کیفیتی که ناخواسته پا را فراتر از مرزها می گذارد

در آغاز بهار و سال نو سنت های ایرانیان در  سراسر گیتی پررنگ تر شده و بیشتر جلوه نمایی می کند ازجمله خرید انبوهی از شیرینی های سنتی شب عید که اغلب از نوع شیرینی های خشک در اندازه  های کوچک و نیز شکلات هایی با مغز نخودچی یا کشمش و بادام که از دیرباز آراینده میز پذیرایی برای مهمانان نوروزی بوده است. نویسنده به جهت شغل و تخصص حرفه ای خویش، به این بهانه مدنظر دارد به بررسی عملکرد یکی از نخستین تولیدکنندگان شکلات های مغزدار (دراژه) بپردازد.

آنچه باعث انتخاب این برند وکمپانی شد مشاهده کیفیت، تنوع و نو آوری منحصربه فرد آنها در ارائه شکلات های مغزدار بود. آنها همچنین به توسعه و گسترش توجه داشته و مدتی است محصولات خود را تحت برند لیو ارائه می دهند البته پیش از این، سال های سال با برند قدیمی خود مهمان خانه های مردم بوده و به صورت پیوسته، نامی ترین فروشندگان خشکبار و شیرینی جایگاهی ویژه برای آن محصولات درنظر داشته اند.

شاید علت اینکه آگاهی از برند (برند اویرنس) محصولات لیو هنوز درسطح پایینی است، این باشد که بخش بزرگی از دراژه های این کارخانه به صورت بالک (فله) به دست نمایندگان فروش می رسد و در واقع بخشی از هویت برند در انبار این فروشگاه های مشهور جا می ماند.

تولید نخستین شکلات های ایرانی که شبیه سنگ های زیبای کف رودخانه بوده، شکلات هایی که دارای مغزهای خاص مانند بلوبری، قهوه روست شده، بادام زمینی آستانه یا فندق و... است همگی نشان از نوآوری های متفکران تولید و بازار در این شرکت دارد.

ایجاد رنگ ها وطرح های خاص، خروج از کلیشه های موجود، انعطاف پذیری خطوط تولید و دریافت و اجرای نظر مصرف کنندگان، خود صحه ای دیگر برعرصه تنوع لیو است.

درواقع آنچه تاکنون باعث موفقیت این کارخانه شده تمرکز بر استراتژی تنوع و کیفیت بوده است که به عنوان مهم ترین اهرم، همواره فروش تضمین شده ای را عاید مجموعه مزبور می کند. مجموعه لیو باتوجه به رسالت خود، برعکس سایر تولـــیدکنـــندگان شکلات تمام تمرکز را بر تولید دراژه های شکلاتی گذاشته و تاکنون به سمت تولید انواع دیگر شکلات ها نظیر تخته ای یا شکلات بار نرفته است.

نویسنده طی سفرهایی که به کشورهای دیگر داشته در برخی خشکبار فروشی های مشهور ایرانی که درآن کشورها شعبی داشته اند نیز دراژه های لیو را مشاهده کرده است. نکته حائز اهمیت آنکه این کارخانه هم اکنون صادرات مدون و مشخصی ندارد و صاحبان کسب و کار آجیل و خشکبار که در کشورهای دیگر مستقر هستند به دلیل کیفیت این محصولات، دراژه ها را خریده و به صورت انبوه به کشورهای مقصد می برند و در آنجا به فروش می رسانند بنابراین عملا بدون داشتن برنامه صادرات و به دلیل کیفیت بالای محصولات، سال هاست که دراژه های شکلاتی لیو در کشورهای کانادا، آمریکا، سوئد و. . . به فروش می رسد و شاید به جرات بتوان گفت که جزو نادرترین کمپانی هایی محسوب می شود که مدیریت کیفیت درآن به صدور برند و محصول به فراتر از مرزها منجر شده است.

متأسفانه آنچه در بسیاری از کارخانه ها، پس از تضمین فروش و شهرت برند و محصولات دیده می شود، تولید کالاهای کم کیفیت و توجه به حاشیه سود بیشتر است، حال آنکه ثبات و بهبود کیفیت خریداران را به مشتریان مجدد و مستمر بدل می کند. استراتژی تمرکز بر کیفیت و کارایی خود نقش عمده ای در برند سازی محصولات دارد بدین ترتیب که رضایت از کیفیت به صورت دهان به دهان بین خریداران پخش می شود. این مقوله خود نقش ارزشمندی را در برند سازی – خصوصاً در جامعه نیمه سنتی کشور ایران - ایفا می کند.

طبق نظر برایان تریسی، سودمندترین راهکار بازاریابی تهیه کالاها و خدمات، با کیفیتی عالی است. می توان گفت کیفیت، قدرتمندترین و تأثیرگذارترین اهرم در بازاریابی است و معمولاً 90درصد موفقیت تجاری یک کارخانه با کیفیت کالایی که تولید می کند، رابطه مستقیم دارد. مشتری به عرضه کننده ای که کالاهایش دارای کیفیت بالاست مبلغ بیشتری می پردازد و این دریافتی بیشتر سبب می شود که تولید کننده مجددا کالاها و خدمات برتری تولید و روانه بازار کند. بهترین تعریف از برند «قولی است که کمپانی به مشتری می دهد.»

در ابعاد بزرگ تر و بین المللی نیز حفظ کیفیت به عنوان استراتژیک ترین نکته در محصولات صادراتی مقوله ای بس حائز اهمیت  است که در ابعاد جهانی می تواند به حفظ، گسترش و درخشش برند محصول و کشور تولید کننده کمک کند. هر برند معمولاً نام کشور مبدا یا تولید کننده اش را نیز به همراه خود دارد حتی در آنجا که به بحث شرکت های چند ملیتی می رسیم نیز کشور تولید کننده کالایی که آن را می خریم از اهمیت بالایی برخوردار است. از زمان های دیرین که هنوز رقابت در معروفیت برندها تعریفی نداشت، محصولات تولیدی برخی کشورها  (فارغ از نام آنها) در پاره ای از صنایع و به صورت ناخواسته شهرت بسیاری اکتساب کرده بودند، علت این برند سازی غیر انتخابی( non selective)، صرفاً کیفیت کالاهای تولیدی در کشور مبدا بوده است.

تولیدکنندگان ایرانی با تکیه بر کیفیت محصولات تولیدی باید تلاش کنند تا علاوه بر افزایش شهرت برند، ارزش عبارت «ساخت ایران» را نیز افزایش دهند تا جایی که نام ایران خود یک فاکتور کیفی برای محصول تلقی شود. پرواضح است که اهمیت کیفیت محصولات مصرفی برای ساکنان کشورهای مختلف در رتبه یک قرار دارد.

ارتباط با نویسنده: leilagshirazi@gmail.com