شاید یافتن راهی برای پسانداز و صرفهجویی در اقتصاد یک فرد یا خانوار در شرایط کنونی اقتصاد ایران کار دشواری به نظر برسد اما آنچه در درجه بالاتری از اهمیت قرار دارد این است که با وجود تورم بالا بتوانید ارزش دارایی خود را حفظ کنید. با وجود روند کاهشی نرخ تورم در ماههای اخیر همچنان تورم بالایی بر اقتصاد کشور حاکم است بنابراین در چنین شرایطی پیدا کردن راهی برای حفظ ارزش پسانداز انجام شده بسیار پیچیدهتر از پسانداز کردن است. یکی از راههایی که عموما در شرایط تورمی اقتصاد پیشنهاد میشود سرمایهگذاری در بازارهایی نظیر طلا، سکه، ارز، مسکن و .... است. بنابهتوصیه کارشناسان این بازارها نخستین و سادهترین گزینه برای حفظ یا حتی افزایش ارزش داراییهای شما بهشمار میآیند.
به طور کلی هرگاه اقتصاد در شرایط تورمی قرار میگیرد افرادی که نقدینگی بالایی در اختیار دارند و به طور کلی صاحبان سرمایه برای حفظ ارزش داراییهای خود به دنبال بازارهایی نظیر مسکن، طلا، دلار و حتی در مواردی بازار سهام هستند. روند گذشته اقتصاد ایران نیز حاکی از آن است که صاحبان سرمایه طی چند سال اخیر که اقتصاد ایران تورم بالایی را پشت سر گذاشت همواره سرمایههای خود را به سمت این بازارها سوق دادند و همین امر سبب رونق این بازارها شد.
در چنین شرایطی بیشتر سرمایهگذاران تمایلی به انجام حرکات ریسکی ندارند و عموما سعی میکنند داراییهای خود را با سرمایهگذاری در بازارهای مطمئن حفظ کنند، به همین دلیل سرمایهگذاری در بخشهای دیگر اقتصادی کاهش مییابد، آمارهای بانک مرکزی از تشکیل سرمایه ثابت در سالهای اخیر بهویژه در سال 89 و 90 نیز موید همین امر است. در این سالها تشکیل سرمایه ثابت در اقتصاد کاهش چشمگیری داشت بهطوریکه بیشترین آسیب بر بخش صنعت و کشاورزی وارد شد. یکی دیگر از راههای هوشمندانه در طول دورهای که نرخ سود تسهیلات بانکی برای سرمایهگذاران بالاست سرمایهگذاری در بخشهای حساس اقتصادی است که از مزیتهای نسبی نسبت به سایر بخشها برخوردارند.
این بخشها که از پتانسیلهای خوبی برای کسب سود حتی در دوره تورمی اقتصاد برخوردارند فرصتهای مناسبی را پیشروی سرمایهگذاران قرار میدهند اما مهمترین عامل برای ورود به هر بازار داشتن یکه طرح هدفمند و مدون برای سرمایهگذاری است. در یک سال اخیر نشانههایی از حرکت سرمایهگذاران به بخشهای تولیدی اقتصاد به چشم میخورد. در شرایطی که سرمایهگذاران در تدارک حرکت به سرمایهگذاری در بخشهای صنعتی، کشاورزی و... هستند، سوال اصلی اینجاست که چه مولفههایی در تبیین یک طرح سرمایهگذاری اهمیت بیشتری دارد؟ از این رو، در این یادداشت به بررسی سه نکته کلیدی در تدوین یک طرح سرمایهگذاری میپردازیم.
گام اول:
قبل از اینکه بخواهید در فرآیند انتخاب میان انواع طرحهای سرمایهگذاری قرار گیرید باید به شناسایی نیازها، اهداف و منابع مالی و غیرمالی خود بپردازید. تکمیل این اطلاعات درباره اهداف و قابلیتهای فردی و محیطی به شما این امکان را میدهد که با شناخت بیشتری در پروسه تصمیمگیری شرکت کنید.
گام دوم:
مهمترین مسئله در عدم موفقیت یک طرح سرمایهگذاری این است که منابع را بیش از حد واقعیت تخمین بزنید یا اینکه در حدی کمتر از آنچه واقعا وجود دارد در نظر بگیرید. آسیب خطای نوع اول تقریبا چندین برابر خطای نوع دوم است وقتی شما روی منابعی که در اختیار ندارید، حساب باز کنید درست مانند این است که کسی به یک باره زیر پایتان را خالی کند. در این حالت هیچگونه آمادگی برای مقابله با این پدیده ندارید. این یک واقعیت تلخ در فرآیند سرمایهگذاری است که معمولا افراد در دام آن گرفتار میشوند. بنابراین تخمین دقیق منابع و روشن کردن اهداف در ابتدای راه بسیار اهمیت دارد. در این مرحله علاوه بر اهداف سرمایهگذاری، میزان منابع و مدل سرمایهگذاری مناسب برای دستیابی به آنها، با توجه به زمانبندی، وضعیت مالی، ریسکپذیری و موقعیت مالیاتی تعریف میشود.
گام سوم:
انتظارات هر فرد از یک طرح سرمایهگذاری عامل دیگری است که در شکلگیری یک مدل سرمایهگذاری دقیق موثر است. براساس این انتظارات مشخص میشود که شما چقدر حاضرید برای امور مشاوره در طرح سرمایهگذاری خود هزینه کنید. چه طرحهایی در اولویت تصمیمگیری و انتخاب شما قرار میگیرند و در نهایت طرح مناسب سرمایهگذاری برای شما چه ویژگیهایی دارد.
طرح سرمایهگذاری شما مختص خودتان است، چون با ویژگیها، منابع و اهداف شما طراحی و تهیه شده است.