حضور دیرهنگام محمد نهاوندیان در گروه مشاوران انتخاباتی حسن روحانی در جریان مبارزات انتخاباتی بهار 1392 یک پیام داشت: بخش خصوصی ایران میخواهد از ریاستجمهوری فردی حمایت کند که احساس میکند با بخشخصوصی دستکم مخالفت جدی ندارد. محمد نهاوندیان، رئیس وقت اتاق بازرگانی ایران در تابستان 1392 در منصب رئیس دفتر رئیسجمهوری و همزمان ریاست اتاق تهران نقش و سهم پررنگ و بالایی در ایجاد دوستی میان دولت و بخشخصوصی داشت.
در حالی که اعضای ارشد دولت اعم از معاون اول، وزیر نفت، وزیر صنعت، رئیس دفتر رئیسجمهوری، معاون اجرایی رئیس دولت و برخی دیگر از مشاوران حسن روحانی در سه سال اخیر دستکم در حرف و تا جایی که ممکن بوده است در عمل همراه بخشخصوصی بودهاند، اما مدیران میانی دولت و مدیران شرکتهای دولتی به مرور از این قاعده سرپیچی کرده و سد راه تعامل واقعی دولت و بخشخصوصی شدهاند. در حالی که از زمستان پارسال بخشخصوصی با صدای بلند نسبت به حضور پررنگ و چندلایه دولت در عقد قرارداد با شرکتهای خارجی برای شرکتهای دولتی اعتراض میکردند، این روزها برخی از اعضای اتاق با صراحت از مدیران میانی دولت انتقاد کرده و آنها را مانع تعامل واقعی نهادهای مدنی و نهاد دولت معرفی کردند.
بیشترین شکایت از سازمان توسعه تجارت است که رفتارهایش با اعتراض بخشخصوصی مواجه شده است و معاونت معدنی وزارت صنعت و معدن نیز با اعتراض مواجه هستند که بدون دعوت از نمایندگان بخشخصوصی و در غیاب آنها تصمیمهای غیرکارشناسانه اتخاذ میکنند. واقعیت این است که مدیران میانی دولتها با هدفهای متفاوت و بیشتر از هر چیز برای تسلط بدون چون و چرا بر بخشخصوصی مانع آشتی کامل شده و همواره سنگ در مسیر تعامل میگذارند.
شماری از این مدیران که عضو اتاق بازرگانی نیز هستند و باید از طرف دولت در نشستهای هیات نمایندگان حاضر شوند، حاضر نیستند هریک ماه یک بار در اتاق حاضر شده و سخنان بخشخصوصی و گلایههای آنها را بشنوند.
اعضای ارشد دولت یازدهم اگر پارادایم نزدیکی به بخشخصوصی را هنوز در ذهن و دل قبول دارند بهتر است مدیران میانی را توجیه کنند که بخشخصوصی کالای تزیینی نیست. مدیران میانی توجه داشته باشند که نباید ماه عسل دولت و بخشخصوصی را در سال پایانی کار دولت خراب کرده و آنها را به سمت متقاضیان ریاستجمهوری در انتخابات بعدی سوق دهند.
عضو شورای سردبیری