت بودند. هدف او بیشتر تفریح و به چالش کشیدن حفره‌ها بود. معمولاً به سیستم‌های کامپیوتری نفوذ می‌کرد و بعد فورا به صاحب شبکه خبر می‌داد که این کار را کرده تا آسیب‌پذیری‌اش را نشان دهد. او با نفوذ به دیتابیس نیویورک تایمز اسم خودش را در میان اسامی متخصصان اضافه کرد و درجه تخصص به خودش اعطا کرد! بالاخره در سال 2003 او هم دستگیر شد. او یکی از افرادی بود که در فاش کردن اسناد ویکی‌لیکس هم نقش داشت.