محققان در تازه ترین مطالعات خود به این نتیجه رسیده اند افرادی که با خودشان بلند بلند صحبت می کنند، نابغه هستند. اگر تاکنون قضاوت شما درباره افرادی که با خودشان حرف می زنند به گونه ای دیگر بود و درباره سلامت روان شان دچار تردید می شدید، طرز فکر خود را عوض کنید. کارشناسان در جدیدترین تحقیقات خود دریافته اند که صحبت کردن با خود نشان دهنده وجود اختلالات روانی نیست و برعکس نشان دهنده سلامت فرد است.
در گذشته گمان می رفت که صحبت کردن با خود نوعی اختلال روانی یا ذهنی است، درحالی که اکنون پیشرفت علم نشان می دهد که این عادت یک روش درمان طبیعی است برای افرادی که می خواهند ذهن خود را معتدل کنند یا وضعیت روحی خود را آرام کنند.
تحقیقات نشان می دهد هر فردی به طور میانگین سه دقیقه در طول روز با خود صحبت می کند که بیشتر این صحبت های درونی با محوریت دلجویی کردن، آرامش بخشیدن، سرزنش کردن، یادآوری امور، حفظ کردن اطلاعات و تمرین سخنرانی است. در زمانی که فرد احساس تنهایی می کند و به شدت درگیر احساسات است، به طور ناخودآگاه برای کنترل احساسات با خود صحبت می کند و در اکثر زمان ها این کار باعث آرامش، تصمیم گیری های صحیح و بهبود وضعیت روحی می شود.
افرادی که با خود با صدای بلند صحبت می کنند بهتر از دیگران می توانند احساسات خود را کنترل کنند و سازماندهی افکار مثبت و منفی در این افراد به خوبی انجام می شود، همچنین آنها قابلیت برنامه ریزی دقیق تری برای کارهای خود دارند.
دانشمندان به این نتیجه رسیده اند افرادی که با خود صحبت می کنند برعکس تصور عموم، نابغه و باهوش تر از سایرین هستند. به این دلیل که حرف زدن با خود، حافظه را تحریک و مکانیسم های حسی را فعال می کند. همچنین این عادت به افزایش تمرکز کمک می کند. زمانی که فرد با خودش صحبت می کند، روی آن کار تمرکز می کند.
یکی دیگر از مزایای بلند حرف زدن با خود این است که فرد می تواند آنچه در ذهن دارد به روشنی بیان کند. این کار به شما کمک می کند به افکارتان نظم و ترتیب دهید، فقط به چیزهای مهم توجه کنید و برای تصمیماتی که به آنها فکر می کنید، برنامه ریزی کنید.
از سوی دیگر، صحبت کردن با خود به افراد کمک می کند خود را برای زمان های سخت و دشوار زندگی مانند گفت وگو با یک دوست، همکار یا رئیس آماده کنند. خواه به صورت ساده با خودشان صحبت کنند خواه به تمرین آنچه قصد گفتنش را دارند بپردازند. شنیدن کلماتی که از دهان آنها بیرون می آید آن عمل و اقدام را شدنی می سازد و به فرد اجازه می دهد با شجاعت و اعتماد به نفس بیشتری با شرایط سخت مواجه شود.
البته روانشناسان می گویند در کنار مفید بودن این شیوه برای آرام سازی ذهن و همه مزایای دیگری که دارد، کنترل آن باید در دست فرد باشد و تنها برای زمان هایی خاص از این شیوه استفاده کند. حرف زدن بیش از حد باخود با صدای بلند، عصبانی شدن، خندیدن و گریه کردن و به طور کلی عدم توانایی احساسات در افراد می تواند نشان دهنده ابتلا به اختلالات روانی باشد و فرد برای مشاوره باید به متخصص مراجعه کند.