پول‌ محلی، شیوه‌ای برای ایجاد اقتصاد پایدار بومی

ثابت شده ‌است که خرج کردن پول در کسب‌وکارهای محلی به جای فروشگاه‌های زنجیره‌ای ملی و بین‌المللی، سبب می‌شود تا گردش پول در داخل آن جامعه در سطح بالاتری قرار‌داشته ‌باشد. تشویق کردن و حمایت از کسب‌وکارهای محلی باعث ‌می‌شود تا رشد اقتصاد محلی سه برابر بیشتر از زمانی باشد که پول مردم جامعه در کسب‌وکارهای غیر‌محلی خرج شود. از این رو پول محلی می‌تواند راه خوبی برای حمایت از مشاغل یک جامعه باشد.

پول محلی که از آن به نام‌های پول جامعه یا پول جایگزین هم یاد می‌شود، پولی است که جهت استفاده در منطقه یا شهر خاصی توزیع می‌شود و معمولا از حمایت دولت ملی برخوردار نیست. پول محلی اکثرا تنها در مغازه‌ها و فروشگاه‌های محلی در یک منطقه جغرافیایی کوچک مورد قبول است و به همین دلیل استفاده از آن سبب می‌شود تا پول جامعه به جای واریز شدن در فروشگاه‌های غیر‌محلی در همان جامعه بماند.

روبرت سوان و سوزان ویت از حامیان طرح پول محلی در مقاله‌ای با نام «ارز جایگزین؛ کاتالیزوری برای اقتصاد منطقه‌ای پایدار» می‌نویسند: ‌«‌پول‌ محلی ابداعی جدید نیست. سابقه این سیستم به سده‌ها پیش برمی‌گردد. دوره بانکداری آزاد  (قرن 19 و اوایل قرن 20 میلادی) که واحدهای پولی زیادی در گردش بود- از جمله عوامل اصلی بود که سبب شد آرزوی توماس جفرسون برای ایجاد جامعه‌ای کوچک، مستقل و متکی به خود از کشاورزانی که بتوانند از واحد پولی و اعتبار خود برای تولید و فروش محصولات‌شان استفاده کنند، به واقعیت بپیوندد.»

با این حال برنارد لایتائر، نویسنده کتاب ‌«‌آینده پول» معتقد است که با آنکه پول‌های محلی سابقه تاریخی طولانی دارند، اما تجدید حیات و توسعه آنها موضوعی جدید است. وی می‌گوید با آنکه در سال 1990 تنها 200 نوع پول محلی وجود داشت اما حالا بیش از هزارها نوع پول محلی وجود دارد.

بسیاری از پول‌های محلی و جایگزین در چند دهه گذشته از رده خارج شده‌اند. اگر پول محلی به دنبال نگه‌داشتن قدرت، اعتماد عمومی و حمایت اقتصادی است باید از پایه و ساختاری استوار برخوردار باشد.مرکز اقتصادهای نوین شوماخر  (Schumacher Center for a New Economics) واقع در ایالت ماساچوست آمریکا پنج سیاست را برای ایجاد یک واحد پولی محلی قدرتمند پیشنهاد می‌دهد:

1- سازمان ایجاد‌کننده و توزیع‌کننده ارز محلی باید یک سازمان غیرانتفاعی باشد، به‌صورت دموکراتیک عمل کند و حضور هر یک از افراد جامعه به‌عنوان عضوی از این سازمان نباید با محدودیت روبه‌رو باشد.

2- سیاست سازمان باید ایجاد اعتبارهای کوتاه‌مدت برای اهداف سازنده باشد.

3- معیارهای اجتماعی و زیست‌محیطی باید نقش مهمی در انتخاب افراد باصلاحیت برای دریافت وام داشته ‌باشند.

4- سازمان باید فارغ از هرگونه کنترل دولتی باشد و تمامی تصمیم‌ها باید توسط افراد جامعه و سازمان گرفته شود.

5- پول محلی و وام‌های پرداخت شده باید در جهت حمایت از تولیدات و نیازهای محلی مورد استفاده قرار بگیرد. با اینکه برای ایجاد پول محلی لزومی به حضور تمام این شرایط نیست، اما وجود این پنج شرط برای ماندگاری پول‌های محلی و قدرت آنها برای تغییر الگوی اقتصاد فعلی به اقتصادی پایدارتر و احیا‌کننده الزامی است.