عروسک گوگل، گوش به فرمان شما!

گوگل توانست حق انحصاری ثبت اختراع عروسک‌های مخملی هوشمند را به دست آورد. این عروسک مجهز به میکروفن و دوربین است و می‌تواند فرمان‌های صوتی را بپذیرد و به آنها عمل کند. طبق تصورات گوگل از خانه‌های مسکونی آینده، این منازل غرق در دستگاه‌های الکترونیکی هستند: دستگاه تنظیم گرما (ترموستات) پرنده، کرکره‌های اتوماتیک، دوربین‌های ‌ای‌پی، حسگرهای حضور مجهز به هشدار‌دهنده و... در حال حاضر، این غول اینترنتی در پی ارائه مکانیزمی است که قادر به انجام تمام کارها، در یک مجموعه واحد باشد. روز پنجشنبه 21‌مه ‌2015، این ایده گوگل به شکل یک عروسک مخملی ظاهر شد. عروسک گوگل که توانایی کنترل یک یا چند دستگاه را دارد گواهی ثبت اختراع را از آن خود کرد.

این اختراع عبارت است از یک عروسک مخملی مجهز به میکروفن، دوربین، بلندگو و یکسری از دستگاه‌های اجرایی که قادر به برقراری ارتباط با اهل منزل هستند. برای آغاز فرآیند ارتباط با این خرس هوشمند فقط کافی است آن را صدا کنید. در پاسخ به فرمان صوتی، عروسک نگاه خود را به سمت منبع این تعامل اجتماعی می‌چرخاند. این فرمان پس از رسیدن به دستگاه توسط سیستم هوشمندش پردازش می‌شود و به دنبال آن، عروسک می‌تواند دستگاه‌های الکترونیکی دیگر را به راه اندازد یا متوقف کند. مثلا سیستم صوتی تصویری را روشن کند، کانال تلویزیون را عوض کند، چراغ‌ها را خاموش یا روشن کند و از این قبیل کارها. مهم نیست که دستگاه الکترونیکی توسط سیم به منبعی متصل باشد یا بی‌سیم باشد.

اما در حقیقت این نخستین باری نیست که چنین دستگاهی پا به دنیای تکنولوژی می‌گذارد. در نوامبر 2014 شاهد رونمایی از دستگاهی به نام «اکو» بودیم. «اکو» ساخته یک غول اینترنتی دیگر به نام «آمازون» است. این دستگاه قادر است به تمام مکالمات ما گوش بدهد، اطلاعات مورد نظرمان را از اینترنت به دست آورد و برنامه‌هایمان را مدیریت کند. به‌هر‌حال از نظر گوگل این‌گونه دستگاه‌ها پاسخگوی نیازهای انسان نخواهند بود. او عقیده خود را چنین توجیه می‌کند: در درجه اول یک تعامل بر پایه دستورات شفاهی نمی‌تواند در قطعه‌ای که خود توانایی تولید صدا را دارد، قابل اجرا باشد. از طرف دیگر کسانی که از دستگاه «اکو» استفاده می‌کنند تمایلی به حرف زدن با آن ندارند، چرا که در ظاهر این دستگاه شبیه یک کنترل از راه دور است و برقراری ارتباط با آن معنا پیدا نمی‌کند. در نتیجه گوگل اختراع خود را در قالب یک عروسک دارای سر، چشم و دهان ارائه داده است.

در کنار همه اینها دوربین‌هایی در عروسک تعبیه شده است که می‌تواند کاربر را از روی حالت‌ها و حرکات شناسایی کند. عروسک قادر به شناسایی تک‌تک افرادی است که از آن استفاده می‌کنند و حتی برای هر کدام پروفایلی جداگانه در حافظه خود ذخیره می‌کند. این قابلیت فرمان دادن به دستگاه را خارج از کلمات و جملات میسر می‌سازد. به طور مثال، می‌توانیم با حرکت سر، چرخاندن چشم و... فرمانی را به عروسک انتقال دهیم. این فرصت خوبی را برای گوگل به وجود می‌آورد تا عادت‌ها و علایق کاربران را زیر نظر بگیرد و طبق آنها درست در مواقع نیاز محصولات جدید خود را تبلیغ کند.