برخی کارشناسان بر این باورند که آگهیهای موزیکال همیشه مورد علاقه مردم کشور ما هستند. در دهه 70 این سبک آگهی رونق خوبی در تبلیغات کشور پیدا کرده بود. بعد از دهه 70 که نسل تازهای وارد تبلیغات کشور شد، روند ساخت آگهیها نیز تغییر کرد. حال بعد از طی دو دهه دوباره شاهد آگهیهای موزیکال در تلویزیون هستیم؛ آگهیهایی که البته تفاوتی اساسی با آگهیهای دهه 70 دارد.
آگهیهای تبلیغاتی امروزی را نه از لحاظ محتوای شعری و نه از لحاظ بصری نمیتوان با آگهیهای دو دهه قبل مقایسه کرد. اشعاری که در این آگهیها استفاده میشود، معمولا بیمعنی و وابسته به موسیقی است و معمولا فقط بچههای کوچک به آنها علاقهمند میشوند و بزرگترها را مجبور به تماشای آگهیها میکنند. حال اگر آگهیهای موزیکال با حرکت موزون و ناموزون نیز همراه باشد جذابیت بیشتری پیدا میکند.
به تازگی نام برنج احمد وارد عرصه تبلیغات کشور شده است؛ تبلیغاتی که بیشتر از شبکه iFILM شاهد پخش آن هستیم. در این آگهی بیننده بیشتر از اینکه متوجه نام خود محصول شود، جذب موزیک و شعر با قافیه آن خواهد شد. در این آگهی بازیگران نیز به خوبی شعر و ترانه و موزیک را همراهی میکنند. با توجه به فرهنگ کشور اجرای رژه مدلها معمولا وجهه قانونی ندارد و هیچگاه شاهد این نبودهایم که راه رفتن مدلها روی صفحه تلویزیون پخش شود ولی در این آگهی یک مدل روی صحنه باهمان فرم مدلهای آنورآبی قدم میزند و برنج احمد را تبلیغ میکند. این مدلها بازیگران مرد جوانی هستند که مانند آشپزها لباس پوشیدهاند و با میز چرخدار مخصوص رستورانها برنج احمد را از میان تماشاگران رد میکنند.
تماشاگران مانند تماشاگران واقعی نمایشهای مد روی صحنه هستند و با گوشیهای همراه خود از بازیگران این آگهی عکس میگیرند. چرخش بازیگران در انتهای سن دیدنی است؛ چرخشی هنرمندانه با میزهای چرخدار. همراهی موزیک و شعر با این چرخش صحنههایی از آگهی را به خوبی تکمیل کرده است.
بازیگر وقتی وارد صحنه میشود میگوید: با طعم دلپسندش، با اون قدِ بلندش، تو هر خونه و مجلس، مشهوره برندش. تا اینجای شعر حرفی از برندش نیامده است تا اینکه بازیگران دست برسینه به میدان میآیند و میگویند، برنج احمد، برنج احمد و دوباره گام موزیک و شعر بالا میرود و بازیگران میگویند: به ما نیرو میبخشه، مثل خورشید میدرخشه، میشه محبوب دلها، سر هرسفره که باشه. آخر آگهی با شعار «جایزه ما کیفیت ماست» به پایان میرسد. این خود یک امتیاز است برای این به اصطلاح «برند»؛ چون حداقل با جایزه مشتری را به سمت خرید جلب نکرده است.
شعار آگهی روی قد بلند محصول تاکید زیادی دارد. این در حالی است که همگی میدانیم برنج ایرانی هیچگاه مانند برنجهای خارجی قد نمیکشد. به نظر میرسد برنج احمد ایرانی نیست؛ چون مانند تمام برنجهای ایرانی در آگهی روی بو و طعم تاکیدی آنچنانی نمیشود و فقط روی قد آنکه نشانه زیبایی برای برنج است، تمرکز شده است، اما ذائقه ایرانی برنج کشور خود را بیشتر میپسندد.
البته این اشتباهات کوچک مسئله تازهای نیست و هر روز شاهد پخش آگهیهایی هستیم که فقط ساخته میشوند و به بازخوردها و اثربخشی آنها توجه نمیشود که البته این موضوع باعث دلسردی بینندگان از دیدن آگهی میشود.