گزارشی از میزان مشارکت زنان آسیایی در فعالیت های اقتصادی / گره های فرهنگی؛ عامل اصلی بیکاری زنان در قاره زرد

یکی از مسائلی که در اقتصاد جهانی بسیار اهمیت دارد، استفاده از تمام نیروها و استعدادهای موجود در هر کشور است، به این معنا که استعدادهای زنانه و مردانه باید در کنار یکدیگر به تولید و پیشرفت کشورها کمک کنند، در این میان به نظر می رسد که استفاده از نیروی کار زنان در کشورهای آسیایی نسبت به اروپا و آمریکا کمتر است، البته این بدان معنا نیست که زنان آسیایی در کسب وکارها دخالتی ندارند، بلکه به این معناست که با وجود حضور زنان در نیروی کار، درصد حضور آنان در سمت های اجرایی و مهم تر مدیریتی کمتر است.

طبق آمارهای به دست آمده، حضور زنان آسیایی در مدارج مهم مدیریتی از مردان کمتر بوده و همچنین در مقایسه با اروپا و آسیا، نرخ پایین تری را نشان می دهد. در این گزارش به جایگاه حضور زنان آسیایی در سمت های مدیریتی و اجرایی پرداخته و میزان نرخ مشارکت آنها را بررسی می کنیم.

نرخ مشارکت زنان آسیایی در سمت های مدیریتی و اجرایی

حضور زنان آسیایی در کسب وکارهای امروزی شاید نسبت به گذشته پیشرفت های چشم گیری پیدا کرده باشد، اما هنوز هم به عنوان نیمی از استعداد این کشورها، دست نخورده باقی مانده  است. جالب است بدانید نیمی از فارغ التحصیلان آسیایی زنان هستند و این درحالی است که در زمینه سمت های اجرایی مانند مدیران ارشد شرکت های بزرگ، جای زنان خالی است.

حضور زنان آسیایی به عنوان مدیران ارشد سازمان ها نسبت به کشورهای آمریکایی و اروپایی، کاملا پایین است، به طور متوسط زنان آسیایی تنها 6درصد از کرسی شرکت های بزرگ را به خود اختصاص داده اند، درحالی که این ارقام در کشورهای اروپایی و آمریکایی به ترتیب 17درصد و 10درصد است، همچنین حضور زنان آسیایی در کمیته های اجرایی نیز تنها 8درصد بوده که در مقایسه با اروپا و ایالات متحده آمریکا که 15درصد و 14درصد است، آمار پایین تری را نشان می دهد.ضمن اینکه در بازارهای کشورهای آسیایی نیز تفاوت های معنی داری در این زمینه وجود دارد و حضور زنان در بازارهای مختلف آن نیز با یکدیگر متفاوت است.

به طور کلی نرخ مشارکت نیروی کار زنان در کشورهای آسیایی به مراتب از کشورهای اروپایی و آمریکایی کمتر است. به عنوان مثال نرخ مشارکت نیروی کار زنان در هند 35درصد است که یکی از پایین ترین نرخ های مشارکت کار در جهان است، همچنین این نرخ در تایوان و مالزی نیز کمتر از 50درصد است.شایان ذکر است که این نرخ در کشور اندونزی، 53درصد، کره جنوبی 55درصد، سنگاپور 60درصد و ژاپن 62درصد بوده است.

در این میان حتی برخی از کشورهای آسیایی که نرخ بالایی از مشارکت زنان در نیروی کار را نشان می دهند نیز در زمینه حضور زنان در قسمت مدیریت ارشد شرکت ها و کمیته های اجرایی بسیار ضعیف عمل کرده اند، به عنوان مثال در کشور چین که یکی از بالاترین نرخ های مشارکت زنان در نیروی کار را نشان می دهد، حضور زنان به عنوان اعضای هیات مدیره شرکت ها تنها 8درصد بوده و همچنین اعضای کمیته های اجرایی شرکت های چینی نیز تنها 9درصد از نیروی زنان را نشان می دهند.

نیمی  از فارغ التحصیلان کشورهای آسیایی زنان هستند

نکته قابل توجه این است که در بسیاری از کشورهای آسیایی، عدم حضور زنان در مدارج بالاتر مدیریتی، به خاطر کمبود سطح سواد آنها نیست، به طوری که طبق آمارهای موجود تقریبا نیمی از فارغ التحصیلان کشورهای آسیایی زنان هستند و در کشورهایی مانند مالزی و سنگاپور این مقدار به 57درصد می رسد. بنابراین عدم حضور زنان در مدارج مدیریتی در کشورهای آسیایی، بیشتر دلایل فرهنگی دارد تا دلایل تحصیلی.

البته استثناهایی نیز در این زمینه وجود دارد، به عنوان مثال کشور هند از جمله کشورهایی است که در آن نرخ سواد زنان نسبت به مردان بسیار پایین است و طبق آمارهای گرفته شده در سال های اخیر این نرخ 62درصد در مقابل 85درصد است که نشان دهنده پایین تر بودن نرخ تحصیلات زنان نسبت به مردان است.

اما به طور کلی می توان گفت که در کشورهای آسیایی، عدم حضور زنان در مشاغل سطح بالا به دلیل کمبود نیروی تحصیلکرده نبوده و دلایل فرهنگی دیگری دارد. به عنوان مثال در چین که بالاترین نرخ مشارکت زنان را در نیروی کار دارد، با عدم حضور زنان در سمت های بالای اجرایی روبه رو هستیم، در این میان کره جنوبی و سنگاپور از جمله کشورهایی هستند که تا حدی زنان در آنجا توانسته اند سمت های مدیریتی متوسط را از آن خود کنند. اما با این حال هنوز هم نرخ مشارکت زنان در قسمت های مدیریتی و اجرایی در این کشورها پایین است.

40درصد از شرکت های آسیایی خواهان تنوع جنسیتی در نیروی کار خود بوده اند

در این میان یکی از دلایلی که موجب تقویت مشارکت نیروی زنان در مشاغل مختلف می شود، دلایل اقتصادی است چراکه نیمی از نیرو و استعداد کشورهای آسیایی را زنان تشکیل داده و بر این اساس، استفاده از نیروی کار زنان مزایای اقتصادی زیادی را برای کشورهای آسیایی به ارمغان می آورد.

در این میان شرکت هایی که موفق به استفاده از نیروی زنان در کنار مردان شده اند، پیشرفت های اقتصادی شایان توجهی را نشان داده اند. به عنوان مثال بسیاری از شرکت های بزرگ آسیایی اذعان دارند که مشارکت زنان به خصوص در زمینه الگوهای خرید مصرف کننده و ارائه محصولات زن محور می تواند بسیار مفید واقع شود.

در این میان شرکت هایی که بیشتر مشتریان آنان زنان هستند، از حضور نیروهای زنان در کادر اجرایی خود، سود بیشتری می برند. با این حال طبق آمارهای گرفته شده 70درصد از شرکت های آسیایی، تنوع جنسیتی را در اولویت های خود قرار نداده و تنها 40درصد از شرکت های آسیایی تنوع جنسیتی را در اولویت های برنامه های خود در سال های آینده قرار داده اند و در این میان کره جنوبی از جمله کشورهای پیشرو در زمینه اتخاذ تنوع جنسیتی در شرکت های بزرگ خود بوده است، اما به طور کلی هنوز هم حجم زیادی از شرکت های آسیایی، تنوع جنسیتی را در اولویت برنامه های خود قرار نداده اند.