تاریخ مصرف سس سالاد در ایران به سالهای نه چندان دور برمیگردد. سسهای خوشمزه به سرعت به سبد خرید خانوادههای ایرانی راه پیدا کرد، ولی اکثر افراد موقع مصرف آن عذاب وجدان داشتند و میگفتند که مواد اولیه سس باعث اضافه وزن و بیماریهای مختلف دیگر میشود. همین موضوع عاملی شد که خانمهای خانهدار وارد عمل شوند و شروع به ایجاد تغییر در ترکیب سسهای کارخانهای کنند. اول مادران همیشه نگران شروع کردند به تهیه کردن سس در خانه؛ سسهایی که به نظر آنها سالمتر از محصول شرکتی بود.
ولی طعم سسهای خانگی کجا و طعم سسهای شرکتی کجا. خانمهای خانهدار با اینکه از مواد اولیه مناسبتر و طبیعیتر استفاده میکردند، اما باز هم ترکیب اصلی چیز دیگری بود. بیشتر این محصولات خانگی بوی شدید تخممرغ میداد. در نتیجه خیلیها از خیر درست کردن این محصول در خانه گذشتند و باز به سراغ سسهای کارخانههای مختلف رفتند.اما خانمهای خانه از پای ننشستند و راه دیگری را امتحان کردند. راهکار دیگر خانمهای خانهدار اضافه کردن مواد ترکیبی دیگر به سس بود.
آنها با این کار سعی میکردند که چربی سس را پایین تر بیاورند تا آن محصول سالمتر شود و آسیب کمتری به اعضای خانوادهشان وارد شود. معمولا به سس، ماست و آبلیمو یا ترشیهای دیگری اضافه میشد. با اینکه این شیوه تولید، خوشمزگی اصلی سسها را از بین میبرد، ولی چارهای جز تحمل نبود. با این حال خانمها نمیتوانستند در مورد هر سسی این شگرد را پیاده کنند و معمولا این بلا را فقط بر سر سس مایونز میآوردند.
چون سسهایی مانند فرانسوی به خاطر چاشنیهای مختلف قابلیت تغییر ندارند و اگر هم داشته باشند، تصور این اتفاق شاید حال هر فردی را دگرگون کند. در این میان شرکتهایی که کمی به فکر مصرفکنندگان خود بودند، سعی کردند در این راه با مشتری همراهی کنند و چارهای برای این مشکل بیابند، درنتیجه سعی کردند محصولی تولید کنند که به سلامتی مشتریانشان کمتر آسیب برسد.براین اساس سس کمچرب توسط شرکتهای تولیدکننده سس وارد بازار شد و مصرفکنندگان نگران را خوشحال کرد.
این سسها با ورودشان به بازار هم حس خوبی به مشتریان دادند و هم بازار خوبی را به دست آوردند. آنها سعی کردند که طعم قدیمی سس را در این محصول جدید حفظ کنند که باعث دلزدگی مشتری نشود. اما باز با این اقدام نتوانستند اعتماد همه مشتریانی را که دلواپس سلامتی خانوادهشان بودند، به دست آورند.چون برخی شایع کردند که این سسها فقط نامشان تغییر کرده و همان ترکیبات محصول قدیمی را دارد. تولید این محصول همچنان با این حرف و حدیثها ادامه داشت تا اینکه «سس ماست بهروز» وارد بازار شد.
هیجان ورود یک محصول جدید
این محصول چند وقتی است توسط شرکت موادغذایی بهروز وارد بازار شده و مشتریان خاص خود را هم در این مدت به دست آورده است. وقتی محصول وارد بازار شد، اسم محصول دهان به دهان میان خانمهای خانه گشت و همه به این فکر افتادند که این محصول را امتحان کنند چون قبلا خالق این ترکیب خود آنها بودند و حال برایشان جالب بود که شرکتی محصول سس ماست را به بازار داده بود.
تبلیغات این محصول، محدود به دهان به دهان و فروشگاهی شد؛ یعنی زمانی که مشتری وارد فروشگاه میشود و در میان قفسهها درحال گردش است که به یکباره مانند عقابی که در آسمان در حال گردش است، چشمش به یک شکار میافتد و به سمت آن کالا کشیده میشود. البته این مشکل اکثر شرکتهای داخلی است که وقتی محصولی را به بازار میدهند، هیچگونه اطلاعرسانی درباره آن نمیکنند. هرچند شرکتهایی نیز از این قاعده مستثنا هستند. «بهروز» نیز برای این محصول در آن دوران تبلیغ خاصی انجام نداده بود، ولی این روزها شاهد حضور بیلبوردهای تبلیغاتی این محصول در سطح شهر هستیم.
قهرمانی با سس ماست
طراحی آگهی تاحدودی با محصول همگامی دارد. در طرح سعی شده که به سالم بودن محصول اشاره شود؛ یعنی از المانهای ورزشی برای این آگهی استفاده شده است. در طرح، محصول مانند ورزشکار وزنهبرداری به تصویر کشیده شده که انگار بعد از مسابقه حولهای را به گردنش آویخته است. این طراحی نشان از آن دارد که محصول این شرکت سالم است و ورزشکاران را نشانه رفته است. اسلوگان آگهی نیز با طراحی همراهی میکند. طراح شعار «یک پیشنهاد سالم، با سس ماست بهروز» را در نظر گرفته است که انتقال پیام مورد نظر طراح را تکمیل میکند.
اگر کسی این محصول را استفاده نکرده باشد، به گمانش این محصول تازهوارد است. شاید بهتر بود شرکت تبلیغات دیرهنگامی را برای این محصول تدارک نمیدید تا بازار بهتری را برای خود به دست میآورد. اگر شرکتها وبسایتها یا مراکز اطلاعرسانی بهتری را برای خود تهیه ببینند، مشتریان راحتتر از اتفاقات آنها مطلع میشوند و در این راستا از محصولات جدید آنها نیز استفاده بهتری میکنند. هرچند شاید انجام این تبلیغات هیجان کشف محصول جدید در فروشگاهها را از مشتریان بگیرد.