در کشورهای خارجی روستاها از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند چرا که اهمیت استفاده از مواد غذایی ارگانیک و همینطور اهمیت استفاده از لبنیات و مواد پروتئینی همچون تخم مرغ بسیار بالا می باشد. در کشور عزیزمان ایران نیز برخی روستاها به دلیل ساختار بازرگانی مناسبی که روستاییان ایجاد کرده اند، شرایطی بسیار خوب در تولید و ارائه ی محصولات لبنی به بازار دارند. در این نوشته به این موضوع می پردازیم که چگونه میتوان با همکاری روستاییان یک کسب و کار مناسب و سودده جمعی ایجاد کرد.
اولین قدم همفکری جمعی بین روستاییان می باشد. اگر در روستا تعداد دام بالا می باشد ، تولید مواد لبنی سودآوری خواهد داشت و اگر تعداد طیور بالا میباشد تولید تخم مرغ و همینطور ارائه ی پر طیور می تواند سودآوری داشته باشد.
در صورتی که اقدام به تولید مواد لبنی کنید ، میتوانید اتاقکی را بدین منظور در نظر بگیرید و با همکاری جمعی بسته به میزان مشارکت در تولید شیر از دام ، درصد بندی سود کرده و با استفاده از دستگاه های مدرن مواد لبنی با کیفیت بالا تولید و به شهر منتقل کنید.
مابه التفاوت قیمت شیر خام به مواد لبنی همچون خامه و ماست و پنیر و دوغ چنان بالا می باشد که با مدت کوتاهی فعالیت در این حوزه میتوان به کسب درآمدی سرشار رسید ، هر چند ناگفته پیداست که زحمت کار نیز بالاست.
مهمترین اهمیت همفکری ، ارائه ی نظرات مختلف و تصمیم گیری در مورد بهترین نظر می باشد. استعداد بسیاری از افراد در چنین مواقعی شکوفا میشود و می توانند کمک شایانی در رسیدن به اهداف جذاب و متفاوت کنند.
همچنین همکاری در خرید تجهیزات لبنی نیز اهمیت بسیاری دارد. در بررسی فروشگاه های ارائه کننده تجهیزات لبنی همچون فروشگاه اندیشه سبز ، میتوان دید که قیمت تجهیزات لبنی از نظر عرفی بالا می باشد و شاید امکان تهیه حتی یک دستگاه نیز برای یک نفر به تنهایی مشکل باشد. اما زمانی که چندین نفر در این کار مشارکت داشته باشند، خریداری آسان تر شده و فشار مالی کمتری به خریداران وارد میشود.
اگر محل جمع شدن دستگاه ها و انجام عملیات تولید مواد لبنی را خانه لبنیات بگذاریم، تجهیزاتی همچون شیرسردکن ، خامه گیر ، کره گیر ، دوغ ساز، ماست بند و همینطور یخچال برای نگهداری مواد تولید نیاز خواهد بود.
بهتر است ظرفیت و کارایی دستگاه متناسب با میزان موادی باشد که در روستا تولید میشود و دستگاه هایی با ظرفیت بالا خریداری نشود تا هزینه ی اولیه نیز بسیار بالا نرود.
تعداد نیروی انسانی بستگی به میزان تولید دارد. در این بین آموزش صحیح و توزیع عادلانه نوبت بین اعضای روستا مهم می باشد. میتوانید بین نیروهای داخل روستا در روز های مختلف افرادی را برای انجام کارهای مربوط به تولید مواد لبنی تعیین کنید تا کارها تقسیم بندی شود.
فروش محصولات به مغازه های لبنیاتی که فاقد کارگاه هستند میتواند به سادگی صورت گیرد ، هرچند در چنین شرایطی ممکن است پورسانت کم به شما تعلق گیرد ولی پورسانت این کار به میزان چندین یا در برخی مواقع چند ده برابر زمانی است که شیر خالی می فروشید !
با توجه به شرایط اقتصادی کنونی امکان تهیه تجهیزات به صورت قسطی و یا شرایطی توسط بسیاری از فروشندگان امکان پذیر است و با توجه به سود دهی مناسب کسب و کارهای مرتبط با لبنیات میتوان در کوتاهترین زمان هزینه ی خرید این تجهیزات را از سود حاصله از فروش کسب نمایید.
تجهیزات را به صورت کلی بیان کرده ایم ولی از نظر کاربرد میتوان به صورت ذیل بیان کرد:
شیر سرد کن: زمانی که شیر از دام دوشیده میشود، داخل دستگاه شیر سرد کن نگهداری میشود تا دمای آن در مقادیر پایین نگه داشته شده و از ایجاد فساد و آلودگی در شیر جلوگیری گردد.
پاتیل شیر: پاتیل شیر به جای دیگ پخت شیر استفاده میشود. در این دستگاه چون گرما به صورت غیرمستقیم به شیر داده میشود، هیچ سوختگی ، چسبیدگی به بدنه و تغییر بو و رنگ در شیر ایجاد نمیشود . از این رو برای جوشاندن و پختن شیر از پاتیل بهره برده میشود. همچنین از دستگاه پروسس تانک نیز در این مرحله می توان استفاده کرد ولی به دلیل قیمت بالا اکثرا از این دستگاه ها در کارگاه های کوچک استفاده نمیشود.
خامه گیر: پس از اینکه شیر پخته شد و در دمای مشخصی ثابت گردید، خامه گیری از ان صورت میگیرد. خامه گیری در اصل چربی گیری از شیر است. با گرفتن چربی شیر ، از یک سو خامه برداشت میشود و از سویی دیگر امکان استفاده از شیر کم چرب فراهم میشود.
تولید ماست: پس از خامه گیری ، شیر برای تولید ماست و پنیر مورد استفاده قرار میگیرد.
تولید ماست پرچرب: مقداری از شیر برای تولید ماست پرچرب مورد استفاده قرار میگیرد و مقداری هم برای تولید پنیرهای خاص با چربی بالا کاربرد دارد.
کره محلی: پس از تولید ماست پرچرب، ماست را داخل دستگاه های کره گیری می ریزند و از آن برای تولید کره و دوغ استفاده می کنند که میتوان آنها را نیز به صورت مجزا به فروش رساند.
خرد جمعی و استفاده از ظرفیت های موجود در روستا میتواند هزینه های خانوار را به میزان قابل توجهی تامین کند. هم اشتغال ایجاد کند و هم تولیدات خود روستاییان را به فروش رساند. این کار در تمامی روستاها امکان پذیر است ، تنها نیاز به نیرو هایی با توانایی برنامه ریزی صحیح و همینطور نیروهایی با توانایی پیشبرد کارهای دشوار دارد. حتی اگر 2 نفر چنین فردی در نزدیکی خود دارید ، آینده ی روشنی برای کسب و کار شما قابل مشاهده است.