دومین نمایشگاه پوشاک تخصصی ایران در حالی همزمان با نمایشگاه پوشاک ترکیه در محل نمایشگاه بینالمللی تهران برگزار خواهد شد که هیچ یک از این دو نمایشگاه فروش کالا ندارند. موضوع برگزاری دومین نمایشگاه تخصصی پوشاک از نخستین روز اعلام این خبر با حاشیههای بسیاری همراه بود. ابتدا عدهای از صنف پوشاک به برگزاری این نمایشگاه اعتراض کردند اما بعد مسئولان این صنف روز گذشته در کنار مدیرکل دفتر نساجی وزارت صنعت، معدن و تجارت نشستند و از برگزاری این نمایشگاه حمایت کردند.
موضوع اعتراض صنف پوشاک ابتدا به همزمانی نمایشگاه ایران و ترکیه در کنار یکدیگر بود. برگزاری نمایشگاه به این شیوه در قالب قراردادی است که حدود یک ماه پیش وزارت صنعت ایران با وزارت صنعت ترکیه به امضا رساند. به گفته چمنی، معاون مدیر کل آسیا و اقیانوسیه سازمان توسعه تجارت، مذاکرات تجارت ترجیحی ایران و ترکیه از سال 1380 آغاز شده اما به دلیل عدم توافق، طول کشیده و مجددا اواسط سال 1389 به جریان افتاده است. طبق این مذاکرات لیستی از کالاهایی که دو طرف میخواهند در این تجارت داشته باشند در دولت قبل تهیه شده و در این دولت نیز 10 قلم از سوی ایران و 20 قلم از سوی ترکیه به این قرارداد اضافه شده است.
چمنی درباره جزییات این قرارداد میگوید: «این قرارداد از 11 دی ماه امسال اجرایی شد. تعرفه واردات تجهیزات صنعتی در ترکیه بسیار پایین و حدود 5.5 درصد است درحالی که تعرفههای کشاورزی آن کشور بالاست و در برخی موارد مانند چای و برنج اجازه واردات از هیچ کشوری را ندارد و ما نخستین کشور خارجی هستیم که میتوانیم این محصولات را به آنها صادر کنیم.»
پوشاک نیز یکی از اقلام ذکر شده در این قرارداد است که البته اوضاع صنف پوشاک ایران به دلیل میزان بالای قاچاق این نوع کالا در کشور خوب نیست و این قاچاق زمینه را برای رقابت کالاهای ایرانی با پوشاک کشورهایی نظیر ترکیه بسته است. از سوی دیگر یک عامل فرهنگی هم در این میان احساس میشود و آن فرهنگ خارجی دوستی ما ایرانیهاست که اصولا به مارکهای خارجی علاقه بیشتری نشان میدهیم. اینگونه است که به گفته شاهین فاطمی، نایب رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک، 50 درصد پوشاک داخلی با مارک خارجی تولید و به بازار عرضه میشوند.
رقابت بدون قیمت
از این مباحث که بگذریم به موضوع برگزاری نمایشگاه تخصصی پوشاک ایران در کنار پوشاک ترکیه در شرایط توصیف شده میرسیم. از آنجاییکه پیش از این گلناز نصرالهی، مدیرکل دفتر نساجی وزارت صنعت درباره ایجاد فضای رقابتی در این نمایشگاه سخن گفته بود، این پرسش مطرح میشود که در نبود قیمت که به نوعی در دسترسترین ملاک برای مقایسه و رقابت است، چگونه میشود که حرف از رقابت زد؟
چمنی در پاسخ به این پرسش «فرصت امروز» میگوید: «نمایشگاهها یک بازار در مقیاس کوچکاند و این نوع نمایشگاهها از نوع صادراتی هستند. در واقع بازاری نیستند که مشتری عام بخواهد به آنها رجوع کند. در این نمایشگاهها رقابت اینگونه معنا پیدا میکند که مشتریان مجرب به این نمایشگاه رجوع میکنند، قیمتها را محک میزنند و در بین گزینهها شریک خود را انتخاب میکنند. بنابراین از این زاویه باید به نمایشگاه پوشاک نگاه شود.»
او در پاسخ به اینکه این نمایشگاه برای مخاطب عام نیست، اظهار میکند: «مخاطب عام هم میتواند در جریان قرار بگیرد و از اجناس موجود آگاه شود.» نصرالهی نیز در این زمینه به «فرصت امروز» میگوید: «این نمایشگاه به نوعی محل بحث و تبادلنظر است. صنعتگران ما همین الان هم در جریان قیمت کالاهای ترک هستند، قیمت تمام شده محصولات ترکیه در پوشاک کمتر از تولیدات داخل نیست اما اهمیت موضوع در اینجاست که کشور ترکیه، کشوری صاحب نام در زمینه نساجی است که در این زمینه بسیار کار کرده است. این نمایشگاه میتواند فرصتی باشد برای اینکه ما از تجارب کشورهای رقیبمان استفاده کنیم.»
چرا صنعت نساجی و پوشاک
چرا صنعت نساجی و پوشاک؟ موضوع دیگری است که در این میان مطرح میشود زیرا وقتی صحبت از رقابتی شدن فضا از سوی وزارت صنعت مطرح میشود، بخشهای بسیار دیگری وجود دارند که قابلیت رقابت بیشتر و شرایط بهتری برای رقابت دارند. اینکه چرا ابتدا نوبت به صنعت نساجی و پوشاک رسیده، جای پرسش دارد. نصرالهی درباره این موضوع تصریح میکند: «بسیاری از کشورهایی که ما با آنها در ارتباط هستیم و در اطراف ما هستند، در صنعت نساجی بسیار قوی هستند. حتما درخواستهایی از سوی آنها بوده که طرف ایرانی نیز آن را پذیرفته است. البته این موضوع فقط شامل بخش نساجی نیست بلکه لوازم خانگی هماکنون در بخش تعرفههای ترجیحی آورده شده است.»
نمایشگاه تخصصی پوشاک ایران و ترکیه از امروز کار خود را آغاز میکند، نمایشگاهی که از ابتدا در حواشی آن موضوعات متعددی مطرح شد و حالا با نداشتن فروش، کمی دور از رسم نمایشگاههای ایرانی حرکت میکند.