پرمخاطره یا بی پروا؟ آیا تفاوت این دو را تشخیص می دهید؟

پنج حوزه کلیدی را برای ارزیابی میزان سازگاری تان با ریسک و مخاطره در نظر بگیرید.

هر کارآفرین به میزان مشخصی در حوزه کاری خود ریسک تقبل می کند. آغاز کسب و کار شخصی تان نیازمندِ داشتن شهامت و ایمان به خود است. اما اینکه تا چه حد به شهامت نیاز است، بستگی به شخصیت فرد و نوع کسب وکار دارد. برخی کارآفرینان کاملاً تصادفی تصمیم می گیرند و موفق هم می شوند، اما اغلب آنان براساس محاسبات جامعِ ریسک و پاداش، دست به تصمیم گیری می زنند.

بسته به اینکه چه میزان از کارها مطابق برنامه پیش می رود، چه میزان خلاف برنامه و در معرض ریسک است و اینکه استطاعت جبران چه میزان را در صورت از دست رفتن سرمایه دارید، یک تصمیم پرمخاطره می تواند تبدیل به یک تصمیم بی پروا شود. کارآفرینان و صاحبان کسب وکار علاوه بر بررسی تصمیمات شان در مورد به مورد مسائل، باید برای بررسی سطح تحمل کلی خود در برابر عدم قطعیت نیز وقت بگذارند. این پنج مورد را در نظر بگیرید:

مطلب مرتبط:چگونگی بررسی ریسک و مدیریت آن

1. میزان دارایی تان

تد بیلیچ (Ted Bilich) بنیانگذار و مدیرعامل مجموعه Risk Alternatives معتقد است تحمل ریسک در یک کارآفرین تنها تابع ترجیحات ذاتی او نیست و باید میزان بودجه و دارایی را نیز در نظر گرفت؛ در غیر این صورت ممکن است تصمیم وی دچار انحراف شود. او که یک مشاور در زمینه مدیریت ریسک و توسعه فرآیند است، می گوید «هیچ کس یک جزیره نیست.» او اعتقاد دارد که باید درباره خانواده، کارمندان و سایر سهامداران خود نیز فکر کنید و به طور کلی ببینید آیا مایل هستید تصمیماتی اتخاذ کنید که بر شغل و درآمد آنها اثر منفی بگذارد؟

2. میزان ریسکی که با آن مواجه هستید

اولین قدم در مدیریت ریسک، بررسی آن در حیطه دارایی تان است. مواردی را که در آنها با عدم قطعیت روبه رو هستید و خطراتی که تصمیمات گرفته شده را تهدید می کنند، فهرست بندی کنید. ممکن است این بازبینی منجر به نمایان شدن الگوهای جدید شود. به عنوان مثال شاید شما تا به حال در مسیرتان با مخاطره ای روبه رو نبوده اید و همواره قدم های کوچک حساب شده برداشته و یا تصمیمات جسورانه گرفته اید. بیلیچ می گوید: «اگر نمی دانید ریسک های فعلی پیش روی شما چه هستند، نمی توانید درک معناداری از میزان ظرفیت تان برای تقبل ریسک بیشتر داشته باشید.»

3. مشورت و رایزنی مناسب

بیلیچ در این راستا معتقد است که «کارآفرینان به شنیدن حرف های افراد صادق پیرامون شان نیازمندند.» اگر شما دارای یک شبکه حمایتی پیرامون خود باشید، تقبل ریسک برای تان راحت تر می شود، زیرا می توانید آن را با افراد مورد اعتمادتان در میان بگذارید و در صورت لزوم از آنها بازخورد حقیقی بگیرید.

4. پیش فرض

بعضی افراد نسبت به پیش بینی های شان بدبین هستند، در حالی که برخی دیگر در این زمینه اعتماد به نفس بیش از حد بالایی دارند. بیلیچ معتقد است شما باید دریچه ای را برای خود مشخص کنید که از طریق آن موقعیت تان را برای تشخیص و درک رویکرد درست تصمیم گیری ببینید.

برای مثال، اگر معمولاً بیش از اندازه خوشبین هستید، تشخیص این ویژگی در خودتان به شما کمک می کند تا یک قدم به عقب بردارید و یک موقعیت بالقوه کاری را بازبینی کنید و یا در جست وجوی موقعیت دیگری باشید. به طور عکس، اگر دیدگاه بدبینانه به مسائل داشته باشید، ممکن است تصمیمات پرمخاطره تر از میزان حقیقی شان به نظر بیایند و این سبب شود فرصت ها را از دست بدهید.

5. عامل «میزان خواب شب»

الکساندر لوری (Alexander Lowry) مدیر بخش کارشناسی ارشد کالج Gordon در بخش تحلیل مالی، این مورد را «فاکتور میزان خواب شب» می نامد. از نظر او اگر موردی که مشغول بررسی آن هستید، خواب شما را مختل می کند، ممکن است بهترین گزینه نباشد و باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرد.

مطلب مرتبط: مدیریت ریسک و خطرهای احتمالی

در نظر داشتن سؤالات زیر می تواند به شما کمک کند تا به طور کلی متوجه میزان ریسک پذیری و الگوهای تصمیم گیری تان شوید:

• در بدترین حالت چه اتفاقی می تواند رخ بدهد و آیا من با آن کنار خواهم آمد؟

• حداکثر پتانسیل چقدر است؟

• اگر این فرصت را از دست بدهم چه اتفاقی خواهد افتاد؟

• از این تجربه چه چیز خواهم آموخت؟

اگر ضمن بررسی این پنج مورد متوجه شدید که جایگاه مناسبی در برابر عدم قطعیت و ریسک ندارید، ممکن است بخواهید رویکردتان را در تصمیم گیری تغییر دهید. این بدان معنا نیست که شما نمی توانید از فرصت ها بهره ببرید و حتی اشتباه کنید. فقط باید مطمئن باشید که هر تصمیم را به طور فردی بررسی می کنید. با بررسی میزان راحتی تان در برابر ریسک، به نحو بهتری می توانید از تصمیماتی که به تجارت و کسب وکار، کارمندان، عزیزان و سلامت تان ضربه می زنند، اجتناب کنید.