رستوران‌گردی مدیریت شده

تا همین یک دهه پیش، مردم برای گذران روز تعطیل‌شان، هنوز آفتاب نزده قابلمه غذا به دست با یک پیک نیک و فرش و یکی دو تا متکا و فلاکس چای و کلی بار و بندیل در پارکی اتراق می‌کردند تا غذای روز تعطیل خود را بیرون از منزل و در هوای آزاد میل کنند، اما امروز خوشبختانه یا متاسفانه حتی تفریح مردم هم از تاثیرات مدرنیته بی‌نصیب نمانده و رنگ و لعاب متفاوتی به خود گرفته است. در این دوره و زمانه دیگر خانم خانه برای تفریح سایر اعضای خانواده خود را به زحمت نمی‌اندازد و ترجیح می‌دهد از جیب آقای خانه مایه بگذارد و خیلی شیک و باکلاس غذا را در رستوران میل کرده و بعد در یکی از پارک‌ها پیاده‌روی کنند تا خدای ناکرده به رژیم غذایی‌شان نیز خدشه‌ای وارد نشود. البته وقتی صحبت از تفریح به میان می‌آید باید 100درصد تفریح باشد. بنابراین اگر قرار باشد روز تفریح هم خانم خانه غذا بپزد، دیگر آن روز برایش تفریح نیست.

غذای بیرون چیز دیگری است

در چند سال اخیر رستوران‌گردی و تجربه‌کردن غذاها و نوشیدنی‌های مختلف به نوعی یک تفریح به حساب می‌آید و طرفدارهای زیادی دارد، اما همین رستوران‌گردی با اعضای خانواده که به ظاهر بیشتر از چند ساعت زمان نمی‌برد گاهی اوقات هزینه‌اش کمتر از یک سفر نیست. اگر تمایل دارید از گردونه این تفریح امروزی بی‌نصیب نمایند و در عین حال خرج و مخارج‌تان هم بالا نرود و سر برج کم نیاورید پیشنهاد می‌کنیم این مطلب را مطالعه کنید تا بتوانید این تفریح‌تان را مدیریت کنید.

کار نیکو کردن از پر کردن است

رستوران‌ها هم بالا و پایین دارند، همان‌طور که پیدا کردن رستوران‌های شیک و ویژه با قیمت‌های آنچنانی خیلی ساده است، اغذیه‌فروشی‌های کوچکی هم هستند که با تهیه یک یا چند نوع غذا از گذشته‌های دور تا امروز فعالیت دارند. بنابراین در وهله نخست کافی است یک لیست بلند بالا از رستوران‌ها، آشپزخانه‌ها و فست‌فودهای باکیفیت و دارای قیمت مناسب که با شرایط جیب‌تان سازگار است، تهیه کنید. معمولا رستوران‌های مرکز شهر گزینه مناسبی برای این منظور هستند. رستوران‌هایی که قیمت این غذا در منوی آنها بیشتر از 15 هزار تومان نیست و با خیال راحت می‌توانید اعضای خانواده را در این رستوران‌ها مهمان کنید.

در انتظاریک کیک شکلاتی

از قدیم گفته‌‌اند: «هر که بامش بیش، برفش بیشتر» بنابراین اگر وسع مالی بالایی ندارید، سعی کنید که تعداد دفعات غذا خوردن در بیرون از منزل را به یک یا دو بار و در شرایط اضطراری به سه بار در ماه کاهش دهید. اینکه هر روز وعده‌های صبح و ظهر و شب را بیرون از منزل باشید کسی به شما کیک شکلاتی جایزه نمی‌دهد. تنها فایده‌اش این است که باید قید حقوق آخر برج را که 26 روز و روزی هشت ساعت برای آن زحمت کشیده‌اید، بزنید و از آن مهم‌تر اینکه فاتحه سلامتی‌تان را هم بخوانید و خرج دوا و دکتر را هم کنار بگذارید. حالا که صحبت از سلامتی به میان آمد باید بگویم لطفا خجالت را کنار بگذارید و در رستوران راجع به غذای خاصی که اطلاع ندارید حتما سوال کنید تا از محتوای آن و موادی که برای تهیه‌اش به کار برده شده، آگاه شوید. به این ترتیب می‌توانید از مصرف هر ماده‌ای که از آن پرهیز دارید، خودداری کنید. این خودش نوعی مدیریت رفتار است که به صرفه‌جویی و تندرستی شما منجر می‌شود.

گوشه‌چشمی هم به غذاهای ته صف داشته باشید

لزومی ندارد به محض به دست گرفتن منو، انگشت اشاره خود را روی نخستین غذا قرار دهید. مهم این است که بیرون از منزل تشریف دارید و در حال انجام تفریح مورد علاقه‌تان هستید. بنابراین غذاهای انتهای منو هم می‌تواند گزینه مناسبی برای امتحان کردن و صدالبته برای جیبتان باشد. حواستان باشد اگر با منوی بدون قیمت مواجه شدید قبل از سفارش حتما قیمت‌ها را بپرسید. این حق شماست که بدانید قرار است چقدر هزینه کنید.

