طی سدههای مختلف و متمادی چهره علمی جهان به دلایل متعدد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بیشتر مردانه بوده است اما در دهههای اخیر و در پی فعالیتهای زنان و آگاهیهای ایجاد شده، زنان رفته رفته کرسیهای علمی دانشگاهها و بسیاری از مراکز برجسته علمی جهان را از آن خود کردهاند.برایشان هم فرقی نمیکند که حوزه علمیشان فیزیک باشد، جامعهشناسی یا مثلا ریاضی. امروز به سراغ یک چهره علمی رفتهایم؛ بانویی که در علم فیزیک به درجات بالایی دست یافته است. بانویی از سرزمین روم باستان یعنی ایتالیای امروزی. لوسیا ووتانو متولد کالابریا در ایتالیا است. او در سپتامبر سال 2009 از مدیران بزرگترین تاسیسات زیرزمینی اخترفیزیک در جهان شد. خانم ووتانو در سال 1971 در رشته فیزیک از دانشگاه لاساپینزای رم فارغالتحصیل شد. وی در سال 1975 بهعنوان پژوهشگر در آزمایشگاهENEA فراسکاتی ایتالیا شروع به فعالیت کرد و در سال 1976 نیز در آزمایشگاه ملی فراسکاتی مشغول به کار شد. او در سال 1988 بهعنوان پژوهشگر ارشد و در سال 2000 نیز بهعنوان مدیر پژوهشی در موسسه ملی فیزیک هستهای ایتالیا منصوب شد.
اینها تنها گوشهای از سمتهای گوناگون خانم ووتانو است. خانم ووتانو بهعنوان یک فیزیکدان باتجربه در بخش ذرات و اخترفیزیک مطالعات فیزیکی زیادی انجام داده است. او همچنین مدیریت گروهی از فیزیکدانان، مهندسان و تکنیسینهایی را بر عهده داشته که سیستمهای ردیاب قدرتمندی را ساخته و راهاندازی کرده است. خانم ووتانو فعالیتهای علمی زیادی انجام داده و در آزمایشهای فیزیکی مهمی شرکت داشته است. حاصل تمام فعالیتهای علمی بانو ووتانو 290 مقاله است که هم در نشریههای علمی بینالمللی به چاپ رسیده است و هم در کنفرانسهای بینالمللی متعددی ارائه شده است. لوسیا ووتانو همچنین در ترویج علم هم فعالیت دارد. او با داشتن مسئولیت خدمات علمی LNF مجموعهای از رشتهها و آموزشهای تجربی را برای معلمان فیزیک و در سطوح گوناگون برای دانش آموزان دبیرستانی آغاز کرده است.
نشان لیاقت از سوی نهادی به نام «نشان لیاقت جمهوری ایتالیا» در زمینه علمی، جایزه مینروا به خاطر مشغولیتهای علمی، جایزه بینالمللی NordSud برای علوم طبیعی و دقیق، جایزه کالابریا، جایزه بینالمللی لاایترا ایتالیا و جایزه گیدو دورسو از جمله افتخارات بانو ووتانو در طول سالهای فعالیت علمیاش است.