چند روز پیش خبری درخصوص دریاچه قم میخواندم که به نظرم برای سرمایهگذاری یکی از راههای مناسب و سودآور است. در واقع در دویستودومین نشست نمایندگان دائم کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی (اکو) که در شهر کاشان برگزار شد، نمایندگان کشورهای پاکستان، ترکیه، افغانستان، جمهوری آذربایجان، قزاقستان، ترکمنستان، قرقیزستان، ازبکستان و تاجیکستان حضور داشتند که طرح استحصال از دریاچه نمک قم، بهعنوان یک فرصت سرمایهگذاری به حاضران معرفی شد. مجری طرح شورابههای قم در این خبر میگوید: دریاچه نمک قم به لحاظ موقعیت مکانی و ذخایر معدنی با عیار بالا همچون اکسیدمنیزیم، میتواند برای سرمایهگذاران بسیار سود آور باشد.
سهراب غضنفری درخصوص میزان ذخیره قطعی معدن میگوید: این معدن دارای ۳۲ میلیون تن منیزیا، ۲۰۰میلیون تن هالیت و 6/5 میلیون تن سیلویت است. شورابههای دریاچه نمک قم با 2500کیلومترمربع در حوزه آبریز وسیع بین شهرهای قم و کاشان واقع شده که دارای مزایایی همچون دسترسی آسان برای برداشت و استحصال، نزدیکی به بازار مصرف، وجود زیرساختهای مورد نیاز همچون انرژی، قرار گرفتن در مجاورت امکانات زیربنایی و سهلالوصول بودن دسترسی به منطقه از طریق جاده و ریل است.
غضنفری با بیان اینکه اکنون تمرکز در طرح بهرهبرداری و استخراج شورابههای دریاچه نمک به روی ماده معدنی اکسیدمنیزیم است، افزود: این ماده معدنی در صنایع نسوز، فولاد و سیمان بیشترین کاربرد را دارد، ضمن اینکه ظرفیت تولید تنها واحد تولید اکسیدمنیزیم در کشور که در بیرجند واقع شده 45تا47 هزار تن در سال است. این در حالی است که نیاز کشور به تولید این محصول سالانه 100هزار تن و 250هزارتن تا پایان افق 1404 است. در حال حاضر فناوری استحصال شورابه و تولید اکسیدمنیزیم در کشور وجود ندارد و لازم است از طریق کشورهای دارای این فناوری تأمین شود. با ورود فناوری خارجی وکمک سرمایهگذاران داخلی در این بخش استحصال شورابهها امکانپذیر خواهد شد.