تأثیرات برگزیت بر اقتصاد آفریقا

بریتانیا یکی از بزرگ ترین بازارهای صادرات آفریقا است، اما دادوستد بین این کشورها بعد از برگزیت پیچیده تر خواهد شد و پیامدهای ناشی از این انتخاب سرنوشت ساز، بسیار دورتر از اروپا را فرا خواهد گرفت. بریتانیا همواره روابط عمیقی با بسیاری از کشورهای آفریقایی دارد و تلاطم در این روابط، از بورس اوراق بهادار ژوهانسبورگ گرفته تا منازعات سومالی را مشوش می کند.

* بیش از یک سوم گل های فروخته شده در اتحادیه اروپا از کنیا تأمین می شود و بریتانیا یکی از گرانقیمت ترین بازارهای صادرات در برخی از شاخه های کلان اقتصاد آفریقا است. یک سوم گل های چیده شده کنیا به اروپا می رود، جایی که دومین خریدار عمده بعد از هلند، بریتانیا است.

حالا کنیا مجبور است به جای مذاکره با بلوک اروپا، برای معاملات تازه اش، با بریتانیا مذاکره کند و در عین حال خسارات ناشی از اقتصاد انقباضی بریتانیا را متحمل شود. این ماجرا، عینا برای نیجریه صادق است؛ کشوری که رقم پیش بینی شده 20 میلیارد دلار تجارت سالانه دوجانبه برای آن حالا رو به کاهش می گذارد.

* در بیافرا، ایالت شرقی نیجریه، یک پیام استقلال طلبانه بازتاب پیدا کرده است و فعالان اجتماعی کمپینی برای جدایی این منطقه با اکثریت ایگبو ایجاد کرده اند. این جنبش برای چندین دهه و پس از تظاهراتی خشونت آمیز برای جدایی در اواخر دهه میلادی60 در حاشیه به حیاتش ادامه داده، اما در این دوران جدید عدم قطعیت، صداهای خواستار «بیافریکزیت» در حال جان گرفتن است.

بریتانیا هم در تأمین بودجه و هم در برنامه ریزی استراتژیک، یکی از بزرگ ترین مشارکت کنندگان در صندوق توسعه اروپا است و خروجش از اتحادیه اروپا این نگرانی ها را ایجاد می کند که اروپا میزان تعهد خود را برای برنامه های توسعه تغییر دهد.

یکی از ذی نفع های عمده کنونی تانزانیا است که در حال تجربه جاده های جدید و بهبود امکانات کشاورزی به واسطه این صندوق است. اگر این سختکوشی ها متوقف شود، اقتصاد کلان تر و به همان نسبت محبوبیت جان ماگوفولی، رئیس جمهوری جدید تانزانیا آسیب خواهد دید.

* آفریقای جنوبی این مستعمره سابق بریتانیا نزدیک ترین روابط اقتصادی را با بریتانیا دارد و به تبع آن بیشترین میزان مواجهه با تأثیرات برگزیت را تجربه خواهد کرد. بسیاری از شرکت های برجسته آفریقای جنوبی به صورت توامان در بازارهای سهام ژوهانسبورگ و لندن به ثبت رسیده اند و بانک های آفریقای جنوبی به شدت بر ذخایر نقدی بریتانیا تکیه دارند.

تأثیر برگزیت بلافاصله به صورت افت شدید نرخ راند(واحد پول آفریقای جنوبی) احساس شد و گرچه ارز بعد از آن صعود کرده است، اما اعتماد به نفس بازار همچنان متزلزل خواهد ماند.

* تحریم های گسترده در سطح اروپا نیز بدون دخالت بریتانیا باید مجددا ارزیابی شود و در برخی موارد همین موضوع ممکن است دلیل خوبی برای خرسندی تحریم شدگان به دست دهد.

بنا بر گزارش ها، رابرت موگابه، رهبر دولت زیمبابوه اعتقاد دارد بریتانیا مسئول محدودیت هایی است که باعث تضعیف رشد اقتصادی کشورش شده و ده ها میلیارد دلار هزینه در بر داشته است و اینکه دیگر کشورهای عضو احتمالا همکاری متقابل بیشتری نشان خواهند داد. همچنین سایر کشورهای تحت تحریم از جمله لیبی نیز می توانند درصدد ارزیابی مجدد موقعیت خود برآیند.

* ماموریت اتحادیه آفریقا در سومالی نقشی کلیدی در مقابله با پیشروی الشباب، گروه نظامی تروریستی شرق آفریقا، دارد. بودجه اصلی این ماموریت از طریق اتحادیه اروپا تأمین می شود، اما تلاش های بریتانیا با مشارکت نظامی و پشتیبانی لجستیکی در این منازعات نقش کلیدی داشته است. رهبران اروپایی اخیرا به کاهش بودجه ماموریت ها رأی داده اند که می تواند نشانه نوعی سیاست عقب نشینی با چشمی رو به سوی خانه باشد. این امر می تواند تقویت گروه های تروریستی را در پی داشته باشد.

* برخی گروه های سیاسی آفریقایی در بریتانیا تا حدود زیادی براساس نفرت از سیاست کشاورزی اشتراکی گرد آمده و به نفع ترک اتحادیه اروپا جدل کرده اند. این سیاست به کشاورزان یارانه بگیر اروپایی اجازه می دهد محصولات ارزان قیمت خود را در کشورهای آفریقایی تخلیه کنند و برای پیشگیری از اینکه سمت و سوی معاملات تغییر کند، تعرفه ها را نیز تحمیل کنند.

این سیاست به عنوان استعمار نوین توصیف شده و یک مانع جدی برای توسعه کشاورزی در سراسر قاره آفریقا است. یک اتحادیه اروپای ضعیف تر احتمالا برای حفظ همان عایدات در بازار تلاش می کند، درحالی که مقامات بریتانیایی از بیرون اتحادیه، به معاملات عادلانه تری برای کشاورزان آفریقایی نظر دارند.