آیا نشان دادن «خود واقعی» در محل کار همواره بهترین ایده است؟
روانشناسان معتقدند که اندکی تفاوت شخصیتی در خانه و محل کار طبیعی است. گذشته از هر چیز انتظاراتی که از ما در محیط کار و خانه می رود، متفاوت است و به همین دلیل عادی است که در این دو محیط رفتار متفاوتی را اتخاذ کنیم. بااین حال اگر شخصیت تان را بیش از حد تغییر دهید، این تغییرات قابل توجه استرس شدیدی را به شما تحمیل می کند و دچار احساس آشفتگی و گمشدگی و حتی افسردگی می شوید. چنانچه شخصیت شغلی تان در تضاد آشکاری با شخصیت واقعی تان باشد، پیامدهای ناشی از این تغییر پررنگتر خواهد شد.
ضرورت داشتن شخصیت دوگانه
تغییر دادن شخصیت برای سازگار شدن با محیط های مختلف بسیار متداول است. اگر شخصی معاشرتی، خونگرم و پرسرو صدا هستید که از لطیفه تعریف کردن لذت می برد و راحت حرف دلش را به زبان می آورد، چنین رفتاری مناسب محل کار نخواهد بود و باید شخصیت تان را در محل کار تغییر دهید. در محیط کار باید حرفه ای به نظر برسید، بنابراین لازم است که جنبه پرهیاهوی شخصیت تان را خاموش کنید تا قابل اطمینان و جدی به نظر برسید، اما در خانه چون خطر اخراج شدن به دلیل رفتار نامناسب تهدیدتان نمی کند، می توانید آزادانه و بدون هراس از عواقب ناخوشایند اظهارنظر کنید.
همچنین شخصیت ما بازتابی از شخصیت اطرافیان است. ما عادت داریم رفتار افرادی را که بیشتر با آنها وقت می گذرانیم، تقلید کنیم. اگر محیط کارتان در تضاد با شخصیت واقعی تان باشد یا تفاوت محسوسی با محیط خانه داشته باشد، متوجه می شوید که برای تناسب یافتن با هر محیط چاره ای به جز تغییر دادن شخصیت خود ندارید.
تعدیل شخصیت در چه حالتی زیانبخش می شود
اکثر ما تغییرات کوچکی را در شخصیت مان به وجود می آوریم تا سازگاری بیشتری با محل کار پیدا کنیم. رفتار محتاطانه تر و حرفه ای در محل کار نرمال است، اما به شرطی که این تغییرات جزئی روی شخصیت اصلی انجام شده باشد و شخصیت شغلی نسخه تعدیل شده ای از خود واقعی باشد. اما این تغییر رفتاری زمانی زیانبخش می شود که شیوه رفتار در محل کار از زمین تا آسمان با شخصیت معمول تفاوت داشته باشد. احساس اینکه مجبور هستید، دائماً نقش بازی کنید، باعث می شود از پا دربیایید، به علاوه نقاب دائمی به چهره داشتن بسیار سخت است و نمی توانید تا ابد تظاهر کنید.
مطلب مرتبط: ۹ صفت شخصیتی افراد تأثیرگذار
این تضاد شخصیتی ناراحتی های روانی گوناگونی مانند اضطراب و افسردگی را در پی دارد. اصالت نقش مهمی در موفقیت روابط میان فردی دارد. ارتباط برقرار کردن با افرادی که در تعامل با آنها خود واقعی تان نبوده اید، به ویژه در صورتی که مجبور باشید دروغ های مکرر یا جزییات فراوان را به یاد بیاورید، بسیار دشوار می شود. اگر حس کنید که همواره نسخه بدلی از خود واقعیت تان هستید، به زودی دچار این حس ناخوشایند می شوید که تمام تعاملات و رابطه های تان غیرواقعی است.
واقعاً چه کسی هستید؟
اگر فکر می کنید که شخصیت تان در محل کار و خانه تفاوت آشکاری با هم دارد، در یافتن هویت اصلی تان به مشکل برخورد خواهید کرد. برای یافتن خود واقعی تان باید ببینید که در کدام مکان بیشتر از همه احساس راحتی می کنید و در کجا طبیعی رفتار می کنید و بالعکس در کدام مکان دچار خستگی می شوید. دقت کردن در این نکته که در کدام مکان بیشترین راحتی و انرژی را دارید، بهترین روش برای تشخیص دادن خصوصیاتی است که نشان دهنده خود واقعی تان است و اصالت تان را تایید می کند.
اگر ذاتاً آدم درونگرایی هستید، اما مجبور هستید که در محل کار اجتماعی و معاشرتی رفتار کنید، در پایان یک روز کاری احساس خستگی بیشتری خواهید کرد و دستخوش احساس اضطراب و استرسی می شوید که وادارتان می کند تا ساعات پایانی روز را به تنهایی بگذرانید.
سپس از خودتان بپرسید که آیا محیط کاری فعلی واقعاً برای سلامت روح و روان تان خوب است. اگر حس می کنید که غیرممکن است خود واقعی تان را در محل کار نشان دهید و این تظاهر کردن استرس فراوانی را به شما تحمیل می کند، بهتر است به این موضوع فکر کنید که آیا در محل کار دیگری شادتر و کارآمدتر نخواهید بود.
در پایان از خودتان سوال کنید که چه ارزش هایی برای شما همیشگی و ثابت هستند. اگر این ارزش ها در خانه و محل کار حاکم نباشد، عمل کردن برخلاف این ارزش های درونی باعث تعارض روانی می شود که به شکل افسردگی یا اضطراب نمود می یابد.