فساد مالی در ورزش / ناپاکی در میدان مسابقه

در حال حاضر فساد مالی در ورزش جزو بدنه اصلی و جدا نشدنی ورزش است که این فساد در ورزش های پرطرفدار به طور واضح تری قابل مشاهده است.

فساد مالی هدف و پیکره اصلی ورزش را که اخلاق است درگیر خود کرده. فساد مالی را صرفا نباید در دلال ها جست وجو کرد، بلکه از راه های متغیر و غیر مستقیم ورزش یک کشور می تواند با فساد ترکیب شود. دلالی در ورزش به یک شغل ثابت تبدیل شده است که همین امر باعث می شود در بعضی مواقع شایسته سالاری کم رنگ شود. در بعضی شرایط خط خوردن بازیکنان شایسته و روی کار آمدن بازیکنان ضعیف نمونه ای از دلالی است که این افراد با اقدامات غیر قانونی خود چرخه پیشرفت ورزش را بسیار کند می کنند.

همچنین تبانی ها در ورزش ضربه مهلکی را به بدنه ورزش وارد می کند. عموما تیم ها یا کشورهای ضعیف قربانی این ماجرا هستند و تیم ها و کشورهایی که برای تأمین وضعیت مالی خود مجبور به قبول باخت های از پیش تعیین شده می شوند.

خرید رای ها در انتخابات ورزش از دیگر نوع فساد مالی در ورزش است، انتخاباتی از قبیل میزبانی جام جهانی یا ریاست فدراسیون ها دستخوش این ماجرا هستند. برای مثال تحقیقات دیلی میل نشان می دهد که چگونه قطری ها توانستند میزبانی جام جهانی  ۲۰۲۲ را به دست آورند. این تلاش شامل معاملات مشروع به منظور لابی گری برای خرید رای  ها بوده است.

تحقیقات MoS نشان می دهد که قطر نزدیک به 17 میلیارد و 200 میلیون پوند به صورت مستقیم و غیر مستقیم برای به دست آوردن میزبانی جام جهانی2022 خرج کرده است. اکثر این پول  ها به صورت سرویس  هایی نظیر سفارش هواپیما، یک باشگاه فوتبال، قرارداد های اسپانسرینگ زمین و بقیه مستغلات بوده است.

قمار و شرط بندی نیز در ورزش سابقه دیرینه ای دارد، به ویژه اینکه درگذشته بیشترین شرط بندی ها روی مسابقات اسب سورای و بوکس انجام می گرفت و بعدها به فوتبال نیز راه یافت. اما هم اکنون معدود ورزشی را می توانید پیدا کنید که روی آن شرط بندی انجام نشود.

به گزارش mintel intelligence که در سال 2001 منتشر شد، قمار و شرط بندی در فوتبال به طور فزاینده ای در میان مردم محبوب و به سرعت در حال رشد است. طبق یک نظر سنجی در سال 1998 نزدیک به 4میلیون بزرگسال در شرط بندی سالانه مسابقات فوتبال لیگ برتر جزیره شرکت می کنند که میزان گردش مالی آن به حدود 5میلیارد پوند می رسد، اما لغو قانون مالیات بر درآمد شرط بندی ها در سال 2001 و افزایش سایت های اینترنتی كه به این كار می پردازند، باعث افزایش نجومی مبالغ شرط بندی از 7 میلیارد پوند در سال 2000 به 50 میلیارد پوند در سال 2012 شده است.

شرط بندی روی مسابقات فوتبال از برنده كفش طلایی شروع شده و حتی به تعداد كرنرهای یك مسابقه یا مدل مویی كه فلان بازیکن انتخاب خواهد كرد، تا اینكه  «كدام تیم در شیر یا خط برنده می شود؟ كدام تیم اول اوت را می زند؟ چه تیمی آخرین كرنر بازی را می  زند؟ نخستین خطای بازی را چه كسی انجام می  دهد؟ و آیا فلان بازیكن در طول مسابقه روی زمین می  نشیند و بندكفشش را می  بندد یا خیر؟» رسیده است.

