توصیه هایی برای سازگاری بهتر با محیط کار جدید / دردسرهای شغل جدید

شروع یک کار جدید بسیار شبیه روز اول دبیرستان است؛ چالشی که اغلب ما در سال نخست دبیرستان با آن دست وپنجه نرم کرده ایم، تلاش برای برقراری ارتباط با دیگران و اثبات توانایی های مان است. شاید بتوان موارد دیگری را نیز به نگرانی های دوران دبیرستان اضافه کرد، با این حال بدون شک بزرگ ترین دلهره بدین شکل است؛ آیا دیگران من را دوست خواهند داشت؟

ماجرا در دنیای کسب وکار نیز به همین ترتیب است. به عنوان یک کارمند، هنگامی که شغل تان را عوض می کنید، دو حالت متصور خواهد بود؛ نخست اینکه به سرعت با جو جدید سازگار شده و ارتباطی دوستانه با همکاران تان برقرار می کنید. این بهترین حالت ممکن است، ولی معمولا کمیاب. وضعیت دوم، دشواری در هماهنگی با محیط است. در این شرایط برقراری ارتباط با سایر کارمندان بدل به ماموریتی غیرممکن می شود.

با این حال خبر خوب برای کسانی که به گروه اخیر تعلق دارند، نتایج پژوهش های مختلف است که از امکان یادگیری راهکارهای بهبود سازگاری با محیط کاری جدید حکایت دارد. در همین راستا در ادامه به بررسی راهکارهای برقراری ارتباط مؤثر با همکاران خواهیم پرداخت. به منظور تأثیرگذاری بهتر راهکارهای موردنظر در قالب پرسش هایی مطرح شده است.

1- کمی در مورد نقش تان توضیح می دهید؟

به منظور برقراری یک ارتباط روان و بی دردسر با همکاران جدیدتان شما نیازمند روغن کاری هستید. درست همانطور که روغن کاری در و پنجره باعث بهبود عملکرد آنها می شود، در روابط انسانی نیز گاهی نیاز به بهانه ای برای شروع ارتباط هستیم.

لازم نیست بحث را پیچیده کنید، از همکارتان بپرسید که کارمندان شرکت معمولا چه کاری انجام می دهند. اگرچه در تقریبا محال است فردی در یک شرکت استخدام شده و از وظایفش بی خبر باشد، اما این پرسش از دو جهت سودمند است؛ نخست اینکه بهانه ای برای شروع گفت وگو است. به هر حال گفت وگو نیازمند موضوع است و این پرسش یکی از دم دست ترین موضوعات ممکن است. همچنین اگرچه ورود به یک شغل جدید با آگاهی نسبی از وظایف همراه است، اما بسیاری از ریزه کاری ها تنها پس از ماه ها فعالیت به دست می آید. چنین گفت وگوهایی به شما امکان استفاده از تجربه ارزشمند همکاران تان را خواهد داد.

نکته مهم، تلاش برای استمرار گفت وگو با همکاران است. در واقع تجربه نشان داده اغلب کارمندان تازه وارد ماه نخست را به تنهایی سر می کنند. صحبت با دیگران به شما امکان فرار از این تنهایی را می دهد و اطلاعات تان را نیز بیشتر خواهد کرد.

2- این صندلی مال کسی است؟

اگر باهوش باشید، موقعیت های بسیار زیادی برای برقراری ارتباط سریع با همکاران وجود دارد. نکته ای که باید مدنظر داشت، دوری از تخیلات است. امکان دارد در بدو ورودتان به شرکت کارمندان با شما مانند همکاران قدیمی شان رفتار کنند. باید این را پذیرفت که شما در آن جمع بیگانه هستید و باید خودتان را نشان داده و اطمینان سایرین را جلب کنید.

گاهی اوقات گام اول برای برقراری ارتباط صمیمی تر از سوی همکاران جدید برداشته می شود. با این حال اگر این اتفاق نیفتاد چه؟ توصیه می کنم منتظر اقدام دیگران نمانید. نفسی عمیق بکشید و به خود اعتماد کنید. منتظر موقعیتی مناسب مانند زمان استراحت ظهرگاهی باشید و هنگام صرف ناهار به جمع دوستانه کارمندان اضافه شوید. این کار را با یک پرسش ساده می توان انجام داد؛ این صندلی مال کسی است؟ معمولا پاسخ منفی است و این به معنای نخستین گام در راستای برقراری ارتباط با همکاران جدید است.

پس از اضافه شدن به دورهمی کارمندان به هیچ وجه ساکت نمانید، البته این به معنای پرحرفی نیست. نکته مهم آنجاست که دیگران به همان اندازه که از افراد پرحرف دوری می کنند، افراد ساکت و منزوی را نیز دوست ندارند. طرح پرسش از علاقه های همکاران بیرون از محیط کار شروع مناسبی به نظر می رسد. به این ترتیب امکانی برای یافتن علاقه مندی های مشترک ایجاد خواهد شد.

