مکزیک، رکورددار بیشترین ساعت کاری در جهان

کار همواره به عنوان یکی از مهم ترین عوامل پویایی جوامع شناخته می شود. زمانی که کار یک ارزش تلقی شود، می توان به آینده روشنی برای جوامع امیدوار بود. جامعه مدرن به شدت به افراد سخت کوش وابسته است. هر کشوری در جهان توسط کار کردن پیشرفت می کند و کشورهایی که مردمانش سخت کوش هستند از سایر کشورها بهتر عمل می کنند. «ساعت کار» از آن مباحثی است که همواره چالش های فراوانی در رابطه با آن میان دولت ها، کارفرمایان و نیروی آماده به کار وجود داشته است. البته تفاوت ساعت کاری در کشورهای مختلف افزون بر اینکه با شرایط اقتصادی ارتباط تنگاتنگی دارد، با وضعیت اجتماعی و گوناگونی فرهنگ ها نیز بی ربط نیست.

هر ساله براساس قوانین مربوط به هرکشور میزان «ساعت کاری» به صورت استاندارد اعلام می شود. ساعت کاری، زمانی است که کارگر، نیرو یا وقت خود را برای انجام کار یا خدمت در اختیار کارفرما قرار می دهد. ولی مسئله ای که باید مدنظر قرار داد این است که این ساعت کاری موجب فرسودگی و تحلیل انرژی نیروی کار نشود. در واقع می توان گفت که کار کردن بخشی از زندگی است نه سراسر زندگی. اخیرا مطالعه ای در رابطه با بیشترین میزان ساعت کار انجام شده که براساس آن شهروندان مکزیکی با 2246 ساعت در سال رکورددار بیشترین ساعات کاری در جهان هستند.

سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) مطالعه ای در زمینه ساعت کاری در38 کشورمختلف دنیا ترتیب داده که نشان می دهد مرفه ترین کشورها به طور متوسط ساعات کمتری از کشورهای دیگر کار می کنند.

سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (باشگاه اقتصادهای توسعه یافته در جهان) در گزارشی که درباره چشم انداز شغلی منتشر کرده است، آن کشورها را براساس ساعت کاری در سال رتبه بندی کرده است.
در میان 38 کشور مورد مطالعه، مکزیک و کاستاریکا دو کشوری هستند که کارکنان آنها با بیشترین ساعت کاری در سال به ترتیب با 2246 ساعت و 2230 ساعت صدر این فهرست را به خود اختصاص داده اند. مکزیکی ها ساعات بسیاری را در طول سال به کار کردن مشغول هستند، اما به دلیل سطح پایین سواد میزان بازدهی کمتری دارند.

به همین دلیل است که با وجود قرار گرفتن در جایگاه نخست کارکنان سخت کوش، از نظر اقتصادی چندان قدرتمند نیستند. در پایان این فهرست، کشورهای توسعه یافته مانند آلمان باکمترین ساعت کاری قرار دارند. البته کشورهای هلند، نروژ، دانمارک و فرانسه هر کدام به ترتیب با میانگین 1419ساعت، 1424 ساعت، 1457 و 1482 ساعت بعد از آلمان به عنوان کشورهایی که کمترین ساعات کاری در جهان را دارند، معرفی شدند.

کارکنان آلمانی، 1371 ساعت درسال کار می کنند، و پس از آن کارکنان هلندی با 1419 ساعت، کارکنان نروژی با 1424 ساعت و کارکنان دانمارکی با 1457 ساعت در سال کمترین ساعت کاری را دارند.

کره جنوبی و یونان نیز به ترتیب با 2113 ساعت و 2042 ساعت رده های سوم و چهارم بیشترین ساعت کاری در دنیا را به خود اختصاص داده اند. کره جنوبی یکی از بیشترین تعداد ساعات کاری در سال را برای هر فرد به همراه دارد. دولت این کشور با برنامه های خاصی سعی کرد تا میزان ساعات کاری شهروندان خود را کم کند. با این وجود این برنامه ها اثر چندانی در کاهش ساعات کاری نداشته و مردم کره همچنان سخت مشغول کارند.

