دولت همواره از کنترل و ساماندهی ویلاسازیهای غیرمجاز و بیرویه در نوار ساحلی شهرهای شمالی کشور که در چند ساله گذشته به بیشترین حجم ساخت رسیده صحبت میکند، بدون آنکه راهکاری برای کنترل این پدیده به اجرا رسانده باشد. البته در همه جای دنیا هم میل به ساختوساز در نوار ساحلی وجود دارد، اما با اجرای طرح آمایش و ساماندهی این ساخت و سازها کنترل میشود.
در این جا هم اجرای این طرح میتواند راهکار بسیار مناسبی برای کنترل این پدیده باشد، اما متاسفانه دولت توجهی به تهیه طرح جامع آمایش و ساماندهی ویلاسازی در استانهای شمالی کشور ندارد و هیچ تجربهای از اجرای این طرح در کشور وجود ندارد.
بیشترین پدیده زمین خواری و ویلاسازی در نوار ساحلی استانهای شمالی در 220 کیلومتر نوار ساحلی استان مازندران اتفاق افتاده است که طبیعتا این منطقه حساس باید در طرح آمایش ساماندهی ویلاسازی در مناطق شمالی در اولویت قرار گیرد و دولت باید توجه بیشتری به این گستره داشته باشد.
هر چند که کنترل و ساماندهی ساخت و سازهای نوار ساحلی از وظایف اولیه شهرسازی است، اما دولت سهم عمدهای در این ساخت و سازها دارد و اگر نگوییم حجم شخصیسازیها در حاشیه دریای خزر کمتر از دولتیها است قطعا بیشتر هم نخواهد بود.بسیاری از ارگانها نوار ساحلی دریای خزر را به بهانه ویلاسازی برای کارکنان و پرسنل تصاحب کردهاند که درصد این ساخت و سازها بسیار بالا است.هر چند که سهم شخصیسازیها هم قابل توجه است.
قطعا رعایت حریم دریا در هر منطقه با توجه به شرایط جغرافیایی و دریایی آن منطقه متراژ متفاوتی دارد و نمیتوان عدد ثابتی را برای رعایت حریم دریا نام برد، اما با تهیه طرح آمایش و ساماندهی ساخت و ساز در حریم دریا و نوار ساحلی قطعا برای هر منطقه طرحی متناسب با شرایط منحصر به فرد آن گستره تعریف میشود و معتقدم تنها راهکاری که میتواند در اجرا عملیاتی شود، تهیه طرح است؛ وگرنه کنترل ویلاسازی غیرمجاز در محدودهای که میل زیادی به ساختوساز در آن منطقه وجود دارد با آییننامهها، بخشنامهها، ابلاغیهها، برخورد پلیس و... جواب نمیدهد.