کارشناسان بخش خصوصی از مزیت قراردادهای بین المللی می گویند / برای ارتقای تکنولوژی در کشور تلاش کنیم

بوتان پس از 65 سال سابقه تولید، خدمات و صادرات و بعد از پشت سر گذاشتن مذاکرات طولانی برای تولید مشترک با شرکت آلمانی بوش توانست رضایت این هلدینگ مشهور آلمانی را جلب کند؛ شرکتی که نخستین حضورش در ایران به  93 سال پیش بازمی گردد.

بوش یکی از چندین شرکت  بین المللی است که برای مشارکت با یکی از شرکت های قدیمی ایرانی برای توزیع، فروش و خدمات پس از فروش چند محصول تولیدی خود به توافق رسیده است، این در حالی است که از نظر کارشناسان بخش خصوصی این قبیل مشارکت های خارجی علاوه بر اشتغال زایی در کشور می توانند منجر به ارتقای تولید تا بهبود کیفیت کالای ایرانی در داخل کشور شوند.

از نظر فعالان بخش خصوصی افزایش این قبیل قراردادها در کشور می تواند یک فرصت و نویدی برای اقتصاد کشور تلقی شود که تولید کنندگان ایرانی در کنار بهره گیری از توان علمی و تکنولوژی آنان در ارتقای کیفیت تولیدات دست به اقدامات بهتری بزنند، علاوه بر آنکه این قبیل قراردادها این فرصت را برای تولیدات ایرانی مهیا می کند تا آنان بتوانند علاوه بر استفاده از اعتبار آن برند جهانی درصدد افزایش کیفیت تولید باشند و با تولیدات بهتر و کیفیت بهتری برای حضور در بازارهای بین المللی از فرصت های صادراتی بیشتری بهره مند شوند.

***

عدنان موسی پور

پتانسل خوب ایران در بخش نفت و معدن

عدنان  موسی پور، عضو کمیسیون صادرات اتاق بازرگانی ایران و اهواز است. او در خصوص مشارکت اقتصادی شرکت های بزرگ تولید کننده نظیر بوش با شرکت ها یا کمپانی های بزرگ ایرانی معتقد است هر گونه همکاری در این راستای از تولید تا توزیع یا فروش و خدمات پس از فروش می تواند منجر به توسعه اقتصادی و توسعه صنایع در کشور بشود. 

طی چند هفته گذشته قراردادی بین شرکت بوش و شرکت بوتان منعقد شد که براساس آن کلیه امور تولید، توزیع و فروش سه نوع مختلف از محصولات این شرکت به این کمپانی ایرانی واگذار شد، از نظر شما این قبیل خدمات یا این قبیل قراردادها تا چه اندازه می تواند در رشد اقتصادی و رشد صنعت در کشور تاثیر گذار باشد؟

این قبیل قراردادها اگر داخل کشور تسری یابد، می تواند تبعات اشتغال زایی در پی داشته باشد و در ادامه نیز می تواند به رشد اقتصادی و صنعت کمک کند. باوجود اینکه من از متن این قرارداد اطلاعی ندارم اما باید گفت بزرگ ترین اتفاقی که ما می توانیم منتظر آن باشیم، متن قراردادهای مشابه شرکت های خارجی و موفق یا برندهای موفق دنیا با شرکت های تقریبا موفق داخلی در همین موضوع انتقال انرژی است.

در ادامه باید افزود بیشترین انتظاری که ما از این قراردادها داریم همان انتقال تکنولوژی است که به صنایع و تولیدکنندگان ما علم این صنایع و تکنولوژی نیز منتقل شود، چراکه طی زمان های مختلف ما تقریبا برای مدت زمان محدودی از این مسائل دور بودیم علاوه بر آنکه مشکلاتی نیز درون وزارت خارجه در بخش تکنولوژی وجود داشت که منجر به ضعف ارتباط ما با دنیا شده بود، لذا امیدوارم این قبیل قراردادها نقش مثبتی در زمینه انتقال تکنولوژی برای ما ایجاد کند.

