چهارمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر از نگاه خبرنگار

- نمایشگاه مدل و لباس امسال در سالن‌های 6، 7، 8 و 9 و 27 به‌عنوان سالن‌هایی با محصولات غیر‌قابل فروش و یک سالن برای فروش محصول، برگزار شد.

- سالن‌های غیر‌قابل فروش بیشتر شبیه نمایشگاه‌های صنایع دستی بود. انواع کف پوش‌های نمدی، گلیم، کیف پول و لباس‌های سنتی در غرفه‌ شهرستان‌ها به نمایش گذاشته شده بود.

- سالن فروش مملو از کالاهای خارجی و وارداتی بود. بیشتر پارچه‌های عرضه شده در این سالن به‌ویژه پارچه‌های چادر رنگی و مشکی همچنین پارچه‌های زینتی، وارداتی بود و جای محصولات داخلی در غرفه‌ها خالی بود.

- سالن فروش نمایشگاه مد و لباس بیشتر به نمایشگاه‌های بهاره شباهت داشت. در غرفه‌های این سالن، کمتر نشانی از طراحی داخلی مشاهده می‌شد، البته برخی مدل‌های روسری و چادرهای ملی طراحی داخل، در بخش عرضه شده بود. این مدل‌ها سال‌های گذشته و در نمایشگاه‌های قبلی هم به نمایش درآمده بودند.

- امسال برای نخستین بار از یک فضای نمایشگاهی واقعی برای موضوع مد و لباس استفاده شده بود. سال گذشته سومین نمایشگاه مد و لباس در تالار وحدت و سال قبل‌تر از آن در مصلی برگزار شده بود. به اعتقاد غرفه‌داران برگزاری نمایشگاه در محل دائمی نمایشگاه‌های تهران، اگرچه فضای مناسبی برای نمایش فعالیت بخش‌های مختلف را فراهم می‌کند، اما حضور بازدیدکننده عمومی و حتی تخصصی را تحت‌الشعاع قرار داده‌ است.

- استقبال از نمایشگاه امسال به گفته غرفه‌داران بسیار کمرنگ بود و عمده بازدیدکنندگان را دانش‌آموزان تشکیل می‌دادند. گروه‌های مختلف دانش‌آموزی بدون هدف مشخص در نمایشگاه در حال بازدید از سالن‌های مختلف بودند.

- برخی پارچه‌های سنتی که اقدامات احیایی روی آن انجام شده، در نمایشگاه مد و لباس امسال حضور داشتند. برای مثال شعربافی کاشان که تبدیل به پارچه‌ای برای تولید مانتوهای زنانه شده بود، غرفه‌ای بزرگ برای نمایش کارهای خود در اختیار داشت و حتی دستگاه بافت پارچه را نیز برای آشنایی بیشتر مخاطبان، در غرفه به نمایش گذاشته بود.

- در برخی غرفه‌ها ابزار مورد نیاز برای تهیه پوشاک، نظیر دستگاه‌های بافت پارچه یا چرخ خیاطی به نمایش درآمده بود. در این غرفه‌ها با نصب علایم هشدار‌دهنده تاکید شده بود که این دستگاه‌ها غیر‌قابل فروش است. برخی غرفه‌ها نیز انواع اتو و چرخ خیاطی را برای معرفی جدیدترین ابزار مورد نیاز صنعت پوشاک، نمایش داده بودند.

- مانکن‌های همه کاره هم برای خود غرفه‌ای داشتند. در این غرفه تاکید شده بود که مانکن‌ها نقش مهمی در به نمایش گذاشته شدن پوشاک و لباس دارند.

- کشورهای قرقیزستان، افغانستان، برزیل، امارات متحده عربی، ایتالیا، ترکیه و چین به‌عنوان کشورهای خارجی، در غرفه‌هایی از نمایشگاه، پوشش‌های محلی خود را عرضه کرده بودند.

- در غرفه‌های بدون فروش، انجمن‌های مرتبط با موضوع طراحی مد و لباس، مراکز دانشگاهی و فنی و حرفه‌ای همچنین رسانه‌های این بخش حضور داشتند.

- در برخی غرفه‌ها، زیورآلات، کیف و کفش سنتی و کف‌پوش‌ها به‌عنوان بخشی از صنعت مد و لباس عرضه شده بود اما تعداد این غرفه‌ها بسیار محدود بود.

- در نمایشگاه مد و لباس، اثری از پوشاک مردانه نبود اما در سالن فروش، کیف و کفش مردانه چرم به‌صورت کمرنگ عرضه شده بود.

- در نمایشگاه امسال از برندهای مطرح و پوشاک متنوع و متفاوت، خبری نیست. بیشتر تمرکز روی مانتوهای زنانه است. طرح‌ها هم مشابه همان چیزی است که در سطح شهر عرضه می‌شود.

- تمام غرفه‌ها برای نمایش آثار خود به جای استفاده از مانکن، از رخت‌آویز استفاده کرده‌اند. نمایشگاه از نظر چیدمان غرفه‌ها بسیار شلوغ بوده و تشخیص و تفکیک طرح‌ها برای بازدیدکننده کار بسیار دشواری است.

- حضور مزون‌های مختلف هم در نمایشگاه مد و لباس، پررنگ است. در بعضی از این مزون‌ها مانتوهایی با گلدوزی‌های دستی و ماشینی به نمایش گذاشته شده که قیمت آنها بیش از 700 هزار تومان است.

- در غرفه عفاف و حجاب نیز طرح جدید و خاصی برای چادر و روسری ارائه نشده بود.