گفت وگوی «فرصت امروز» با معصومه محمدزاده، آشپز کارآفرین / از بازنشستگی تا خورا ک های رنگین

معصومه احمدزاده متولد 1350 تهران است. 20 سال پرستار بیمارستان بوده و نزدیک به سه سال است که آشپزی می کند و در سایت تهیه غذای الکترونیکی مامان پز همکاری دارد. از قرار معلوم دست پختش حرف ندارد و بازخورد کارش را دیده است. همیشه سرش شلوغ است و مشغول پختن و تزئین و آماده کردن خوراکی های رنگارنگ است. «فرصت امروز» با این بانوی آشپز و فعال که در فضای مجازی به مامان مارال معروف است، به گفت وگو نشسته است.

محمدزاده در مورد فعالیتش در زمینه تهیه و پخت غذاهای خانگی می گوید: قبل از اینکه به این کار بپردازم، پرستار بیمارستان ناجا بودم و به نوعی یک نظامی محسوب می شدم. همان طور که می دانید پرستاری جزو کارهای سخت و طاقت فرسا است و از مشاغل سخت به حساب می آید. حدود هفت سال پیش بود که بعد از 20 سال خدمت درمانی، بازنشسته شدم.

بیکاری را دوست نداشته و ندارم و همیشه دنبال این بودم که دوران بعد از خدمت را چگونه بگذرانم. حدود سه سال پیش بود که با خانم لطیفی، مدیرمسئول سایت مامان  پز آشنا شدم و قرار شد که در زمینه طبخ و تهیه غذاهای متنوع همکاری داشته باشیم. البته این همکاری به این راحتی ها نبود، چون برای شروع کار باید تست می دادم.

من قبل از این کار دست پخت خوبی داشتم و به خیلی از غذاها مسلط بودم. خلاصه بعد از چند جلسه مذاکره و گفت وگو و سه، چهار نوبت آزمون عملی برای پختن غذاهایی مثل زرشک پلو، باقالی پلو و انواع دلمه ها، مجوز کار حرفه ای و آشپزی من صادر شد.

صبح ها و عصرها

خانم محمدزاده یک روز کاری اش را این طور بیان می کند: فعالیت کاری من به عصرها و صبح زود خلاصه می شود. به این صورت که شرکت ساعت شش عصر آمار و غذای مورد نیاز را سفارش می دهد؛ تا ساعت هفت غروب برای تهیه اقلام مواد غذایی وقت صرف می کنم و معمولاً در این ساعت کار خرید و تهیه مواد لازم تمام می شود.

بعد از آن از ساعت هشت به بعد کارهای اولیه پخت وپز مثل سرخ کردن، پاک کردن، تمیزکردن را انجام می دهم تا برای صبح به مشکل نخورم. از آن طرف در ساعت 5/4 الی 5صبح از خواب بیدار می شوم و شروع به کار اصلی که آشپزی برای مشتری هاست، می کنم. وقتی عقربه ها ساعت 9 الی 9/5 را نشان می دهند، بخشی از کار من تمام شده و موقع کشیدن و سرو غذا در ظروف مخصوص است. کار ارسال غذاهای ما شیوه خاصی دارد که باید رعایت شود.

همه خانم هایی که کار می کنند، باید خوراک های آماده شده را لای پارچه های رنگی و گلدار که شرکت می دهد، بسته بندی کنند. بعد از بسته بندی روی آن کارت می خورد تا مشخص شود پیک آنها را کجا ببرد. این طور بگویم کل کار من قبل از ساعت 10 صبح تمام شده و برای سفارش های روز بعد باید تا ساعت شش عصر منتظر بمانم.

این آشپز آنلاین در مورد سفارش های دریافتی و مشتری هایش می گوید: شرکت و سایت مامان پز با چند شرکت و اداره بزرگ قرارداد دارد تا غذای مورد نیاز پرسنل این مجموعه ها را تدارک ببیند. تعداد سفارش های روزانه اصلاً معلوم نیست.

یک روز 50 پرس و روز بعد ممکن است فقط چهار سفارش داشته باشم. ولی به طور میانگین بین 25 تا 30 غذا در روز است. طبق برنامه مشخص شده، رأس ساعت برنامه و آمار تعداد به من اعلام می شود و روز بعد هم تحویل داده می شود. اینکه دیگر غذا کجا می رود به من مربوط نمی شود و وظیفه من فقط پختن سفارش هایی است که دریافت کرده ام. ساعت 12 ظهر کسی بیاید اصلاً متوجه نمی شود اینجا چه کارهایی شده است.

