شبکه نمایش خانگی رقیب تلویزیون نیست

تولیدات شبکه خانگی چندی است که مانند رقیبی برای سریال‌های تلویزیونی درآمده است. تهیه‌کنندگان این شبکه اکنون با آگاهی از پتانسیل‌هایی که در این بازار وجود دارد در تلاش هستند جایگاه تازه‌ای برای این شبکه فراهم آورند. سریال شهرزاد که به تازگی نخستین قسمت آن توزیع شده است، نمایانگر تلاش تازه تهیه‌کنندگان شبکه خانگی برای تصاحب بیشتر بازار است؛ بازاری که با کارهایی چون شاهگوش، ابله و دندون طلا به‌نوعی ظرفیت‌های آن را سنجیده‌اند و اکنون با اطمینان بیشتری تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار را وارد میدان کرده‌اند.

ظرفیت 85هزارتایی شبکه خانگی حالا آنقدر فرا‌رفته است که شهرزاد استارت خود را با تیراژ 500 هزارتایی زده است، تیراژی که بی‌شک در قسمت‌های بعدی افزون خواهد شد. خبرگزاری فارس چندی پیش نشستی با تهیه کنندگان و سرمایه‌گذاران این کار برگزار کرد که جزییات قابل تاملی درباره این شبکه را به بحث گذاشت.

سیدهادی رضوی، سرمایه‌گذار سریال با اشاره به اهمیت تولید آثاری باکیفیت بالا در شبکه نمایش خانگی گفت: سریال شهرزاد اثری است که کیفیت‌های لازم برای صدور آن به‌عنوان یک کالای فرهنگی به دیگر کشورهای جهان را دارد. وی افزود: به جرأت می‌توان این اثر را مرکز تحول شبکه نمایش خانگی دانست که مانع تولید آثاری ضعیف در این شبکه خواهد شد.

رضوی با انتقاد از سرمایه‌گذاری صدا و سیما بر آثار ضعیف و عدم توجه به محصولات شبکه نمایش خانگی اظهار کرد: شب گذشته شاهد برنامه‌ای در تلویزیون بودم که می‌خواست سریال تنهایی لیلا را نقد کند، ولی بیشتر از آن تعریف می‌کرد درحالی‌که این سریال هیچ تناسبی با فرهنگ مردم ما نداشت. وی افزود: متأسفانه مدیران دولتی با پول بیت‌المال سریال‌سازی می‌کنند و تولیدات شبکه نمایش خانگی که با سرمایه خصوصی ساخته می‌شوند را رقیب خود می‌دانند، در حالی‌که آثار تولید شده توسط آنها بسیار ضعیف‌ است.

داستان‌های عاشقانه همواره مورد توجه مردم هستند

این سرمایه‌گذار فرهنگی با اشاره به علت علاقه گروهی از مردم به سریال‌های ترکیه‌ای گفت: داستان‌هایی که سوژه عاشقانه داشته باشند همواره مورد توجه مردم قرار می‌گیرند. وی اضافه کرد: به همین خاطر ما نیز در سریال شهرزاد سراغ یک‌سوژه عاشقانه رفته‌ایم. ولی عشقی که نمایانگر یک رابطه سالم باشد و از عشق‌های فاسد نشان‌داده شده در سریال‌های ماهواره‌ای دوری کند.

رضوی: شبکه نمایش خانگی، رقیب تلویزیون نیست

رضوی در ادامه با بیان اینکه شبکه نمایش خانگی می‌تواند به‌عنوان یکی از عوامل سرگرمی‌ساز برای جوانان باشد، گفت: شبکه نمایش خانگی رقیب تلویزیون نیست، بلکه می‌تواند در کنار رسانه ملی و سینما به‌عنوان یکی از ابزارهای سرگرم‌کننده برای خانواده‌های ایرانی عمل کند. وی افزود: شبکه نمایش خانگی هزینه‌های بسیاری دارد و این نگاه رقابت‌گونه مدیران صداوسیما و جلوگیری از تبلیغ این آثار در تلویزیون باعث می‌شود که تولیدات این شبکه همانند بسیاری از کارهای فرهنگی کشور دچار ضرر و زیان شوند.

رضوی در پایان خاطرنشان کرد: تاکنون هیچ پروژه‌ای در عرصه فرهنگی با این تعداد از سوپراستارها و نیروهای توانمند در این عرصه تولید نشده است که امیدواریم تولید این اثر فاخر بتواند رضایت مردم را کسب کند.

«شهرزاد» نخستین سریال ایرانی
که همزمان از شبکه‌های خارجی پخش می‌شود

سیدمحمد امامی، دیگر سرمایه‌گذار این سریال طی سخنانی گفت: طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته با شرکت EMفیلم آلمان مقرر شده که سریال شهرزاد را به‌صورت تولید مشترک ایران و آلمان روانه بازار کنیم. وی افزود: این نخستین سریال ایرانی است که حق پخش همزمان آن به چند شبکه خارجی نیز فروخته شده است. امامی با اشاره به اینکه مسئله دانلود غیرمجاز آثار شبکه نمایش خانگی امری غیرقابل اجتناب است، گفت: بحث دانلود غیرمجاز فیلم‌ها و سریال‌های شبکه‌ نمایش خانگی تبدیل به امری عادی شده است که البته این خود نشان‌دهنده علاقه مردم به این آثار و تمایل آنها برای دیدن این آثار است.

وی افزود: ایران تنها کشوری است که این‌گونه از سریال‌ها از طریق سوپرمارکت‌ها به فروش می‌رسند ولی باید چشم‌انداز ما همانند دیگر کشورها در بازگشت هزینه‌های بخش‌خصوصی از طریق تبلیغات باشد تا دیگر نگران دانلودهای غیرمجاز نباشیم. امامی با اشاره به اینکه سریال شهرزاد بزرگ‌ترین پروژه شبکه نمایش خانگی است، ‌اظهار کرد: این مجموعه حدود 26 تا 28 قسمت خواهد داشت که در نظر داریم آن را به‌صورت هفتگی و با تیراژ 500هزار عددی وارد شبکه نمایش خانگی کنیم.

با این تفاسیر باید دید سریالی که چنین بلند گام برداشته و با یک بودجه قابل توجه تولید شده تا چه میزان می‌تواند ظرفیت بازار شبکه خانگی را تکان دهد. شبکه‌ای که در ابتدای راه است و با یک برنامه‌ریزی مناسب می‌تواند نقش قابل‌توجهی در تولیدات فرهنگی داشته باشد. تولیداتی که شاید جای آنها در رسانه‌های نمایشی دیگر خالی احساس می‌شود.