9 عوارض مرگ بار داروهای خواب آور

داروهای خواب آور اغلب با ایجاد احساس آرامش و خواب آلودگی می توانند به حل شدن مشکلات بی خوابی شما کمک کنند. این دسته از داروها عوارض جانبی بسیاری مانند گیجی یا احساس خواب آلودگی را در طول روز برای شما به همراه دارند. در ادامه این مقاله همراه ما باشید تا با 9 عوارض مرگ بار داروهای خواب آور بیشتر آشنا شوید.

ساز و کار داروهای خواب آور چگونه است؟

دسته های متفاوت و انواع مختلفی از داروهای خواب آور در بازار وجود دارند که ساز و کار هر یک از آن ها از دیگری متفاوت است. برخی از داروهای خواب آور می توانند احساس خواب آلودگی را در شما افزایش دهند و برخی دیگر ناحیه ای از مغز را که باعث هوشیار نگه داشتن بدن می شود، از کار می اندازند.

لازم است پیش از مصرف هرگونه داروی خواب آور ابتدا با پزشک متخصص خود مشورت کرده و سپس اقدام به مصرف آن دارو کنید. تا هم مشکلات بی خوابی شما به بهترین شکل رفع شود و هم از آسیب های احتمالی ناشی از مصرف داروهای خواب آور جلوگیری کنید.

9 عوارض مرگ بار داروهای خواب آور

بسته به شرایط بدنی فرد مصرف کننده، هر یک از عوارض مصرف داروهای خواب آور می توانند برای او خطرناک و کشنده باشند. برخی از عوارض جانبی مصرف داروهای خواب آور که نسبت به سایرین خطرناک تر هستند، عبارت اند از:

1- پاراسومنیا

پاراسومنیا به رفتارهای غیرعادی که افراد در هنگام خواب تجربه می کنند گفته می شود. برخی از رفتارهای غیرعادی عبارت اند از: راه رفتن در خواب، حرف زدن در خواب یا خیس کردن رختخواب. شایع ترین پاراسومنیاهای ناشی از مصرف داروهای خواب آور شامل راه رفتن در خواب، خوردن در خواب، رانندگی در خواب و صحبت کردن است. شدت این رفتارهای غیرعادی در اثر افزایش دوز داروهای خواب آور بیشتر و خطرناک تر خواهند شد.

2- واکنش آلرژِک به داروهای خواب آور

امکان بروز واکنش های آلرژیک در اثر مصرف هر نوع قرص یا داروی جدید وجود دارد. این احتمال در اثر مصرف داروهای خواب آور بسیار زیاد خواهد بود. برخی از علائم واکنش آلرژیک در بدن شما عبارت اند از:

- تاری دید

- درد قفسه سینه

- دشواری در تنفس

- مشکل در بلع

- گرفتگی صدا

- ضربان قلب نامنظم یا تپنده

- خارش

- حالت تهوع

- راش

- احساس بسته شدن گلو

- تنگی نفس

- تورم چشم ها، لب ها، صورت، زبان یا گلو

- استفراغ

در صورت مشاهده هر یک از موارد ذکر شده، سریعا با پزشک مربوطه تماس بگیرید و مصرف دارو را قطع کنید.

3- ایجاد وابستگی

اکثر داروهای خواب آور برای استفاده کوتاه مدت (تنها چند روز یا چند هفته) طراحی شده اند. اما بسیاری از افراد در اثر ناآگاهی داروی خواب آور را برای مدت زمان طولاتی تری مصرف می کنند. با استفاده طولانی مدت از داروهای خواب آور احتمال وابستگی به دارو برای شما افزایش پیدا می کند.

هنگامی که اعتیاد به یک قرص یا دارو اتفاق می افتد، افراد دوز مصرفی خود را افزایش می دهند که در نهایت موجب تشدید وابستگی آن ها به قرص خواهد شد و در نهایت عوارض جبران ناپذیری را برای فرد مصرف کننده بوجود می آورند.