متوسط ساعات کاری در سال در شیلی برابر 1988 ساعت است. قوانین کار کردن در این کشور کاملا تعیین شده است. هر فرد در شیلی می تواند 45 ساعت در هفته کار کند در صورتی که پس از آن 24 ساعت استراحت داشته باشد. در سال 2010 در اثر یک حادثه معدنی 33 کارگر در 700 متری عمق زمین گیر افتادند. این کارگران با کمک مردم و دولت پس از صرف هزینه ای 20 میلیون دلاری و عملیاتی دو ماهه نجات پیدا کردند. موضوعی که نشان داد حفظ جان کارگران سخت کوش در این حادثه از هر موضوعی مهم تر بوده است.

زمانی که روسیه یک دولت کمونیستی داشت، مسئولان آن برنامه های بسیاری برای تشویق مردم به سخت کار کردن برگزار می کردند. با اینکه شوروی از هم پاشید، مردم این کشور همچنان به سخت کوشی ادامه دادند. با این وجود متوسط ساعات کاری در سال در روسیه 1978 ساعت است و این کشور را در رده ششم این فهرست قرار داده است.

پس از اینکه لهستان در سال 2004 وارد اتحادیه اروپا شد، کارگران این کشور توانستند آزادانه در میان کشورهای اروپایی جا به جا شوند. در این موقع بود که بسیاری از کشورهای همسایه متوجه شدند لهستانی ها افراد سخت کوشی هستند که ساعات بسیاری در طول سال را به کار کردن مشغول هستند. متوسط ساعت کاری در سال در این کشور 1963 ساعت است و این کشور پس از روسیه در رده هفتم این فهرست قرار دارد.

استونی کشوری که پیش تر جزئی از شوروی بود، در حال حاضر با متوسط ساعت کاری 1852 ساعت در سال عنوان دوازدهم بیشترین ساعات کاری را به همراه دارد. دولت استونی در سال های اخیر با مشکلات اقتصادی بسیاری روبه رو بوده است و به نظر می رسد که مردمش در تلاش هستند با سخت کار کردن از این مشکلات عبور کنند.

اسلواکی دیگر کشور این فهرست با متوسط ساعت کاری 1754 ساعت در سال رده هفدهم این فهرست را به خود اختصاص داده است. پس از 50 سال تحت سلطه شوروی بودن مردمان این کشور همچنان سخت کوش باقی مانده اند. با اینکه بیکاری در این کشور در حدود 14 درصد است، افرادی که شاغل هستند ساعات بسیاری را به کار مشغول هستند. بزرگ ترین مشکل کارمندان این کشور عدم وجود امنیت شغلی است. بسیاری از کارخانه ها و ادارات اسلواکی به صورتی قرارداد می بندند که بتوانند به راحتی کارمندان خود را اخراج کنند.

سازمان توسعه و همکاری اقتصادی که در پاریس (پایتخت فرانسه) مستقر است، چندین سال را صرف بررسی و تحلیل این پدیده اختصاص داده است و هشدارهای جدی درباره تفاوت مشاهده شده بین منابع و روش های محاسبه هر کشور می دهد. ساختار اقتصادی هر کشور و ترکیب بخش های آن نیز میزان ساعت کاری را تحت تاثیر قرار می دهد.

در این مطالعه به منظور توسعه آماری هم کارگران دائمی که به صورت تمام وقت کار می کنند و هم کارگران موقت که به صورت پاره وقت کار می کنند در نظر گرفته شده است. این باعث می شود که کشورهایی مانند آلمان و هلند با سطح بالایی از اشتغال پاره وقت، میزان ساعت کمتری به ازای هر کارمند نسبت به دیگر کشور هایی مانند مکزیک که در آن اشتغال پاره وقت گسترده نیست، داشته باشند.

هنگامی که استثنا ها توضیح داده می شود، داده ها می توانند با تمام اقدامات احتیاطی مقایسه شوند. به این منظور اسپانیا در رتبه 23 از 38 کشور قرار گرفت.

در میان کشورهای اروپایی، یونان کشوری است که با 2042 ساعت در سال بیشترین ساعت کاری را دارد. مورد کاری در یونان توسط سه پدیده توضیح داده می شود که عبارتند از: ساعات کار طولانی، نرخ بالای بیکاری و بهره وری پایین.