پدیده گرم شدن زمین همواره یکی از دغدغههای دوستداران محیطزیست است. مقابله با گرم شدن زمین تنها یک راهکار ندارد، بلکه نیازمند راهکارهای گوناگونی است. فناوریها و رویکردهایی که در زیر میآیند، همگی باید بهکارگرفتهشوند تا بتوان به کنترل این پدیده در نیمههای قرن حاضر امیدوار بود. البته باید توجه داشت که هریک از راهکارهای پیش رو برای مناطق گوناگون به نسبتهای مختلف پاسخگو است:
• افزایش بهینهسازی مصرف انرژی
انرژی که برای تولید برق، گرما و سرما در منازل، محیط کار و صنایع از آن استفاده میشود بزرگترین مقصر گرمشدن زمین است. فناوریهای بهینهسازی مصرف انرژی به ما کمک میکند تا از انرژی کمتری برای رسیدن به همان میزان یا حتی بیشتر از آن، برق و گرما و سرما استفاده کنیم. این رویکرد هم باعث صرفهجویی در انرژی میشود، هم به پول کمتری نیاز دارد و هم سریعتر به نتیجه میرسد.
• حملونقل سبز
تولید گازهای گلخانهای در بخش حملونقل اخیرا بیشتر از هر بخش دیگری بوده و برای رفع این مشکل گزینههای زیادی روی میز هستند: ایجاد کارآمدی بیشتری در همه انواع روشهای حملونقل، استفاده از سوختهای کم کربن و کاهش مسافتی که هر وسیله نقلیه طی میکند. راهکار روش آخر رشد هوشمندانه و کارآمدتر سیستم حملونقل عمومی است.
• استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر
منابع انرژی تجدیدپذیر مثل خورشید، باد، حرارت مرکزی زمین و بیوانرژی در اختیار بشر قرار گرفتهاست.منابع انرژی تجدیدپذیر هم بهسرعت قابلدسترسی هستند، هم هزینه کمتری دارند، هم اشتغال ایجاد میکنند و هم آلودگی را کاهش میدهند.
• دست کشیدن از سوختهای فسیلی
عدم ساخت هرگونه نیروگاه با سوخت زغالسنگ، آغاز از کار انداختن مرحله به مرحله نیروگاههای زغالسنگ با اولویت دادن به قدیمیترین و آلودهکنندهترینها و نیز جلوگیری از انتشار کربن نیروگاهها سه راهکار کلیدی برای دست کشیدن از سوختهای فسیلی است. این کار به نظر خیالی میرسد اما فناوری میتواند به ما در کنار گذاشتن سوختهای فسیلی کمک کند.
• مدیریت جنگلها و کشاورزی
جنگلزدایی و تولید گازهای گلخانهای در بخش کشاورزی تقریبا 30 درصد گازهای گلخانهای را ایجاد میکند.ما میتوانیم با کاهش گازهای گلخانهای تولیدشده ناشی از جنگلزدایی و تخریب جنگلها و نیز با تولید محصولات پایدارتر با گرم شدن هرچهبیشتر کره زمین مقابله کنیم.
• افزایش سهم انرژی هستهای
افزایش سهم انرژی هستهای در انرژیهای مصرفی بشر میتواند به کاهش گرمایش جهانی کمک کند. اما شرط استفاده از این نوع انرژی این است که پیش از آن امنیت انسانها تضمین شود تا فاجعهای مثل چرنوبیل یا حادثهای مثل فوکوشیما رخ ندهد.
• گسترش و استفاده از فناوریهای کم کربن و بدون کربن
تحقیق و توسعه درباره نسل تازه فناوریهای کمکربن برای کاهش گرمایش جهانی تا نیمه قرن حاضر ضروری است. تحقیقات فعلی درباره فناوری باتری، بهرهبرداری انرژی از منابع تازه مثل باکتریها و جلبکها و سایر نوآوریهای اینچنینی راهکار مهمی برای برونرفت از وضع موجود است.
• تضمین توسعه پایدار
کشورهای جهان، از توسعهیافتهترین تا کمتوسعهترین کشور نقش چشمگیری در کمک به حل معضل تغییرات آبوهوایی دارند و مسئولیتها و ظرفیتهای گوناگونی در آنها برای کاهش گرمایش زمین وجود دارد. مبارزه موفقیتآمیز با این معضل نیازمند ارائه کمکهای مالی از سوی کشورهای ثروتمند به کشورهای فقیر است. این کمکهای ملی دست کشورهای فقیر برای رفتن به سمت فناوریهای کمکربن و سازگاری با تغییرات اقلیمی را باز میگذارد.