وضعیت ایمنی کار در اروپا

حوادث ناشی از کار به حوادثی گفته می شود که طی انجام یک فعالیت حرفه ای رخ می دهد و منجر به آسیب های جسمی یا روانی  افراد می شود. حادثه کاری غیر کشنده یا حادثه جدی، حادثه ای است که در بهترین حالت باعث غیبت حداقل چهار روز کاری کارگر می شود و اغلب اوقات آسیب قابل توجهی به کارگر و خانواده او وارد می کند.

گاهی کارگر مجبور است با معلولیت دائم به زندگی خود ادامه دهد یا شغل اش را تغییر دهد یا برای همیشه از کار کردن باز بماند. حادثه ناشی از کار کشنده، همانطور که از نام آن پیداست منجر به فوت کارگر می شود.

براساس اطلاعات به دست آمده از مرکز آمار اروپا، در سال 2012، کمتر از 2.5 میلیون حادثه ناشی از کار جدی که منجر به غیبت چند روزه کارگر شده در کشور های اتحادیه اروپا ثبت شده  است و حوادث ناشی از کار منجر به مرگ، به 3515 نفر شده  بود.

این آمار به نسبت سال 2009، کاهش قابل توجهی داشته  است. سال 2012، 313 هزار حادثه جدی و حدود 300 حادثه کشنده کمتر از سال 2009 ثبت شده است. تعداد حوادث کاری کشنده، به نسبت حوادث جدی کمتر است، از هر 710 حادثه کاری که در کشور های اتحادیه اروپا در سال 2012 رخ داده  است، یک حادثه به مرگ منجر شده است.

مردان، بیشتر از زنان قربانی حوادث ناشی از کار، چه از نوع جدی و چه کشنده، می شوند. در کشور های اتحادیه اروپا، از هر پنج حادثه جدی چهار قربانی (78.5درصد) و از هر 20 حادثه کاری کشنده، 19 نفر (95.6درصد) مرد بودند. دلیل آن هم واضح است، چون تعداد مردانی که شاغل هستند از زنان بیشتر است.

یکی دیگر از روش های تحلیل تعداد حوادثی که در محیط کار رخ می دهد، بررسی تعداد حوادث به نسبت کل تعداد افراد شاغل در بخش های صنعتی کشور هاست. در اتحادیه اروپا، به طور متوسط به ازای هر 100 هزار شاغل، 2.44 حادثه کشنده و 1702 حادثه جدی رخ داده  است. تعداد حوادث ناشی از کار از یک سال به سال دیگر و حتی از کشوری به کشور دیگر متغیر است.

از میان کشور های عضو اتحادیه اروپا، سال 2012 بالاترین نرخ حادثه کاری کشنده مربوط به کشور مالت است (از هر 100 هزارشاغل، 8.81 مرگ). پس از آن کشور های لیتوانی، لوکزامبورگ و لتونی در شمار دارندگان بیشترین حادثه های کشنده شناخته شده اند. در مقابل، کشور های هلند، یونان، سوئد، انگلستان، آلمان و فنلاند پایین ترین نرخ را در بروز حوادث کاری منجر به مرگ دارند (از هر 100 هزار شاغل تنها 2.00 حادثه کاری کشنده گزارش شده است.)

باتوجه به تعداد حوادث جدی ناشی از کار به ثبت رسیده در شرکت های بیمه در اتحادیه اروپا  در سال 2012 به ازای هر 100 هزار شاغل، کشور های جنوب و غرب اروپا، پرتغال (3700حادثه)، فرانسه (3000 حادثه) و اسپانیا (2900 حادثه) بیشترین تعداد حادثه را داشته اند.

همچنین براساس گزارش یوروست، کاهش تعداد حوادث ناشی از کار طی یک فعالیت اقتصادی در سال 2009، احتمالا یا حداقل تا حدی می تواند در نتیجه رکود یا کاهش فعالیت های اقتصادی به وجود آمده از بحران اقتصادی و مالی  باشد. به همین ترتیب افزایش حوادث مشاهده شده در سال 2010، می تواند به آغاز دوره بهبود اقتصادی نسبت داده  شود.

از میان حوادث ناشی از کار در اتحادیه اروپا و در سال 2012، بخش های ساخت و ساز، تولید، حمل و نقل،  انبارداری، کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری، دوسوم حوادث کشنده (66.6 درصد) و کمتر از نیمی از حوادث جدی (47.8درصد) را به خود اختصاص داده اند. 22.2 درصد از حوادث کشنده مربوط به بخش ساخت و ساز و 16.6 درصد مربوط به بخش تولید است.

به استثنای بخش حمل و نقل و انبارداری، بخش های دیگر تعداد نسبتا کمتری از حوادث کاری کشنده را دارند. درحالی که حوادث جدی ناشی از کار عمدتا در بخش های تجاری، سلامت و خدمات اجتماعی، فعالیت های اداری رخ می دهند.

در گزارش یوروست،  یکی دیگر از روش های تحلیل داده های مربوط به حوادث کاری، تحلیل داده ها از نظر نوع آسیب هاست. زخم ها و جراحت های سطحی 29.7 درصد و دررفتگی  و رگ به رگ شدن 25.5 درصد از حوادث جدی را به خود اختصاص می دهند و 11 درصد مربوط به شکستگی استخوان  هاست.

استاندارد های امنیت در محیط کار

یک محیط کار امن و مطمئن از عوامل مهم کیفیت زندگی فرد و امنیت اجتماعی است. دولت های عضو اتحادیه اروپا، منافع اقتصادی و اجتماعی را در بهبود سلامت و ایمنی در کار شناخته اند. کاهش آمار حوادث ناشی از کار، در گرو اقدامات و راهبرد های پیشگیرانه دولت ها در رابطه با حوادث کار است. در پیمانی دولت های اتحادیه اروپا در زمینه افزایش ایمنی در کار و سلامت افراد، قوانینی را وضع کردند. این قوانین تحت پوشش همه بخش های خصوصی و دولتی است.

در برنامه جامع کمیسیون اروپایی در بازه زمانی سال های 2014 تا 2020، با توجه به اینکه جمعیت اروپا رو به پیری می رود سه چالش اساسی مطرح شده است. نخست، بهبود اجرای قوانین مربوط به بخش بهداشت و ایمنی در محیط کار، دوم بهبود پیشگیری از بیماری های ناشی از کار و کاهش خطرات جدید در محیط کار. این قوانین کارفرمایان را موظف می کند با انجام دستورالعمل ها سلامت و ایمنی کارکنان خود را افزایش دهند و از وقوع خطرات بالقوه جلوگیری کنند.