شنبه شب مراسم بزرگداشت ناصر تقوایی، سینماگر کهنه کار سینمای ایران با حضور اهالی فرهنگ و هنر در موزه سینما برگزار شد. ناصر تقوایی که مدت هاست از فیلمسازی فاصله گرفته و بعضا در موسسه های فرهنگی و هنری درس فیمسازی را می دهد، از بازماندگان نسل طلایی سینمای ایران است. بعد از مرگ غیرمنتظره عباس کیارستمی، برگزاری چنین مراسمی این حکم را دارد که تا دیر نشده از معدود بازماندگان نسل طلایی و این بار از ناخدای سینمای ایران قدردانی به عمل بیاید. حضار این مراسم به تماشای سه مستند از این فیلمساز نشستند.
به گزارش ایسنا ناصر تقوایی در این مراسم گفت: متأسفانه ما با گذشته، خوب مواجه نمی شویم و نمی دانم چرا وقتی خطری جامعه ما را تهدید می کند به عقب برمی گردیم و همان چیزهایی را که برایمان خوب است، خراب می کنیم.
این فیلمساز در این مراسم که به مناسبت رونمایی از فیلم های «تعزیه»، «تمرین آخر» و «کشتی یونانی» برگزار شد، با تشکر از کسانی که به او لطف و محبت داشته اند، گفت: این نظر لطف در این مملکت به هر کسی است که کار خوب انجام می دهد. در زندگی همه چیز امکان پذیر است و این باعث می شود هنر در تمام عالم، زبان تازه پیدا کند و هیچ گاه کهنه نشود.
او با اشاره به اینکه در میان هنرها نوشتن وابسته ترین هنر به انسان است، افزود: خیلی از آثار ممکن است از بین بروند و نابود شوند اما به هر حال هنری هست که باقی می ماند و سینما برای من به چنین هنری تبدیل شده است. یادم می آید اوایل انقلاب که شلوغ شده بود خیلی از فیلم ها و دفاتر تهیه کنندگان به شکل نیمه کاره در ارشاد باقی مانده بود و شنیدم عده ای جمع شدند که آنها را بسوزانند.
او ادامه داد: فیلم های من هم در میان آن آثار بود و وقتی زنگ زدند که بروم آنها را ببینم متوجه شدم بیشتر آثاری که می خواهند بسوزانند فیلم های هنرمندانه و روشنفکرانه ماست اما آنها چون آشنا نبودند به نظرشان رسیده بود که این ها سوختنی است.
تقوایی با بیان اینکه با تلاش زیاد فیلم هایش را از سوختن نجات داده است، گفت: یک دورانی خطر سینمای ما را تهدید کرده است اما کلاً نمی دانم چرا وقتی خطری جامعه ما را تهدید می کند به عقب برمی گردیم مثل عده ای که بارها و بارها خواستند کلنگ بردارند و تخت جمشید را خراب کنند چون فکر می کردند این طوری یک دوران سلطنتی طولانی در ایران را نابود کرده و کشور را از آن نجات می دهند.
کارگردان فیلم «ناخدا خورشید» با تأکید بر اینکه متأسفانه ما با گذشته خودمان کمی خوب مواجه نمی شویم، اظهار کرد: گذشته بیشتر از آینده به ما یاد می دهد، چراکه آینده هنوز نیامده است. حداقل اگر به طور آموزشی و جمعی چنین روشی را آموزش نمی دهیم باید در میان خودمان به عنوان هنرمند، باقی ماندن هنر را پرورش دهیم. ناصر تقوایی ادامه داد: حتی اگر کار یک فیلمساز را دوست نداشته باشیم وقتی دیدیم اثری با تهدید مواجه می شود باید مثل کار خودمان از آن دفاع کنیم چون به هر حال آن کار هم در جای خود دیده می شود و هیچ کس حق ندارد به جای دیگری تصمیم بگیرد.
او با اشاره به اینکه اگر تجربه های بد نباشد، تجربه های خوب ساخته نمی شوند، گفت: ما یک ملت فرهنگی هستیم. هرچند ممکن است تیراژ کتابمان پایین باشد اما روشنفکر ایرانی روشنفکر است و هرکسی در ایران خوب کار می کند یک ذهنیت روشنفکری دارد اما سیستم برنامه ریزی به گونه ای است که بدون دردسر و ساده نمی شود کار کرد.
او خاطرنشان کرد: با وجود همه اینها آینده این مملکت جز این است و این مردم خودشان را درست می کنند. داشته های شان را به دست می آورند و حفظ می کنند.