اعتیاد و وابستگی به قرص های خواب آور می توانند عوارض جانبی زیادی مانند اختلال در هماهنگی حرکتی، عدم تمرکز، سرگیجه، اضطراب و سایر موارد را در پی داشته باشد. در صورت اعتیاد پیدا کردن به قرص های خواب آور توصیه می شود تا برای ترک آن به بهترین کمپ ترک اعتیاد در تهران مراجعه کنید تا تحت نظر پزشکان متخصص دوره ترک شما صورت بگیرد.

برخی دیگر از شابع ترین عوارض مصرف داروهای خواب آور عبارت اند از:

4- احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن دست ها، پاها و بازوها

5- افزایش یا کاهش اشتها

6- یبوست

7- اسهال

8- مشکل در حفظ تعادل

9- لرزش غیرقابل کنترل برخی از اعضاء بدن

قرص های خواب آور در چه مواردی به کار برده می شوند؟

از شایع ترین موارد مصرف قرص های خواب آور عبارت اند از:

- کاهش زمان انتظار برای خوابیدن

- افزایش طول خواب

- کاهش تعداد خواب پریدگی در طول شب

- بهبود کیفیت خواب

ترکیب قرص خواب آور و الکل چه تبعاتی را به دنبال دارد؟

برخی از افراد پس از اعتیاد به قرص های خواب آور و افزایش دوز مصرفی آن، به سمت ترکیب قرص های خواب آور با الکل می روند. ترکیب این دو ماده موجب افزایش اثرات آرام بخشی دارو می شود و تبعاتی نظیر ایست قلبی و تنگی نفس و در نهایت مرگ فرد را به دنبال دارد. همچنین توصیه می شود اگر داروهای خواب آور مصرف می کنید، از خوردن میوه هایی نظیر گریپ فروت و یا آشامیدن آب آن ها خودداری کنید. چرا که گریپ فروت سبب افزایش جذب اثر دارو در جریان خون می شود و مدت زمان باقی ماندن آن را در بدن بالا می برد.

چه کسانی هرگز نباید داروهای خواب آور را مصرف کنند؟

برای مصرف داروهای خواب آور همیشه باید تمام جوانب را بسنجید و در نهایت تحت نظر یک پزشک متخصص اقدام به مصرف آن کنید. برخی از افرادی که مصرف این دسته از داروها برای آن ها اکیدا ممنوع شده، عبارت اند از:

- افرادی که به بیماری های ریوی مانند آسم، آمفیزم یا بیماری های انسدادی مزمن ریه (COPD) نباید به سراغ مصرف این دسته از داروها بروند. برخی از قرص های خواب آور احتمال تنگ کردن نفس و خطر نارسایی تنفسی را افزایش می دهند. به صورت کلی افرادی مبتلا به فشار خون پایین و آریتمی باید از مصرف داروهای خواب آور دوری کنند.

- زنان باردار یا شیرده. مصرف داروهای خواب آور سبب بروز افسردگی، اختلال حافظه و از دست دادن هماهنگی حرکتی می شود. به همین خاطر مصرف این دسته از داروها برای زنان باردار به شدت منع شده است.

- افرادی که داروهای خاص و غیره را مصرف می کنند. احتمال بروز تداخل در مصرف داروهای مختلف در بدن فرد وجود دارد و احتمال بروز عوارض جانبی را در افراد افزایش می دهد. اگر از داروهای مکمل دیگری مصرف می کنید، پیش از مصرف داروهای خواب آور حتما با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

سخن پایانی

فراموش نکنید که وقتی شروع به مصرف یک ماده مخدر (هرچند با جنبه درمانی) می کنید، احتمال اعتیاد پیدا کردن به آن وجود دارد و پس از مدتی خواهید دید که توانایی کنار گذاشتن آن را ندارید. به همین خاطر توصیه می شود تا داروهای خواب آور در ابتدا تحت نظر پزشک و نهایتا تنها برای چند هفته مصرف شوند تا عوارض ناشی از مصرف آن به حداقل برسد.