خبرهای راهاندازی سالنهای نمایش خصوصی از جمله خبرهای خوبی است که در حوزه تئاتر به گوش میرسد. اگر تا چندی پیش چشم هنرمندان تئاتر به دست دولت بود تا بتوانند تئاتری را اجرا کنند و فقط به سالنهای دولتی فکر میکردند، امروز هنرمندان، به سالنهایی که توسط بخش خصوصی راهاندازی شده است، روی آوردهاند. البته به علت ناشناس بودن سالنها، دوری آنها و امکانات کمشان، هنرمندان حرفهای تئاتر کمتر به سمت اجرا در این سالنها میآیند. این تنها مشکل سالنهای خصوصی تئاتر نیست، سالنهای عمومی هم مشکلات خاص خود را دارند؛ از امکانات محدود صحنهای گرفته تا ظرفیت اندک سالن.
به این مشکلات سالنهای خصوصی، جای نامناسب، کوچههای فرعی و مشکلات پارک ماشین را هم اضافه کنید. اما شاید مهمترین مشکل این سالنها را باید ظرفیت اندک آنها دانست. بلیت این سالنها معمولا بین 15 تا 30 هزار تومان به فروش میرسد آنهم با ظرفیت بین 50 تا 120 صندلی. با یک حساب سرانگشتی برای هر نمایش با حدود 20 اجرا، به درآمدی نه چندان زیاد میرسیم که هنرمندان تئاتر با کسر مالیات و اجاره سالن (که معمولا شبی 500 تا یک میلیون تومان است) هم مواجه هستند. البته از یاد نبریم که تئاتر با تمرینات طولانی گروه اجرا میشود که این امر هم برای خود هزینههایی را به دنبالدارد.
به دلایل بیان شده متاسفانه دوباره چرخه ناقص تئاتر خصوصی و حمایت دولتی تشکیل میشود و هم هنرمندان و هم مدیران این تماشاخانه برای گرفتن کمک به سمت مرکز هنرهای نمایشی میآیند. در این میان خلاقیت مدیران سالنهاست که تئاتر خصوصی را نجات میدهد؛ اجاره دادن سالن و ایجاد پلاتو برای تمرین گروههای نمایشی، برگزاری نمایشنامهخوانی در ساعت و روزهای دیگر، اجرای همزمان چند نمایش و البته جذب هنرمندان حرفهای، بخشی از این ترفندهاست که سالنهای خصوصی را سرپا نگه میدارد. در غیراینصورت مدیران این سالنها مجبور هستند برای زنده بودن و سرپا ایستادن به کمکهای دولتی چشم بدوزند.
از سوی دیگر این سالنها در مکانهای استیجاری قرار دارند که اغلب منزل مسکونی بودهاند و با صرف هزینههای هنگفت تبدیل به سالن تئاتر شدهاند. هرچند که اغلب مدیران این سالنها با قراردادهای چند ساله سعی کردهاند آینده خود را تامین کنند اما این نگرانی وجود دارد زمانی که سالن خصوصی معرفی شد و مخاطب خودش را پیدا کرد، قرارداد تمدید نشود یا مشکلاتی بین مالک و مستاجر به وجود بیاید.مشکلاتی که چندی قبل بین یکی از صاحبان تماشاخانه خصوصی و مالک به وجود آمد و در نهایت کار به دادگاه کشید و تا به امروز با صرف هزینهای نزدیک به 300 میلیون تومان آن تماشاخانه خصوصی نیمه تعطیل است.
خبرنگار هنری