ضمن اینکه با این کار از بسیاری حوادث غیرمترقبه مثل مواجهه با هزینه غیرقابل تصور بعد از صرف غذا و همراه نبودن مبلغ کافی نیز پیشگیری می‌شود. یکبار دیگر این جمله را تکرار می‌کنم: «لطفا خجالت را کنار بگذارید» و به اصطلاح کم نیاورید و اگر غذا اضافه ماند حتما ظرف یکبار مصرف بگیرید و غذا را با خود ببرید. همه غذای باقی مانده شما در سطل آشغال ریخته می‌شود پس چرا خودتان از آن غذا استفاده نکنید؟ شاید بتوانید یک وعده غذایی دیگرتان را هم از این غذا استفاده کنید که هم در وقت شما صرفه‌جویی می‌شود و هم در هزینه‌های شما.
از یک سوراخ دو بار گزیده نشوید

اگر یک وعده غذا را در رستوران میل فرمودید تحت هیچ شرایطی زیر بار دوباره صرف غذا در رستوران آن هم طی یک هفته نروید و به فست‌فودها یا غذاهای حاضری رضایت دهید. طوری برنامه‌ریزی کنید که اگر قرار است دو بار در هفته بیرون از منزل غذا بخورید تنها یک بار آن در رستوران باشد و بار دیگر به اغذیه‌فروشی سر کوچه‌تان قانع باشید یا اگر طعم یک غذای گران در یک رستوران معروف را چشیدید دیگر در آن هفته بیرون از منزل، غذا میل نکنید. به هر حال اگر بخواهید زیادی به ساز شکم‌تان برقصید بد بار می‌آید! آن وقت شک نکنید که دیگر به هر غذایی و هر رستورانی رضایت نمی‌دهد.

گاهی هم خودتان را به زحمت بیندازید

برای صرفه‌جویی هرچه بیشتر گاهی اوقات بد نیست سراغی هم از مغازه‌های پروتئینی بگیرید و با خرید نان ساندویچی، سس، نوشیدنی و سوسیس یا کالباس زحمت درست کردن ساندویچ را در پارک مورد دلخواه‌تان بکشید. در این صورت هم فست‌فود میل کرده‌اید و هم بیرون از منزل و در کنار دار و درخت بوده‌اید. به این ترتیب با یک تیر، سه نشان زده‌اید. البته تا جایی که برای‌تان مقدور است سعی کنید از این روش ماهی یک بار یا در نهایت هر سه هفته یک بار استفاده کنید چون ممکن است این حرکت بزرگ‌ترها زیاد به مذاق بچه‌ها خوش نیاید.

آشپزخانه هم آشپزخانه‌های بیرون

تهیه غذا از آشپزخانه‌ها هم می‌تواند گزینه مناسبی باشد. کافی است یک محل تمیز و باکیفیت را شکار کنید و با خرید چند پرس غذا و بردن آن به پارک و فضای سبز محله‌تان، مزه صرف خورشت در پارک را بچشید. ترجیحا برای اینکه خانم خانه به زحمت نیفتد از ظروف و قاشق و چنگال یکبارمصرف استفاده کنید تا بعد از صرف غذا مستقیما به سطل زباله مخصوص وسایل پلاستیکی انتقال دهید. این نوع روش صرف غذا در بیرون از منزل تنها هر دو هفته یک بار توصیه می‌شود. با استفاده از این شیوه نه تنها طعم غذای خورشتی در بیرون از منزل به کامتان می‌نشیند که از آن مهم‌تر کمک شایانی به جیبتان می‌کند. آشپزخانه‌ها‌ چون جایی برای نشستن ندارند، هزینه کمتری بابت غذای خود دریافت می‌کنند، اما رستوران همیشه هزینه سرویس را روی قیمت غذا می‌کشد.

از هزینه‌های غیرضروری بپرهیزید

اگر این نوع تفریح یعنی رستوران‌گردی از نان شب هم برای‌تان واجب‌تر است و دلبستگی خاصی به آن دارید ترجیحا از سایر مخارج مثل خرید لباس به‌صورت هفتگی، مسافرت ماهانه و. . . صرفنظر کنید. چرتکه بیندازید و ببینید کدام تفریح یا فعالیت برای‌تان اولویت دارد. اگر صرف غذا در رستوران خاصی را مدنظر دارید از سایر هزینه‌ها مثل خرید لباس دست بکشید تا بتوانید هزینه رستوران را پس‌انداز کنید؛ متقابلا برای ماهی که برنامه سفر یا قصد تهیه لباس ویژه‌ای را دارید صرف غذا در بیرون از منزل را به حداقل مقدار ممکن کاهش دهید یا حتی از برنامه‌تان حذف کنید.

پس‌انداز کنید تا رستوران‌گردی کنید

اگر رفتن به رستوران به هیچ عنوان با دخل و خرج‌تان جور درنمی‌آید می‌توانید ابتدای هر ماه که تازه حقوق گرفته‌اید مبلغ کمی را برای این منظور کنار بگذارید تا حداقل بعد از سه یا چهار ماه بتوانید بیرون از منزل غذا صرف کنید و این تفریح امروزی را از دست ندهید. اختصاص یک قلک یا فضای خاصی برای پس‌انداز هزینه این تفریح، یادمان می‌اندازد که ماهانه یا هفتگی یا هر وقت که پول اضافی (حتی مبالغ خیلی پایین) دستمان می‌رسد در آن فضا جای داده و برای تفریحات اینچنینی کنار بگذاریم.