انگلیس که به عنوان بهشت قماربازان فوتبالی از آن یاد می شود و عمده ترین شرکت های شرط بندی های فوتبال متعلق به انگلیس است که سرآمد آن سه شرکت معتبر(William Hill، Ladbrokes، coral) هستند. ارزش سهام این شرکت ها هم اکنون به بیش از ده ها میلیارد پوند می رسد.

پروفسور ویلیامز که یكی از مشاوران برجسته شرط بندی در انگلیس است در این زمینه می گوید: انگلیس مركز شرط بندی های جهان است و بزرگ ترین معاملات دنیا در انگلیس انجام می شود، به همین دلیل بیشترین پول در طول رقابت  های جام جهانی در این کشور مبادله خواهد شد.

لید بروكز صاحب یكی از بنگاه های انگلیس می  گوید: روزانه بیش از یك میلیون شرط بندی در این بنگاه انجام می شود و 2میلیون مشتری آنلاین در‪ ۲۰۰ کشور مختلف جهان دارد که با 18 ارز گوناگون شرط بندی می کنند‬‬‬‬‬‬ .

شرط بندی حتی به فوتبال ایتالیا نیز رسیده است. گفته می شود جان لوییجی بوفون در یک دوره هشت ماهه مبلغ یک و نیم میلیون یورو در یک فروشگاه تنباکو و دخانیات در شهر پارما خرج کرده است. این مکان به عنوان یکی از مراکز شرط بندی فوتبال مطرح شده است و بوفون هر بار از 50 تا 200 هزار یورو هزینه کرده است.

برخی ها موفقیت تیم ملی فوتبال ایتالیا در جام جهانی 2006 را زیر سوال برده اند و گزارش ها حاکی از آن است که مراکز شرط بندی درموفقیت تیم نقش داشته اند. در این باره حتی شماری از بازیکنان ایتالیایی متهم شده اند که از شرط بندان شرق اروپا پول گرفته اند تا نتایج برخی از مسابقات را از سال 2010 تا 2011 تغییر دهند.

فساد در ورزش به شرط بندی و قمار و. . . ختم نمی شود. فساد سازمان یافته سال هاست که در فیفا جریان دارد. از فروش سهمیه میزبانی جام های جهانی گرفته تا دریافت رشوه برای تعیین رئیس آینده فیفا. اتفاقات فیفا که درسال های اخیر در صدر اخبار رسانه  های ورزشی دنیا قرار گرفته بود و از آن به عنوان بزرگ ترین فساد تاریخ ورزش جهان یاد می شد، گمانه  زنی های زیادی را در خصوص آنچه که در مقر تصمیم  گیری فوتبال جهان می  گذرد به وجود آورده بود.

دستگیری چندین مقام ارشد فیفا به خاطر دریافت رشوه  های کلان، بار دیگر این شائبه را به وجود آورد که مافیای بزرگی که به سرکردگی سپ بلاتر در فدراسیون جهانی فوتبال ریشه دوانده سرمنشا فساد در صنعت فوتبال بوده است. اگرچه بلاتر در روزهای نخست موج اخیر جان سالم به در برد و حتی در انتخابات پیروز شد اما استعفای ناگهانی وی نشان از فساد بزرگی داشت که دیگر فرصتی برای پنهان کردن آن وجود نداشت.

گزارش ها حاکی از آن است که مسئولان فدراسیون جهانی فوتبال در مراحل نهایی اعطای میزبانی جام جهانی و حق پخش تلویزیونی رقابت ها رشوه دریافت کرده  اند. برخی از شرکت های ورزشی از جمله نایک نیز متهم هستند که در قبال پرداخت رشوه به مقامات فیفا، امتیاز تبلیغات رسمی در بازی های جام جهانی را به دست آورده اند. فساد در فوتبال علنی شده است؛ این موضوعی است که بلاتر هم به آن اعتراف کرده است.