یک اشتباه متداول!

بی شک بار‌ها و بارها شنیده‌اید که افراد حرفه‌ای یا اشخاص غیر‌حرفه‌ای در مورد چیزی به نام تیزر صحبت کرده‌اند. تیزر فلان برند، تیزر فلان فیلم، تیزر فلان تئاتر و... که در اغلب موارد هم دقیقا منظورشان تیزر نیست، منظورشان آگهی تلویزیونی ا‌ست اما تیزر چیست‌؟ تیزر ابدا نام یک محصول یا یک خدمت نیست، بلکه نام یک تکنیک برای ارائه آگهی اعم از تلویزیونی، رادیویی یا رسانه‌ محیطی‌ و چاپی است.

تیزر (Teaser)

واژه تیزر که به معنای اذیت‌کننده است، اصطلاحا به رفتاری گفته می‌شود که با کامل نشان ندادن چیزی یا کامل نگفتن حرفی، در فرد مقابل ایجاد حس کنجکاوی می‌كند. به‌عنوان مثال، در تصویر شماره یک شما نمی‌دانید با چه برند یا چه شرکت یا چه چیزی روبه‌رو هستید. پیامی در حال انتقال است اما نمی‌دانید هدف چیست. آیا قرار است محصولی فروخته شود؟ آیا قرار است فیلمی معرفی شود؟ تبلیغ‌کننده کیست؟ و سوال‌های دیگر؛ در این قسمت شما وارد مرحله‌ای به نام Teasing شده‌اید و حس کنجکاوی در شما شکل گرفته و پر از سوال هستید که «این آگهی مربوط به چیست».

تیزر‌ها باید از دو مرحله بیشتر باشند، چرا که اگر در همان ابتدا همه‌ چیز برای شما روشن شود، شما دیگر به دنبال کشف یا پیگیری نیستید و همه چیز همانجا تمام خواهد شد اما مرحله بعد Openingیا باز شدن آگهی است در این مرحله راز آگهی فاش می‌شود و شما با چرایی و پیام اصلی آگهی روبه‌رو می‌شوید. به‌عنوان مثال در تصویر شماره دو حال تمام سوال‌های شما پاسخ داده شده و بسته به قوی بودن این تکنیک، تا مدتی احتمالا زیاد شما آگهی موردنظر را در ذهن خواهید داشت. مثال‌ دیگر اقدام تبلیغاتی برند «شریسا» تولید‌کننده آب میوه است که با یک آگهی، تیزینگ را شروع کرد.

شعار آگهی «مرا بنوش» بود اما کلمه «بنوش» کاملا بدون نقطه بود و شما نمی‌دانستید این جمله چیست و شما را یاد شعری قدیمی می‌انداخت. همین کافی بود تا همه کنجکاوانه به دنبال آگهی حرکت کنند تا ببینند تبلیغ مربوط به چیست اما با باز شدن تیزر، خبری از شعر قدیمی و خواننده و... نبود، بلکه تبلیغ هوشمندانه یک برند را با اتکا به کپی رایتینگ مناسب شاهد بودیم.