6 روش برای اینکه به مردم نشان دهید واقعا به حرف های شان گوش می دهید

لری کینگ، مجری اسبق یکبار گفت «من هرروز به خودم یادآوری می کنم که هیچ کدام از حرف هایی که امروز می زنم چیزی به من نخواهد آموخت. پس اگر می خواهم چیزی یاد بگیرم باید خوب گوش بدهم.»

متخصصان حوزه ارتباطات خوب گوش کردن را در مقایسه با خوب صحبت کردن ابزار بهتری می دانند. اکثر مردم موافقند که گوش کردن در مقایسه با صحبت کردن انرژی بیشتری می طلبد.

هنگامی که پشت تلفن با یک مشتری VIP صحبت می کنید، بیشترین تاثیر ممکن را با گوش دادن، پرسیدن سوالات مرتبط و سازنده و همچنین توجه به جواب های آنان، خواهید گذاشت.

همه ما جذب افرادی می شویم که به ما احساس ارزشمند بودن داده، به حرف های ما گوش داده و هر بار حاضر باشند این کار را انجام دهند. در اینجا چند روش برای ارتقای مهارت های شنیداری تان ارائه شده است.

1. با تمام وجودتان گوش کنید

ارتباط چشمی تان را بدون خیره شدن به طرف مقابل، حفظ کنید. تمرکز خود را برروی گوینده حفظ کرده با روی باز ارتباط را ادامه دهید تا نشان دهید که با روی باز پذیرای حرف های وی هستید. سر تکان دهید، لبخند بزنید و اگر به شفاف سازی نیاز دارید، سوال مرتبط بپرسید. با این روش به مخاطب خود می فهمانید که در لحظه حضور دارید و شدیدا درگیر مکالمه هستید. عجله نداشته باشید. حضور بالفعل داشته باشید تا در یادها باقی بمانید.

مطلب مرتبط: عوامل موثر در گوش دادن

2. لبخند بزنید

یک لبخند گرم و اصیل زیباترین انحنای بدن انسان است. این اعلان دوستانه می گوید، «من دست یافتنی و علاقه مند هستم» و این مساله به سرعت دیگران را آسوده خاطر می کند. هنگامی که طی صحبت های کوتاه لبخند می زنید به مردم نشان می دهید که از صحبت با آنها لذت می برید و از همین رو طول مکالمه را افزایش می دهید.

3. روی باز داشته باشید و راحت باشید

ما هنگامی که احساس عدم امنیت داشته باشیم میل داریم تا از گفت وگو دوری کنیم. دست به سینه می ایستیم و یا پاهای مان را دراز می کنیم، روی صندلی ای که نشسته ایم تکان می خوریم، دست در جیب کرده و یا حتی از دیگران فاصله می گیریم.

این طرز ایستادن شما را از فردی که در حال صحبت کردن است دور کرده و ارتباط تان را قطع می کند. جِنین درایور متخصص زبان بدن، در کتاب پرفروش خود با عنوان بیش تر از چیزی که فکر می کنید حرف می زنید، نوشت: از لحاظ غریزی، جهت قرارگیری ناف ما، نشان دهنده نگرش مان بوده و موقعیت احساسی مان را آشکار می کند. هنگامی که آن را از طرف فرد مقابل برگردانده و یا به روی درب خروج برمی گردیم، به صورت ناخودآگاه این پیغام را به طرف مقابل می رسانیم که قصد اتمام مکالمه را داشته و از برهم کنش اجتماعی پیش آمده فراری هستیم. درایور این مقوله را هوش نافی می نامد.

4. مراقب حالت های ایستادن عصبی باشید

احساس اضطراب در موقعیت های خاص عادی است، اما اگر می خواهید اجتماعی باشید و با مردم ملاقات کنید بایستی تا جای ممکن اضطراب خود را پنهان کنید.

اضطراب خود را به روش های گوناگونی نشان می دهد. نشانه های معمول اضطراب عبارتند از: ور رفتن با موها، جواهرآلات و یا لباس، تنظیم کردن چندباره کراوات، صاف کردن مرتب صدا، تق تق کردن پیوسته با خودکار، تکان دادن پاها، جویدن ناخن ها و پوست اطراف آنها در حضور همگان. تا جای ممکن خود را آرام نشان داده و کنترل اعضای مختلف بدن تان را به دست بگیرید. چند نفس عمیق می تواند کمک خوبی باشد.

5. آغازکننده ارتباط باشید

اگر احساس می کنید بقیه میلی به آغاز کردن ارتباط با شما ندارند، خودتان ارتباط را آغاز کرده و به آنها سلام کنید. این مساله نشان دهنده اعتمادبه نفس بوده و سریعا علاقه تان به طرف مقابل را بازتاب می کند. به محض شروع مکالمه برروی حرف های مخاطب خود متمرکز باشید و در مقابل وسوسه پریدن میان حرف وی مقاومت کنید.

6. سوال بپرسید

هنگامی که علاقه و تمرکز خود را به مردم نشان می دهیم، آنها احساس پرانرژی بودن می کنند. اگر به زندگی افراد پیرامون خود علاقه نشان دهید، آنها بابت این مساله خرسند شده و عمل تان را به خاطر می سپارند.

گوش دادن درست و متمرکز به حرف های طرف مقابل، بیش از چیزی که فکرش را کنید، یاد شما را در ذهن مخاطبان تان زنده نگاه می دارد. میل به بیرون آمدن از حصار خود و نگرانی های شخصی زمانی اتفاق می افتد که خرد، مناعت طبع و شفقت با میل به مفتخرکردن دیگران ترکیب شود.