جریمه میلیاردی غفلت از طبیعت

با وجود آنکه اقتصاد جهانی در حالت رکود قرار دارد، سرمایه‌گذاری کشورها برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی همواره روبه افزایش است. براساس گزارش دانشمندان دانشگاه کالج لندن، سرمایه‌گذاری جهانی برای سازگار شدن با تغییرات آب و هوایی در سال 2014 و 2015 بالغ بر 316 میلیون دلار بوده است. با اینکه این رقم بسیار چشمگیر به نظر می‌رسد، اما این میزان حتی کمتر از نیم درصد ارزش تولید ناخالص داخلی جهانی است. محققان با استفاده از آمارهای دولتی به رقمی دست پیدا کرده‌اند که متشکل از هزینه‌های پرداخت شده بخش دولتی وخصوصی در نقاط مختلف جهان برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی است.

تمرکز این محققان همچنین بر مبالغ پرداخت شده برای سازگاری با آب و هوا در 10 شهر بزرگ دنیا چون لندن، نیویورک و پکن بوده‌است. از این مطالعه به‌عنوان وسیله‌ای برای برجسته کردن خطرها و فرصت‌هایی که در مناطق شهری هنگام تلاش برای قوی‌تر کردن سازگاری با آب‌وهوا ایجاد می‌شود، استفاده شده است.

علاوه بر اندازه‌گیری میزان هزینه‌های پرداخت شده برای سازگاری جهانی با تغییرات آب وهوایی، نتایج دانشمندان دانشگاه لندن نشان می‌دهد، سرمایه بیشتری نسبت به گذشته در شهرها برای سازگاری با تغییرات آب وهوایی صرف می‌شود. برای مثال، بین سال‌های 2008 و 2015 در 8 شهر از 10 شهر بزرگی که در مطالعه به آن اشاره شده، هزینه سازگاری سالانه حدود 4 درصد افزایش داشته است.

لوسین گیورگسون، یکی از محققان دانشگاه لندن می‌گوید: «از دید تجاری این آمار و ارقام نشان می‌دهند که فرصت‌هایی در زمینه سازگاری با تغییرات آب وهوایی وجود دارد. قسمت مثبت مطالعه آن است که ما با رشد نسبتا زیادی در اختصاص سرمایه در بیشتر شهرها مواجه هستیم. این نشان می‌دهد که اقدامات صورت گرفته برای ایجاد سازگاری از حمایت برخوردار است و مردم این موضوع را جدی گرفته‌اند.»

گزارش دانشگاه لندن به این موضوع اشاره می‌کند که چگونه آگاهی رساندن به مردم در مورد آسیب‌پذیر شدن شهرها در مقابل تغییرات آب و هوایی سبب افزایش سرمایه‌گذاری در اقدامات مربوط به سازگاری می‌شود. این گزارش همچنین هشدار می‌دهد که سرمایه اختصاص داده شده جهت سازگار کردن محیط با تغییرات آب وهوایی در دنیا نامتعادل است. با آنکه برخی شهرها اقدامات گسترده و اساسی جهت سازگاری و آمادگی با خطرات تغییرات آب و هوایی انجام داده‌اند، برخی دیگر به‌ویژه شهرهای موجود در کشورهای در حال توسعه اقدامی در این زمینه انجام نداده‌اند، یا اینکه اقدامات‌شان بسیار محدود بوده‌است.

برای مثال، نیویورک چیزی بیش از 1.75 میلیارد دلار در سال صرف سازگاری با تغییرات آب وهوایی می‌کند، اما هزینه اختصاص داده شده به این موضوع در آدیس آبابا، پایتخت اتیوپی، تنها 16.4 میلیون دلار بوده است. اگر سرانه جمعیت شهرها را درنظر بگیریم، متوجه می‌شویم که نیویورک برای هر نفر 41 برابر بیشتر هزینه صرف می‌کند تا آدیس آبابا. علاوه بر این، محققان به این نتیجه رسیده‌اند، وضعیت اقتصادی مساعدتر شهرها ارتباط مستقیمی با اختصاص سرمایه جهت سازگاری با محیط ندارد.