در ادامه پیرامون این مهم که تا چه اندازه شرکت های ایرانی از این استعداد و زمینه لازم برای انعقاد چنین قراردادهایی برخوردارند، باید گفت بسیاری از شرکت ها داخلی از چنین توانایی برخوردارند، اگرچه در بحث تولید عمده نارضایتی ما از مشکلات داخلی نظیر شرکت های تامین اجتماعی، مالیات  و… است که اگر این مشکلات حل شوند و تولیدکنندگان در کنار تجارت خارجی کشور بتوانند با فکر باز و فعال تر از قبل در صدد حل این مشکلات باشند، قطعا می توانند در ادامه به چنین رابطه های تجاری نیز فکر کنند و در زمینه صنعت و اقتصاد به رشد مناسبی نیز برسند. 

آیا صنایع دیگر می توانند متاثر از این موضوع باشند؟ یا حداقل در داخل کشور ما از توانایی تولید یا توزیع و فروش محصولات کمپانی ها بزرگ برخوردار هستیم یا خیر؟

طبیعت بخش صنعت و تولید، اشتغال زایی است و هرگونه رشد اقتصادی یا تحرکی در این بخش قاعدتا می تواند به اشتغال زایی منجر شود، چراکه این طبیعت بخش صنعت و کشاورزی است، علی الخصوص این دو بخش صنعت و کشاورزی که اگر قراردادها در شکل واقعی و عملی در سطح یک تفاهم نامه نوشته شود و به اجرا و عمل برسد خیلی راحت تر می تواند به اشتغال زایی بیشتر نیز بیانجامد و تمام این مسائل کنار یکدیگر راحت تر می تواند منجر به یک فعالیت اقتصادی، خصوصا در بخش تولید شود.

 نمونه های دیگر مثل شرکت بوش کدام شرکت ها را داریم؟

در بخش مواد معدنی و انتقال و برداشت از معادن خبرهای خوبی در راه است و ما می توانیم شاهد شرکت هایی در جنوب کشور باشیم که به فعالیت خودشان در این زمینه ادامه می دهند و چه بسا در سطح کشور چندان شناخته شده نباشند. این قبیل شرکت ها با شرکت های اروپایی قرارداد دارند و در حال انتقال تکنولوژی هستند. معمولا این قبیل شرکت ها از تکنولوژی کشورهای اروپایی استفاده می کنند و به کشورهای حوزه خلیج فارس صادر می کنند.

به عبارتی شرکت های معدنی تا به امروز یکی از نمونه های بارز و روشن همین شرکت ها هستند که از چنین پتانسیلی در این زمینه به خوبی برخوردارند. در ادامه علاوه بر بخش صنعت که یکی از بهترین بخش هایی است که می تواند از این پتانسیل در بخش مواد معدنی و معدن برخوردار باشد، بخش دیگر که مزیت اصلی کشور ما نیز محسوب می شود بعد از نفت، همین معدن است.

کدام کشورها می توانند در این حوزه با ایرانی ها همکاری داشته باشند؟

اگر به اسم بگویم کشورهایی مثل آلمان و استرالیا می توانند بیشترین شانس را در این زمینه برای همکاری با ایران داشته باشند.  

***

حمید مهاوی:

بایداز تکنولوژی سرمایه گذاران خارجی بهره برد

حمید مهاوی، عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی اهواز و ایران است. او در خصوص حضور نماینده شرکت های خارجی در ایران و اخذ نمایندگی این قبیل شرکت ها در ایران معتقد است که با این کار می توان توان علمی و تکنولوژی کشور را بالا برد.

از نظر او از آنجایی که همواره کیفیت در کالاهای ایرانی قربانی قیمت محصول می شود، لذا با مشارکت شرکت های خارجی یا اخذ هر گونه نمایندگی از این شرکت ها می توان فرصتی برای رقابت با کیفیت کالاهای خارجی برای ایران میسر کرد. او معتقد است با این قبیل قراردادها می توان علاوه بر استفاده از تکنولوژی کالای خارجی از مشارکت با آنان در افزایش کیفیت تولیدات ایرانی بهره لازم را برد. 

