گوشت قرمز بهعنوان یکی از نیازهای اساسی سبد تغذیه غالبا در بسیاری غذاها جای بهخصوصی دارد و علاوه بر طعم خوشایند دارای پروتئین فراوان و ارزش غذایی بالاست و با وجود جایگزینهایی که برای گوشت در سالهای اخیر معرفی شده اما این محصول خوشخوراک همچنان در سفره غذایی جایگاه ویژهای دارد. از طرفی کارشناسان معتقدند جمعیت دامی یک کشور یکی از سرمایههای ملی به شمار میرود و در شرایط بحرانی میتواند تأمینکننده بخش زیادی از نیازهای تغذیهای مردم باشد، از این رو در هرکشوری با توجه به جمعیت و فرهنگ غذا، میزان مشخصی از گوشت تولید و مصرف میشود.
گزارشها حاکی از آن است که حدود 40درصد از گوشت مصرفی ایران از کشورهای دیگر تأمین میشود که با توجه به میزان بالای این عدد و همچنین شرایط مناسب این کار برای سرمایهگذاری و پتانسیلهای بالقوه برای افزایش تولید گوشت قرمز در کشور، میخواهیم در این مطلب شرایط سرمایهگذاری در راهاندازی یک مجموعه برای پرواربندی گوساله گوشتی را از نظر بگذرانیم.
برزیل بلای جان گوشت ایرانی
برزیل بهعنوان یکی از مهمترین کشورهای تولیدکننده گوشت قرمز در دنیاست که حجم زیادی از تولیدات خود را سالانه روانه ایران میکند. در این خصوص به تازگی رئیس انجمن دوستی ایران و برزیل گفته است: بازار گوشت ایران در انحصار برزیل است و این کشور گوشت خود را ۸۰۰ یورو در هر تن گرانتر از سایر کشورها به ایران میفروشد؛ واسطههای مختلف هم به این کار دامن میزنند همچنین بهرغم اینکه بازار مصرف ۸۰ میلیونی ایران را در اختیار برزیل گذاشتهایم اما هیچ امتیازی از این کشور نگرفتهایم.
میرقاسم مؤمنی با بیان اینکه ایران سالانه 400میلیون دلار گوشت از برزیل وارد میکند، گفت: در مقابل، این کشور هیچگونه کمکی به صادرکنندگان ما نمیکند. برزیل تعرفههای گمرکی را طوری تنظیم کرده که امکان صادرات ما به آن کشور بسیار پایین است. از این رو لازم است موجبات خودکفایی در تولید این محصول در کشور فراهم شود و نیاز داخلی را با توجه به وجود پتانسیلهای لازم فراهم کنیم.
تبدیل واحدهای سنتی به صنعتی
در سالهای اخیر پیشرفت تکنولوژی و همچنین روشهای علمی بهینه برای نگهداری هرچه بهتر و بیشتر انواع دام موجب شده تا غالب واحدهای این بخش به شکل صنعتی و نیمه صنعتی درآیند. این واحدها موجب تولید اقتصادی و بهداشتی فرآوردههای دامی میشود. همچنین راندمان تولید مجموعه با بهکارگیری ابزارهای مکانیزه بالاتر میرود تا سوددهی هرچه بهتری نصیب سرمایهگذار کند.
سرمایههای مورد نیاز برای تأسیس یک واحد معقول
برای راهاندازی یک مجموعه پرواربندی گوساله با ظرفیت 100راس در شروع، نیاز به زمینی به متراژ 200هزار متر داریم. این زمین باید دارای امتیازات آب، برق و گاز فشار قوی باشد و همچنین قبل از شروع کار باید تجهیز شده و با خاکبرداری و حصارکشی و تأمین تأسیسات سرمایشی و گرمایشی به علاوه تجهیزات اطفای حریق آماده شده و دارای منبع ذخیره آب و منبع ذخیره انرژی باشد. برای تجهیز این مجموعه حدودا به 50تا70 میلیون تومان سرمایه نیاز دارید.
سپس سراغ خرید تجهیزات و ماشینآلات مورد نیاز میروید. این تجهیزات شامل گاوآهن، تراکتور، تریلر، علوفه خردکن، آسیاب و میکسر و شعله پخش کن و... میشود که همین تجهیزات هم حدود 50میلیون تومان سرمایه نیاز دارد. همچنین برای خرید مواد اولیه، علوفه، مکملهای غذایی و. . . گوسالههای نر گوشتی حدودا به 80 میلیون تومان سرمایه درگردش نیاز دارید. درخصوص نیروی انسانی مورد نیاز برای این کار، با ظرفیت بیان شده نیاز به حدود 11نفر نیروی فعال داریم. این نیروها شامل دو دامپزشک، یک نگهبان، شش کارگر و یک راننده و یک مدیر مجموعه که امور اداری و حسابداری را هم به عهده بگیرد هستند.
رموز موفقیت در این کار
هرکاری قلقهای خاص خودش را دارد و به اصلاح یکسری نکات هستند که با رعایت آنها ریسک کار کاهش یافته و احتمال سودآوری و موفقیتتان بیشتر میشود. درخصوص این کار نخستین نکته انتخاب نوع گوسالهها و نژاد آنهاست. به این منظور سعی کنید روی نوع مشخصی کار کنید و برای خرید اولیه 100 عدد را از یک جا تهیه کنید، با این کار احتمال شیوع بیماریها و تلفات بسیار کاهش مییابد. همچنین سعی کنید در مناطق محروم که تمرکز گاوداریها کمتر است شروع به کار کنید، زیرا راحتتر مجوزهای این کار را اخذ میکنید و ممکن است بتوانید از تسهیلات و حمایتهای دولتی بهره بگیرید و همچنین برای بازاریابی و فروش محصول راحتترید.
سپس توجه کنید که با کمک یک مهندس کشاورزی از علوفه با ارزش غذایی بالا و هزینه کم استفاده کنید همچنین بدانید که حداکثر افزایش وزن روزانه دام بهطور معمول با جیره مناسب بین 1.2 تا 1.8 کیلو گرم است و انتظار بیشتر از این مقدار غیرمعقول است اما برای کمتر از این مقدار هم باید نگران بود و علوفه را بررسی کرد.