وی در مورد تنوع غذایی منوی آشپزخانه اش می گوید: تنوع که زیاد است و اصلاً یکی از شروط فعالیت با شرکت توانایی خانم های آشپز در درست کردن انواع غذاها برای همه سلیقه هاست. بیشتر غذاهای آماده شده پلویی هستند، چون کارمندان شرکت ها بیشتر طالب غذاهای برنجی هستند. ولی تنوع منوی ما به 28 مدل خوراک لذیذ و خوشمزه می رسد.  محمدزاده در خانه و در یک آشپزخانه خانگی 10 – 12 متری در محله نظام آباد کار می کند. به همراه او پنج خانم دیگر هم در محدوده شرق تهران فعالیت می کنند.

انگیزه کاری

خانم آشپز می گوید: یکی از دلایلی که باعث شد به سمت کار خانگی بروم، تولد پسرم بود. چون نگهداری از او سخت بود و باید وقت بیشتر برای نگهداری از فرزندم می گذاشتم، طالب شغلی بودم که خیلی از منزل دور نشوم. خدا را شکر که کار خانگی نصیبم شد.

ضمن اینکه وقتی یک زن در کنار خانواده اش باشد، گرمی و عطوفت بین اعضای آن بیشتر و بهتر است. من خودم این طوری خیلی راحت هستم و دیگر دغدغه دیر رسیدن، سر موقع کارت زدن، گرما و سرما، شیفت شب بودن، کرایه ماشین را ندارم. خیلی از افراد مخصوصا خانم ها از شرایط می نالند و گله دارند. من نمی گویم کار نکنید، ولی گله و شکایت را کنار بگذارید.

 قیمت و سود

قیمت یک زرشک پلوی فرد اعلا 6 هزار تومان است که با سود و سایر هزینه ها به 8 هزار تومان می رسد. اگر به طور متوسط روزانه 30 پرس غذا حساب کنیم، سود ماهانه بین 2/5 تا 3 میلیون تومان می شود. بعضی از غذاهای ویژه که وقت بیشتری می برد،  (مثل کباب دیگی) 9 تا 9/5 هزار تومان فاکتور می خورد، که شرکت 11 تا 12 هزار تومان می فروشد.

شرکت به من و همه خانم های فعال، از نصف کمتر سود می دهد که به خاطر رعایت و توجه زیاد به کیفیت محصولات عرضه شده است.چون ما از برنج هندی و گوشت و مرغ یخ زده استفاده نمی کنیم. خود من مایحتاج روز بعد را روزانه تهیه می کنم تا هیچ مشکلی از نظر طعم، مزه، رنگ و کیفیت پیش نیاید.

وی در مورد محاسبه قیمت غذاهای طبخ شده می افزاید: نرخ غذاها را براساس مقدار مصرف تعیین می  کنم؛ مثلاً وزن یک یا دو پیمانه برنج براساس قیمت خرید، وزن قسمتی از مرغ یا گوشت و حجم روغن، ادویه جات و چاشنی ها. همه این اقلام روی هم رفته قیمت تمام  شده را مشخص می کند که براساس آن قیمت نهایی به شرکت اعلام می شود.

وی در مورد نام کاری و حرفه ای اش در سایت می گوید: اسم دخترم مارال است و به همین خاطر اسم مارال را انتخاب کردم. چون خانم دیگری به اسم معصومه در این مجموعه حضور داشت و من از اسم دخترم به جای اسم خودم استفاده کردم.

محمدزاده درباره کنترل کیفی و رعایت موازین بهداشتی حین کار می گوید: شرکت روی این مسئله خیلی حساس است و به طور مرتب شرایط پخت و پز را کنترل می کند. معمولاً دو تا سه بار در ماه به صورت سرزده و بدون اطلاع قبلی به آشپزخانه می آیند و همه چیز را با دقت ورانداز می کنند.

مثل استفاده از کلاه مخصوص، دستکش، نظافت عمومی محل کار و مواردی که در قرارداد ذکر شده است. مثلاً غذا باید در ظروف آلومینیومی که خودشان داده اند تهیه شود. این یکی از الزامات کار است. به طور کلی شیوه کاری مامان پز به این شکل است: ثبت نام در سایت، دریافت منوی روزانه، ثبت سفارش و دریافت غذا.

ارتباط با نویسنده: ali_elmi1361@yahoo.com