چندی پیش یکی از شرکت های داخلی کشور موفق به اخذ نمایندگی چند محصول آلمانی در کشور شد، از نظر شما به عنوان فعال بخش خصوصی، این قبیل مشارکت های بین المللی چه تبعات اقتصادی برای کشور می تواند داشته باشد و در رشد کدام صنایع تاثیر گذار است؟

از نظر کیفیت مشخص است که کیفیت کالاها و شرکت های ایرانی قابل رقابت با شرکت ها و محصولات خارجی نیست، از سویی دیگری از آنجایی که شرکت های ایرانی توانایی رقابت با شرکت های خارجی را ندارند؛ چه از نظر کیفیت تا توانایی تولید یا تکنولوژی، تولیدات ایرانی مقهور برخی توانایی های تکنولوژی شرکت های خارجی است، لذا نمی توان به راحتی ادعای رقابت با تولیدات یا کالاهای خارجی را داشت.

از این رو با این قبیل مشارکت ها و سرمایه گذاری های خارجی می توان از فرصت های بیشتری برای تولیدات باکیفیت در داخل ایران برای کالاهای ایرانی بهره برد. به عبارتی با جذب سرمایه گذار خارجی و مشارکت با آنان می توان علاوه بر گسترش فرصت های سرمایه گذاری از فرصت های ایجاد شده برای اشتغال زایی نیز بهره برد. به عبارتی این قبیل جذب سرمایه گذاری ها یا مشارکت های خارجی می تواند برای ایران یک امتیاز و فرصت اقتصادی تلقی شود مشروط بر آنکه نیروی فنی و مهندسی و همچنین نیروی کار از داخل کشور تامین بشود و این نیروها از جای دیگری وارد نشود.

باید یادآور شد ورود سرمایه گذار خارجی چه در قالب اخذ نمایندگی محصولات یا تولیدات یا حتی فروش و توزیع یا حتی در قالب حضور سرمایه گذار خارجی در کشور نیاز به فرهنگ سازی نیز دارد تا مصرف کنندگان ما نیز بپذیرند که باید به کالای ایرانی و مصرف کالای ایرانی ارجحیت دهند.

به عنوان نمونه در خصوص خودروهای خارجی یا وارداتی به هیچ وجه نمی توان خودروهای داخلی را در موازات با خودروهای وارداتی تلقی کرد، چراکه خودروهای ایرانی ارجحیتی نسبت به خودروهای خارجی ندارند و طی سال های مختلف این مهم به صادرکنندگان ایرانی نیز ثابت شده است که پس از مدتی صادرات کالای ایرانی به راحتی کالاهای خارجی جای آنها را در بازار می گیرد، چراکه یکم؛ در کشورهای دیگر ثبات اقتصادی وجود دارد و دوم؛ در تولیدات ایرانی کیفیت محصولات ایرانی هر ساله قربانی قیمت کالا می شود، به عبارتی از کیفیت کالا ایرانی زده می شود تا بتواند به قیمت مطلوب بازار برسد و وقتی به بازارهای بین المللی ارسال می شود خب تنزل کیفیت مشخص می شود. 

این قبیل سرمایه گذاری ها یا مشارکت های اقتصادی باعث رشد چه صنایعی می شود؟

در اکثر کالاهای تولیدی، تولیدات ما متاثر از مواد اولیه خارجی یا کالا و تولیدات خارجی است، حتی در لوازم خانگی بخشی از تولیدات یا در قالب مواد اولیه یا در قالب برخی تولیدات از کالاهای خارجی متاثر است. به عبارتی هنوز به آن استقلال نهایی در تولیدات خودمان نرسیده ایم. شاید خودمان تولید کننده باشیم اما همچنان وابسته به محصولات یا مواد اولیه کشورهای خارجی نیز هستیم، لذا از نظر من حضور شرکت های خارجی در ایران در قالب سرمایه گذار یا مشارکت کننده اقتصادی یکی از اسباب پیشرفت در کشور است.