شنا کردن خلاف مسیر آب

نقش‌های متفاوتی را در سینمای ایران بازی کرده‌ام. در کل بازیگر تبعیدی هستم که در فصل سرما در سردسیر و در گرما در گرمسیر کار می‌کنم و لزوما هیچ وقت جای این دو با هم عوض نمی‌شود. سینمای ما به ایفای نقش‌های گوناگون احتیاج دارد. وقتی که در فیلم «هیس دخترها فریاد نمی‌زنند» بازی کردم به نوعی با همین دیدگاه عمل کردم. گاهی باید برخلاف مسیر آب شنا کرد. به شخصه همواره با فیلم‌ها و رخدادهایی که خلاف مسیر آب بوده همکاری کرده‌ام. نمونه‌اش فیلم «هیس...» یا جشنواره فیلم و عکس همراه تهران که در میان حجم بالای جشنواره‌های دولتی توانسته است جایگاه مناسبی را برای خودش پیدا کند.
همراه شدن با چنین رخدادهایی نیاز ماست. ما به‌عنوان افرادی که به هم فرصت برقراری و پایدار ماندن رابطه‌ای را نمی‌دهند احتیاج داریم گاهی از مسیر معمول و موجود فاصله بگیریم. مشکل سینمای ما فقط پول یا قوانین نیست. ما احتیاج داریم قدری از کلیشه‌ها فاصله بگیریم.

وقتی من در فیلم «هیس...» بازی کردم این ریسک را پذیرفتم و خوشبختم از اینکه این کار را انجام دادم. قدری باید از کارهای معمولی که همه انجام می‌دهند فاصله گرفت. این روزها تب استفاده از موبایل و شبکه‌های مجازی همه را فرا‌گرفته است.

چند صفحه نیز در این شبکه‌ها به نام من است که به‌صورت کلی همه تقلبی و جعلی است. من فکر می‌کنم جوانان ما برای اینکه کار موثری انجام بدهند باید به‌گونه دیگری از این شبکه‌ها استفاده کنند. اگر عکسی در صفحه اجتماعی‌تان قرار می‌دهید عکس متفاوتی باشد و به حرکت در خلاف مسیر آب کمک کند.
من هم قصد دارم با توجه به همین دیدگاه قبل از چهل سالگی‌ام نخستین فیلم سینمایی‌ام را که بیانگر جهان‌بینی شخصی خودم است، ارائه دهم.