براساس آمار رسمی منتشر شده در تاریخ 20 ژوئن، میزان تولید خالص داخلی چین رشد 6.7 درصدی را در سال 2016 تجربه کرد. چین برای رسیدن به این میزان رشد اقتصادی به خود می بالد، زیرا موفق شده است هدف خود را که رسیدن به رشد سالانه 6.5 و 7 درصدی بود عملی سازد.
این میزان رشد در ضعیف ترین حد خود از سال 1990 قرار دارد، اما چینی ها که پیش بینی می کردند در ابتدای سال 2016 نماد اصلی دومین اقتصاد جهانی باشند سخت در اشتباه بودند. تا به حال اقتصاد چینی چنین ترسی از انفجار را به خود ندیده است، اما بورس شانگهای بعد از غرق شدن توانست به طور غیرمنتظره ای دوباره روی پای خود بایستد.
روند تولیدات کارخانه ای شدت گرفته و به وسیله سرمایه عظیم عمومی حمایت می شود و اقتصاد چین به خوبی اصلاح و مقاوم و مستحکم شده است. با این حال غول اقتصاد آسیا همچنان نگران است. مدل رشد اقتصادی چین که با بدهی های کلان سرمایه گذاری می شود از نظر متخصصان روز به روز تحمل ناپذیرتر می شود. خطرها به دلیل شرایط خارجی ناپایدار درحال تشدید است، چرا که رئیس جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ سوگند خورده با پکن در سطح اقتصادی درگیر شود.
شوک ترامپ به صادرات چین
ظاهر شدن رئیس جمهور چین، شی جین پینگ در لباس حماسه سرایان جهانی شدن نتوانست کسی را به اشتباه بیندازد. پکن در جنگ اقتصادی با آمریکا چیزهای زیادی برای از دست دادن خواهد داشت. مشاوران اقتصادی که رئیس جمهور آمریکا را همراهی می کنند دشمنی خود را با چین به طور جدی بیان می کنند و ترامپ نیز این دشمنی را با اقدامات تلافی جویانه در گمرک و علیه محصولات چینی عملی خواهد کرد.
صادرات چین عواقب این بازتاب را در سال جاری و همچنین در سال 2018 تجربه خواهد کرد. اما نقطه مثبت در اقتصاد کنونی چین این است که خوشبختانه اقتصاد این کشور در حال برقراری تعادل دوباره به سمت نیازهای داخلی است، اما اقتصاد خارجی همچنان ستون های اصلی اقتصاد این کشور به شمار می آید. چین پیش از آنکه این اتفاق بیفتد در سال 2016 نیز شاهد کاهش صادرات خود تا 7.7 درصد بوده است، اما امروز چین در تبادلات خود با آمریکا در ازای هر یک دلار که وارد می کند چهار دلار کالا به آمریکا صادر می کند.
موتور محرکی که در حال توقف است
قیمت زمین در شهرهای بزرگ چین در سال 2016 بیشترین تورم را داشته است. برای آرام کردن این اوضاع مسئولان قوانین خرید را سخت تر کرده و به این صورت قیمت ها را ابتدا پایین و در میانه سال به تعادل رساندند، اما از نظر متخصصان خطر افزایش قیمت زمین همچنان وجود دارد.
بخش مسکن و شهرسازی نزدیک به 15درصد تولیدات داخلی را در برمی گیرد و کاهش تولید و ساخت و ساز برای جلوگیری از افزایش قیمت می تواند خطر کاهش میزان تولید داخلی این کشور را به دنبال داشته باشد.
شرکت هایی که به دلیل داشتن بدهی در معرض تهدید قرار دارند
موسسات مالی بین المللی به چین در رابطه با بدهی های آن که 250 درصد از تولیدات داخلی را در بر می گیرد هشدار دادند. اما تهدید اصلی بدهی های شرکت هایی است که به تنهایی 160 درصد از تولید داخلی را شامل می شود و متخصصان همین عامل را یکی از دلایل بحران مالی بزرگ در این کشور می دانند. دولت چین برای رهایی از این وضعیت تصمیم دارد در سال 2017 بیش از آنکه از تولید و فعالیت شرکت ها حمایت کند خطرها و تهدیدات مالی را بهبود بخشد و اگر این کار را نکند احتمال دارد کنترل اقتصاد پیچیده چین را از دست بدهد.
واحد پولی که بیش از پیش تحت فشار است
واحد پول چین (یوان) پس از آنکه طی یک سال تا 7درصد رها شد، به کمترین حد ارزش خود در برابر دلار طی هشت سال گذشته رسیده است. چین که مدت ها بود به بالا بردن ارزش پول خود متهم شده بود امروز در تلاش است تا ارزش آن را برگرداند. با وجود ارزش پایین یوان نسبت به دلار، چین در تبادلات خود با آمریکا با مشکلات بیشتری مواجه خواهد بود. برای مبارزه با این بحران دولت قانون های جدیدی را برای سرمایه گذاری در خارج از کشور وضع کرده و انتقال سرمایه را از راه حل های این مسئله می داند.
تله جمعیتی
چین با مسئله جدی تر دیگری روبه رو است و آن کاهش جمعیت است. در سال 2030 جمعیت افراد بالای 65 سال به طور شگفت آوری دو برابر شده و 18درصد از جمعیت کشور را تشکیل خواهد داد. این روند پیری جمعیت که به سرعت درحال پیشروی است، دومین اقتصاد بزرگ دنیا را در معرض سقوط قرار خواهد داد و اکنون سوال این است که آیا چین قبل از آنکه ثروتمند شود پیر شدن را تجربه خواهد کرد؟