3- چه کمکی از من ساخته است؟

شاید اینکه به کمک همکار جدیدتان بشتابید، اندکی عجیب و حتی ناگوار باشد. در هر صورت شما آشنایی کمی با آنها دارید. با این حال اگر این شهامت را به خرج دهید، نتیجه مطلوب تضمین شده خواهد بود.

در گام نخست این مقاله توضیح داده شد که پرسش در مورد وظایف و نحوه عملکرد همکاران راهکار مناسبی برای برقراری گفت وگو است. در اینجا قصد داریم اندکی جلوتر رفته و امکان کمک به دیگران را جست وجو کنیم. در هر صورت هیچ کارمندی دست رد به کمک دیگران نخواهد زد. مخصوصا اگر کمک از جانب یک کارمند تازه وارد باشد. منظور اصلی این جمله آن است که میان همکارهایی که با یکدیگر آشنا هستند، امکان بروز رقابت و در نتیجه امتناع از دریافت کمک وجود دارد، ولی برای یک کارمند جدید این قضیه متصور نخواهد بود.

فرقی نمی کند فرد مورنظر یکی از همکاران یا حتی مدیر شرکت باشد، تلاش کنید حداقل اندکی زندگی حرفه ای را برای آنها بهتر سازید. این تلاشی است که بی  پاسخ نخواهد ماند.

در اینجا باید یادآوری کرد که حس نوع دوستی و کمک به دیگران نباید خیلی قوی باشد. در هر صورت در محیط کار فردی که دائما به دنبال کمک به دیگری است مورد بدبینی واقع خواهد شد. توصیه می شود اقتصاد محبت را مدنظر قرار دهید.

4- لطفا به من کمک کنید

در بخش قبل بر اهمیت کمک به دیگران تأکید شد. در این بخش عکس قضیه بالا صادق است. در واقع به عنوان یک کارمند جدید اینکه از برخی امور آگاهی نداشته، نیازمند کمک باشید، امری طبیعی است. همه ما هفته های نخست کار جدیدمان را میان خیل عظیمی از برگه ها یا کارهای کامپیوتری سپری کرده ایم. علت این امر در بیشتر موارد، نه حجم کار زیاد، بلکه ناآشنایی با مسئولیت جدید است.

اگرچه این ناآشنایی دردسرهای زیادی ممکن است برای ما به ارمغان بیاورد، اما فرصتی است تا با دیگران رابطه ای دوستانه برقرار کنیم. اجازه دهید ابتدا تصویری را ترسیم کنیم. فرض کنید در شرکت مشغول کار هستید و ناگهان همکار جدیدتان با لحن دوستانه و به صورت محترمانه از شما تقاضا می کند در انجام یکی از امور وی را راهنمایی کنید. واکنش شما چه خواهد بود؟ بعید است پاسخ منفی باشد. این حس همذات پنداری است که در همه ما وجود دارد. تنها کاری که باید کرد بیدار ساختن درست این احساس است.

گام نخست زمانبندی مناسب برای ارائه درخواست است. اگر در ساعت اوج کار به سراغ همکارتان بروید، احتمال دریافت پاسخ منفی بسیار بالاست. هنگام عصبانیت نیز شرایط به همین ترتیب خواهد بود. بهترین زمان هنگام استراحت یا وقت ناهار است. در چنین مواقعی افراد ترجیم می دهند زمان را با صحبت پیرامون یک موضوع سپری کنند. یک بحث فنی نیز می تواند موضوع خوبی برای بحث باشد.

آنچه در این مقاله مورد بررسی قرار گرفت، با تأکید روی شباهت روز اول دبیرستان با نخستین هفته های یک شغل جدید شروع شد. خوشبختانه به عنوان یک کارمند شما تجربه و توانایی بیشتری در کنترل شرایط دارید. اگر در دوران دبیرستان توانایی برقراری ارتباط یا مکالمه خوبی نداشتید، اکنون فرصتی برای بهبود این توانایی هاست. روند سازگاری با محیط کاری جدید ممکن است تا سه ماه نیز ادامه یابد. اگر نمی خواهید سه ماه نخست فعالیت تان را به تنهایی با مشکلات دست وپنجه نرم کنید، بهتر است فکری به حال توانایی های تان کنید. مطالعه و کاربست چهار نکته اراده شده در این مقاله کمک شایانی به شما در کوتاه کردن طول مدت سازگاری با محیط جدید خواهد کرد. در واقع امیدوارم که اینگونه باشد.