روستای کوهستانی کوچک، خانه بلندپروازی‌های بزرگ

دسترسی به داووس کار آسانی نیست؛ یک روستای کوچک در شرق کوه‌های‌آلپ سوییس که خیلی هم از کلاستر محل قدیمی اسکی خانواده سلطنتی انگلیس و دوستان‌شان دور نیست. وقتی به پست‌های بازرسی شهر می‌رسید، می‌بینید که موانع امنیتی و ایست‌های بازرسی حتی سخت‌تر از آنهایی است که در حین ورود به ترکیه و سوریه می‌بینید. هرساله در پایان ماه ژانویه، شهر داووس به‌گونه‌ای به مرکز دنیا تبدیل می‌شود. زمانی که انسان‌های خوب و عالی، پولدار و با استعداد و نوآوران جدید و قدیمی برای شرکت در مجمع جهانی اقتصاد دور هم جمع می‌شوند. شعار این مجـــمع که امســـال چهل و ششمین سال برگزاری آن بود «متعهد بودن به بهبود وضعیت جهان» بود.

فلسفه‌ای که در پشت اجلاس داووس قرار دارد، فلسفه‌ای است که از سوی کلاوس شواب، رئیس اجرایی ایجاد شده است. این فلسفه در کنار هم آمدن مقامات عالی‌رتبه سیاسی، رهبران جهان، دانشمندان برنده جایزه صلح نوبل، روشنفکران، کارآفرینان و میلیاردرها و تلاش آنها برای پیدا کردن راه حلی برای بهبود شرایط جهان است. امسال اجلاس داووس با گزارشی از آکسفام آغاز به کار کرد. در این گزارش آمده بود که یک درصد از جمعیت دنیا ثروتی به اندازه 99 درصد باقی‌مانده جمعیت جهان دارند.

این آمار یادآورنده اخبار بدی است که از ابتدای سال 2016 به ما رسیده است: افزایش تعداد پناهندگان، سیر نزولی ارزش بازار سهام، جنگ در سوریه، یمن و لیبی. اجلاس داووس این بار روی بحران‌های بزرگ و همچنین شکاف درآمدی و دستمزدی بین زنان و مردان پرداخته شد. به جز افراد بسیار برجسته و رده بالا، بقیه شرکت‌کنندگان باید روی زمین یخ زده منتظر می‌ماندند تا از پست‌های بازرسی رد شوند و سوار اتوبوس‌هایی شوند که آنها را به محل جلسات برسانند.

زمانی‌که سوار اتوبوس می‌شوید فاصله طبقاتی و شغل افراد به چشم نمی‌آید. شما خود را در کنار شخصیت‌های بزرگی چون فیزیکدانان برجسته و میلیاردرهای چینی می‌بینید. قانون نگفته داووس آن است که همه باید با هم صحبت کنند. به این صورت است که ایده‌ها شکل می‌گیرد و سیاست‌ها به نتیجه می‌رسد. عصر روز پنجشنبه، بان‌کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد، طرفداران طرح اهداف توسعه پایدار جدید را در سالن یک دبیرستان دور هم جمع کرد. اهداف توسعه پایدار، اهداف جامعه جهانی برای محافظت از محیط‌زیست، احقاق حقوق زنان، ارائه آب پاکیزه و در کل نجات جهان است.

در حقیقت اهداف توسعه پایدار یک تعهد بزرگ است. بان‌کی‌مون که مسئولیتش در انتهای سال 2016 به پایان می‌رسد با گرمی مدافعان و حامیان اهداف توسعه پایدار را معرفی کرد. نخست‌وزیر نروژ، رئیس‌جمهور غنا، جفری ساخس اقتصاددان، محمد یونس برنده جایزه صلح نوبل و ریچارد کورتیس فیلمساز از جمله این افراد بودند. پاوول پولمن، رئیس شرکت موفق Unilever، که در زمینه توسعه پایدار فعالیت می‌کند، در مورد چگونگی ایجاد انگیزه در مدیران اجرایی صحبت کرد.

«دید من از آینده آن است که هر سرمایه‌گذاری طرح سرمایه‌ای خود را در راستای اهداف جهانی اجرا کند.»ریچارد کورتیس، کارگردان فیلم ناتینگ‌هیل و گرداننده موسسه خیریه «روز بینی قرمز» در مورد آنکه چرا اهداف توسعه پایدار اهمیت دارند صحبت کرده ‌بود. به گفته بان‌کی‌مون برای اجرایی کردن این اهداف به کمک و تلاش همگانی احتیاج است. شاید برای بدبینان و مردم عادی آسان باشد که مکانیزم‌هایی مثل اهداف توسعه پایدار را به طعنه بگیرند.

رسیدن به این اهداف کار بسیار بزرگی است. اما شعار داووس آن است که ایده‌های بزرگ قابل انجام است.به آسانی ممکن است در داووس خسته شوید یا حوصله‌تان سر رود. کار سختی نیست که در مورد فقر صحبت کنید وقتی به جریان برق، گرمایش و آب دسترسی دارید. اما این را هم نباید از یاد ببرید که دیدن ‌بان کی‌مون، محمد یونس و سایر افراد برجسته در حالی که در یک کلاس کوچک مدرسه و روی صندلی‌های چوبی ناراحت نشسته‌اند بسیار هیجان‌انگیز و تاثیرگذار است.

این صندلی‌ها همان صندلی‌هایی است که زمانی ما روی آنها می‌نشستیم و درس یاد می‌گرفتیم.این مقامات برجسته روی همین صندلی‌ها می‌نشینند، بحث می‌کنند و در نهایت سعی می‌کنند راه‌حلی برای به نتیجه رساندن اهداف‌شان پیدا کنند. این جادوی داووس است؛ داووس جایی است که ایده‌های کوچک به واقعیت‌های بزرگ تبدیل می‌شود.