خروج انگلیس از اتحادیه اروپا بیشترین تاثیراتش را بر کشورهایی خواهد گذاشت که روابط تجاری گسترده و دیرینهای با این کشور و حجم تجاری بزرگی با این کشور دارند. انگلیس بزرگترین کشور از نظر روابط بانکی و ارزی در اتحادیه اروپاست و به اعتقاد من باید منتظر ماند و دید که تاثیر این اقدام انگلستان در حوزه بانکی چطور خواهد بود. من فکر نمیکنم تاثیر زیادی بر روابط اقتصادی- تجاری با کشور ما داشته باشد، چون ایران به دلیل تحریمها روابطش با این کشور قطع بوده و بهخصوص به دلیل روابط سیاسی دولتها، روابط اقتصادی و تجاری با این کشور در حد و اندازه قابل توجهی رشد نکرد. به همین دلایل امروز خروج انگلیس از اتحادیه اروپا در روابط اقتصادی- تجاری با کشور ما بیتاثیر است.
البته این به این معنی نیست که روابط اقتصادی- تجاری ما با انگلیس یا اتحادیه اروپا گسترده نخواهد شد. اگر هم فصل نویی در ارتباطات اقتصادی ما با انگلستان اتفاق بیفتد با توجه به شرایط جدید خواهد بود. نکته دیگر اینکه باید به این مسئله توجه کرد که براساس ماده 50 کنوانسیون لیسبون خروج هر کشوری از اتحادیه اروپا حداقل دو سال زمان میخواهد و البته میتواند زودتر از این هم اتفاق بیفتد. به نظر من این زمان میتواند شرایط را به خلاف امروز که با شرایط پرهیجانی مواجه هستیم به سمت و سوی ثبات پیش ببرد.
اثرات روانی نتیجه انتخابات نشان داد که در زمان خیلی کوتاهی روی ارز، پوند و طلا تاثیر گذاشت و نفت را کاهش داد. به نظر من خروج انگلیس از اتحادیه اروپا بیشتر میتواند برای اتحادیه اروپا نوعی تهدید باشد نه نسبت به کشورهایی مانند ایران که کمترین حجم تجاری را دارند.
به اعتقاد من، تاثیرات این اتفاق به مرور دیده خواهد شد و شوکی ایجاد نخواهد کرد، تاثیرهای اخیر کوتاهمدت و بیشتر روانی است. به همین دلیل در خروج از اتحادیه طبق قراردادها مشمول زمان شده که آمادگی ایجاد شده و تاثیراتش کنترل شود و به نوعی این اتفاق در اتحادیه تسهیل شود. به هر حال کامرون هم خواهان استعفا است و این کار در سه ماه آینده اتفاق خواهد افتاد تا کسی سر کار بیاید که بتواند مقدمات خروج را فراهم کند و این رفتارها نشان میدهد آنها هم نمیخواهند این شوک سیاسی در روابط اقتصادیشان تاثیر بگذارد تا بتوانند این شرایط را کنترل کنند.
رئیس کنفدراسیون صادرات