برای ریشهكن كردن فقر و گرسنگی در سال ٢٠٣٠، سالانه به ٢٦٧میلیارد دلار سرمایه نیاز است. طبق گزارش منتشر شده توسط سازمان ملل متحد، امكان ازبین بردن فقر و گرسنگی با سرمایهگذاری سالانه حدود ٢٦٧میلیارد دلار (٢٣٩میلیارد یورو) طی ١٥ سال آتی امكانپذیر است. این سرمایهگذاری به معنای اختصاص دادن بیشتر از ١٦٠دلار بهصورت سالانه برای هرفرد فقیر است. درحالیكه اكنون بیش از ٨٠٠میلیون نفر در فقر و گرسنگی زندگی میكنند، دومین هدف توسعه پایدار، ریشهكن كردن كامل سوءتغذیه است كه باید توسط جامعه بینالمللی پذیرفته و اجرا شود.
مدیركل واحد مبارزه با قحطی و گرسنگی سازمان ملل متحد (FAO)، گفت: «پیام كاملا واضح و آشكار است، در صورتی كه وضعیت كنونی ادامه پیدا كند، در سال ٢٠٣٠ بیش از ٦٥٠میلیون فقیر خواهیم داشت.» وی همچنین در سومین كنفرانس بینالمللی تامین مالی برای توسعه كه دراتیوپی برگزار شد، افزود: «٢٦٧میلیارد دلار تقریبا ٠،٣درصد از تولید خالص جهانی را شامل میشود كه این مقدار برای ریشهكن كردن فقرمبلغ قابل توجهی نیست و به راحتی قابل اجراست.»
برای از بین بردن چرخه معیوب فقر و گرسنگی، FAO، بر ضرورت تجمیع سرمایههای تولیدی و حمایتهای اجتماعی تاكید میكند. خانم ارتارین كازین مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا (PAM)، حمایت خود را برای ازبین بردن فقر این گونه اعلام کرد: «برای حمایت از افراد آسیبپذیر بهگونهای باید سرمایهگذاری كرد كه نه تنها این افراد بر فقر و گرسنگی فائق آیند، بلكه قدرت خرید و توان اقتصادی آنها نیز افزایش پیدا كند.» از ٢٦٧میلیارد دلار، ١١٦میلیارد دلار صرف برنامههای تامین اجتماعی خواهد شد كه از این مقدار، ٧٥میلیارد دلار به مناطق روستایی (٧٨ درصد از فقرا در این مناطق زندگی میكنند) و ٤١میلیارد دلار به مناطق شهری اختصاص خواهد یافت. حمایت و تامین اجتماعی بهصورت كمك نقدی نه تنها باعث از بین رفتن سریع فقر میشود بلكه باعث افزایش تنوع غذایی در سبد كالای خانواده میشود كه خود ضامن سلامتی است.
به طور همزمان هرسال، ١٥١میلیارد دلار (١٣٥میلیارددلار) باید به سرمایههای تولیدی اختصاص پیدا كند تا منبع در آمدی برای قشر ضعیف باشد. از این ١٥١میلیارددلار، ١٠٥میلیارد دلار به توسعه مناطق روستایی و كشاورزی تعلق میگیرد و ٤٦میلیارد دلار صرف مناطق شهری خواهد شد. اگر بخش عمدهای از تلاشها و كوششهای اساسی برای ازبین بردن فقر توسط بخشخصوصی صورت پذیرد، این امر باید توسط سرمایهگذاریهای ملی در بخش روستایی، حملونقل، بهداشت و آموزش تحقق پذیرد. اهداف این سرمایهگذاریها نه تنها بهبود وضع فقیران و قرار گرفتن آنها بالاتر از خط فقر است بلكه فراهم آوردن شرایطی برای اشتغال فقرا به امور درآمدزاست. از بین بردن فقر، گرسنگی و سوءتغذیه امكانپذیر است، به شرطی كه اراده سیاسی لازم برای ریشهكن كردن آن وجود داشته باشد.