مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی را با عنوان سردار سازندگی می شناسند. سازندگی به معنای توسعه زیرساخت ها در دوران پساجنگ است. دولت ایشان زیرساخت ها را برای توسعه همه صنایع نظیر نیروگاه، پالایشگاه، خودرو، نفت و. . . فراهم کرد و بازسازی صنعتی ایران را در دوران بعد از جنگ به پیش برد.
کشور وقتی در مسیر سازندگی قرار می گیرد به معنای این است که باید میان همه بخش ها اتحاد شکل گرفته و دست در دست یکدیگر برای توسعه زیرساخت ها به پیش روند. اغلب بخش های زیرساختی در آن زمان از کمبود دانش فنی رنج می بردند اما برای رسیدن به ریل توسعه، اقدام به افزایش دانش فنی خود کردند. جاری شدن فرهنگ توسعه سازندگی مدیون دولت سازندگی است و به ما کمک کرد که بتوانیم پتانسیل های بخش های مختلف را به کار بگیریم.
شکل گیری بسیاری از شرکت های طراحی مهندسی در زمینه ایجاد نیروگاه ها، پالایشگاه ها، سدها، پل ها و روند توسعه ای صنعت خودرو و بسیاری از صنایع دیگر از دوران سازندگی آغاز شد. شاید اگر به شرایط امروز صنایع نگاه کنیم، اهمیت این اقدامات را درک نکنیم چرا که در بسیاری از بخش ها امروز صنایع ما حرف های بسیاری برای گفتن دارند اما وقتی به دوران بعد از جنگ نگاهی می اندازیم و تاریخ را مرور می کنیم، متوجه می شویم که سرآغاز توسعه همه صنایعی که امروز به آنها مفتخریم، در دوران سازندگی بوده زیرا به این بخش بها داده شد و از صنایع خواسته شد که توانمندی های خود را افزایش دهند.
امروز ما نیروگاه می سازیم، سدساز شده ایم، پتروشیمی های فعال داریم و شاهد تیراژ بیش از یک میلیون خودرو در کشور هستیم. اینها نتایج سیاست های محوری است که در دولت سازندگی بنا نهاده شد. یکی از مهم ترین اقدامات دولت سازندگی در حوزه صنایع سنگین مربوط به خودرو است.
وقتی قانون خودرو در کشور به تصویب رسید، تیراژ خودرو در کشور زیر 100 هزارتا و در سطح مونتاژ بود اما این قانون منجر به تحول در صنعت خودرو با افزایش ظرفیت ها، توانمند سازی قطعه سازان و توسعه خدمات فنی مهندسی و افزایش اتوماسیون شد.
سازندگی امری مستمر است اما نقطه اوج آن در دوران پس از جنگ که کشور شرایط خوبی نداشت به دولت سازندگی برمی گردد. سیاست های محوری این دولت بود که منجر به بالقوه شدن پتانسیل های بالفعل در صنعت خودرو و منجربه به روز شدن دانش در بسیاری از بخش های صنعت شد.
معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت