دبیر انجمن ارزیابی محیطزیست ایران گفت: تا زمانی که خسارات وارد شده بر محیطزیست بهصورت کمی بیان نشود، نمیتوان در بررسیهای امکانسنجی از آن استفاده کرد. دکتر نغمه مبرقعی در گفتوگو با ایسنا افزود: براساس ماده 59 قانون برنامه چهارم، سازمان حفاظت محیطزیست مکلف شده است که خسارات وارده به منابع محیطزیست را ارزیابی کند که در این راستا طرحهایی برای ارزشگذاری و ارزیابی خسارات تدوین شد. وی با بیان اینکه سازمان حفاظت محیطزیست طرحی برای برآورد خسارات وارده به محیطزیست نداشت، اظهارکرد: معمولا طرحها بهصورت عمومی بر مناطق تحت حفاظت بوده است و بهطور مشخص اقدامی برای برآورد آلودگی هوای شهرها انجام نشده است.
عضو هیاتعلمی دانشگاه شهیدبهشتی درخصوص لزوم ارزشگذاریهای اقتصادی و کمی کردن فرآیند ارزیابی بیان کرد: اغلب عنوان میشود که آلودگیها مضر است اما این موضوع تا زمانی که آسیب آن مشخصا برآورد و بهصورت کمی بیان نشود، نمیتواند آثار منفی را نشان دهد. مبرقعی با تاکید بر اینکه برای درک درستی از آلودگیهای آب، خاک و هوا باید ارزشگذاری کمی آن انجام شود، گفت: تازمانیکه بهصورت کمی بیان نشود، نمیتوان وارد تحلیل امکانسنجی شد.
وقتی برای استقرار کارخانهای تصمیمگیری میشود بررسیهای امکانسنجی انجام میدهند تا منافع و مضرات آن ارزیابی شود. یعنی هزینههایی که به محیطزیست، آب، خاک و هوا وارد میشود تا زمانی که بهصورت کمی بیان نشود نمیتواند وارد محاسبات و مدلها شود. اگر خسارت کمیسازی نشود نهتنها مردم نسبت به آسیبهای وارد شده به محیطزیست بیتفاوت میشوند بلکه سیاستمداران نیز متوجه این خسارات نمیشوند و عملا از خسارت چشمپوشی میشود.
عضو هیاتمدیره و دبیر انجمن ارزیابی محیطزیست ایران در این خصوص اظهار کرد: در ابتدا طرحهای ارزشگذاری اقتصادی انجام شد و سپس طرحهای برآورد خسارات وارده به محیطزیست در قالب پنج یا شش طرح ارزیابی خسارت پیشنهاد شد و تاکنون تنها یکی از آنان به مرحله تحویل گزارش نهایی رسیده است و مابقی هم تا سه یا چهار ماه آینده مجریان ملزم به ارائه گزارش هستند. جنگلهای زاگرس، منطقه حفاظت شده خجیر و سرخهحصار و تالاب بختگان عناوین طرحهایی است که در سازمان در حال انجام است.