محققان با مقایسه میزان سرمایه‌ای که شهرهای مختلف صرف سازگاری کرده‌اند با میزان تولید ناخالص این شهرها متوجه تفاوت چشمگیری شده‌اند. پکن بیشترین هزینه را برای سازگار شدن با تغییرات آب و هوایی پرداخته است و 0.33 درصد تولید ناخالص داخلی این شهر صرف مقابله و آمادگی با اثرات تغییرات آب و هوایی شده‌است. لندن 0.23 درصد تولید ناخالصش را به سازگاری با محیط زیست اختصاص داده‌است. در این میان، مکزیکو سیتی، سائوپائولو، بمبئی، جاکارتا و آدیس آبابا چیزی بین 0.14تا 0.16 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف سازگاری کرده‌اند.

گیورگسون می‌گوید: «این موضوع هشداری در مورد شرایط کشورهای در حال توسعه است. براساس مطالعات، اقدامات زیادی باید در این کشورها برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی صورت بگیرد.» وی همچنین می‌افزاید سازگار شدن کشورهای در حال توسعه با تغییرات آب وهوایی نیاز به سرمایه و منابعی دارد که برای فراهم کردن آنها باید به دنبال راه حل بود. «کاملا غیر‌ممکن به نظر می‌رسد که سرانه سالانه 5.16 دلار، برای حمایت از جمعیت کنونی و آینده آدیس آبابا کافی باشد.»

سرمایه‌گذاری کشورهای در حال توسعه بیشتر بر کشاورزی، جنگلداری و مراقبت‌های بهداشتی متمرکز است، در حالی که کشورهای در حال توسعه تمرکز بیشتری بر انرژی و آب دارند. گیورگسون همچنین می‌گوید: «فهم و دانسته‌های ما از خطرات احتمالی تغییرات آب‌وهوایی افزایش یافته است، اما سیاست‌گذاران در شهرهای مختلف باید متوجه اقداماتی که در جهت سازگار شدن با تغییرات آب و هوایی در شهرشان انجام می‌شود و خطرات این تغییرات باشند، تا بتوانند به درستی ارزیابی کنند که اقداماتی که انجام گرفته در جهت رفع یا کاهش خطرات موثر بوده است.»

میزان سرمایه لازم برای سازگار کردن محیط با تغییرات آب و هوایی در زمان حال وآینده به‌صورت دقیق مشخص نیست. یک تحلیلگر از Oxfam می‌گوید اگر دولت‌ها به تعهدات مطرح شده در کنفرانس پاریس که در سال 2015 برگزار شد، پایبند نباشند، هر کدام از کشورهای توسعه‌یافته مجبور می‌شوند تا سال 2050، سالانه مبلغ 567 میلیارددلار برای مقابله و سازگاری با تغییرات آب و هوایی هزینه کنند.

در نشستی که درسال 2009 در خصوص تغییرات آب‌وهوایی در کپنهاگ دانمارک برگزار شد، کشورهای توسعه‌یافته متعهد شدند تا به‌صورت مشترک تا سال 2020 سالانه مبلغ 100 میلیارد دلار در بخش‌های عمومی و خصوصی سرمایه‌گذاری کرده و از این طریق به کشورهای در حال توسعه کمک کنند تا امکان مقابله و سازگاری با تغییرات آب و هوایی را داشته باشند. کاملا مشخص است که هزینه‌های سازگار شدن با تغییرات آب‌وهوایی بسیار کمتر از هزینه‌هایی است که بر اثر نادیده گرفتن این موضوع و بی‌توجهی به آن بر دولت‌ها تحمیل می‌شود.

مطالعه‌ای که از سوی دولت اوگاندا در سال گذشته انجام شد، نشان داد که هزینه کوتاهی در اقدام برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی، 20برابر هزینه‌ای خواهد بود که دولت‌ها برای آمادگی در مقابل‌ این تغییرات تا سال 2020 باید بپردازند. افزایش داده‌های آماری مربوط به هزینه‌های سازگاری با محیط‌زیست و عواقب نادیده گرفتن تغییرات آب و هوایی، سبب آگاهی بیشتر مسئولان شده و به گرفتن تصمیمات سیاسی و اقتصادی در این زمینه کمک می‌کند.