گزارشی از سرمایه‌ گذاری در بازار تولید نخ بخیه / روی این نخ حساب کنید

نخ بخیه؛ شاید کمتر کسی تاکنون به تولیدش فکر کرده باشد، درحالی‌که حداقل در کشور خودمان با حجم بالایی از حوادثی که پشت سر می‌گذارد، بازار داغی دارد و مشتریانی همیشگی که به نظر نمی‌رسد هیچ‌گاه بی‌نیاز از این نخ حیاتی باشند. بنابراین سوژه این شماره را به نخ بخیه، بازار و تولیدش اختصاص دادیم.

برای شروع سری به اینترنت می‌زنیم و با یک جست‌وجوی کوتاه در اینترنت با خبری مواجه می‌شویم که حکایت از افتتاح  «بزرگ‌ترین» کارخانه نخ جراحی در کشور دارد و در ادامه زمانی‌که پس از چند روز سرانجام موفق به صحبت کردن با مدیرعامل این شرکت می‌شویم؛ او این خبر را این‌گونه اصلاح می‌کند:  «بزرگ‌ترین فضای تمیز» جهت تولید نخ بخیه.

این تاکید از سوی سعید شریف‌فرد عنوان می‌شود یعنی مدیرعامل شرکت درمان پویش طلوع که در شهرستان تفت و در کیلومتر 5 جاده شهرک صنعتی سفیدکوه واقع شده است. حرف‌های شریف‌فرد که میهمان تلفنی  «فرصت امروز» است و در میان سر‌و‌صدای خیابان هم‌صحبت‌مان شده، خواندنی است.

حجم تولید

در ابتدای صحبت، شریف‌فرد واحد اندازه‌گیری نخ بخیه را عدد اعلام می‌کند و می‌گوید واحد بزرگ‌تر آن جین است و میزان تولید کارخانه‌اش را 9میلیون عدد در سال اعلام می‌کند.

مدیرعامل شرکت درمان پویش طلوع سپس به ذکر این نکته می‌پردازد که در حال حاضر بیمارستان‌های دولتی که بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نخ‌های بخیه در کشور هستند از سوی دولت و وزارت بهداشت ملزم به خرید ملزومات خود با نرخ مصوب هستند؛ نرخ‌هایی که به دلیل بالا رفتن هزینه‌های تولید نسبت به نمونه‌های خارجی گران‌تر تمام می‌شوند ولی این همه مشکلات این تولیدکنندگان نیست.

تشویق به مصرف وارداتی‌ها

شریف‌فرد در بخش دیگری از صحبت‌های خود، تبلیغات شرکت‌های واردکننده و بازاریابی محصولات خارجی از طریق برخی پزشکان در مراکز جراحی را خطری جدی در کم شدن سطح خرید محصولات داخلی و سوق دادن مصرف‌کنندگان به سمت انواع نخ‌های وارداتی‌ برمی‌شمارد. این در حالی است که وی معتقد است اگر وزارت بهداشت در قیمت‌گذاری محصولات خارجی جدی‌تر باشد و خارجی‌ها را نصف تولیدات داخلی قیمت‌گذاری نکند؛ آن‌وقت تولید صرفه اقتصادی بیشتری خواهد داشت و می‌توانیم با توسعه زیرساخت‌ها نخ‌های تخصصی چشم‌پزشکی را هم تولید کنیم.

اینجا برای تولید مانع زیاد است

وی در ادامه یکی دیگر از موانع موجود بر سر راه بهبود تولیدات داخلی شرکت خود را قوانینی می‌داند که آنها را به استفاده از گمرک شهر تهران و رفت‌و‌آمدهای مکرر به وزارت بهداشت و درمان مجبور می‌کند که با توجه به مسافت بسیار طولانی این کارخانه تا تهران باعث بالا رفتن بسیار زیاد هزینه‌های ترخیص مواد اولیه و تشریفات گمرکی و به تبع آن بالا رفتن هزینه تولید می‌شود.

شریف‌فرد در این زمینه پیشنهاد می‌دهد که مسئولان انحصاری بودن گمرک تهران را منتفی کنند تا این گونه تولیدکنندگان بتوانند از مبادی ورودی دیگری همچون گمرک بندرعباس به ترخیص ملزومات خود اقدام کنند تا این اقدام کمک بزرگی باشد برای کاهش هزینه‌های حمل‌و‌نقل.

وی همچنین یکی دیگر از اقدامات مفید در این زمینه را واگذاری بخشی از اختیارات ستادی تهران به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می‌داند، عملی که راهگشای بسیار مفیدی است برای کاستن از رفت‌و‌آمدهای بیشمار و خسته‌کننده مسئولان واحدهای تولیدی شهرستان‌ها.

مواد اولیه فاسدشدنی

شریف‌فرد در بخش دیگری از گلایه‌های خود به این نکته اشاره می‌کند که مواد اولیه مورد نیاز که از کشورهایی مانند ژاپن و کره وارد کشور می‌شوند، دارای بسته‌بندی‌های ویژه‌ای هستند و همچنین باید در شرایط خاصی نیز نگهداری شوند و به محض باز شدن بسته‌بندی و در معرض هوا قرار گرفتن این مواد فاسد و غیرقابل استفاده خواهند شد و این در حالی است که مواد اولیه در گمرک امام خمینی(ره) از بسته‌بندی خارج می‌شوند و مورد آزمایش قرار می‌گیرند.

این مسئله باعث از بین رفتن مواد و خسارت بی‌شماری برای این شرکت و شرکت‌های دیگر شده است. وی در همین زمینه پیشنهاد می‌دهد که به جای بررسی کیفیت مواد اولیه، آن هم در تهران، مسئولان کنترل کیفیت، محصولات نهایی را در آزمایشگاه‌های داخل کارخانه مورد آزمایش و بازبینی قرار دهند.

شریف‌فرد در پاسخ به این پرسش که زمان ترخیص کالاها و مواد اولیه از گمرک با توجه به محدود بودن تاریخ مصرف آنها چقدر است، گفت: متاسفانه فرآیند ترخیص کالا بسیار طولانی است و از مرحله درخواست مجوز از وزارت بهداشت تا ترخیص کالا از گمرک گاه تا هفت ماه طول می‌کشد و علت آن چیزی نیست جز عدم همکاری بین سازمان‌های مسئول.

مشکلات مالی

شریف‌فرد یکی دیگر از مشکلات این صنعت را وضعیت نامشخص رفع تحریم‌ها اعلام کرد و افزود: در دولت قبل به خاطر وضع تحریم‌ها 8/1میلیون یورو از دارایی‌های این شرکت در خارج از کشور مسدود شد و این مسئله تا این زمان برطرف نشده و هنوز در مرحله دادرسی قرار دارد.

مدیرعامل شرکت درمان پویش طلوع درباره تسهیلات ویژه و حمایت‌های مادی دولتی نیز گفت: تا این لحظه از هیچ تسهیلات ویژه دولتی استفاده نکرده‌ایم و 70درصد سرمایه این شرکت از طریق سهامداران تامین شده است.

او در همین زمینه اضافه می‌کند: طی قراردادی با بانک پارسیان 9میلیارد وام با کارمزد 27درصد گرفتیم که اکنون پس از بازپرداخت 7/5میلیارد از این وام هنوز 8میلیارد دیگر به این بانک بدهکار هستیم.

شریف‌فرد عدم حمایت‌های دولت و همچنین عدم وضع قوانینی که در جهت تسهیل امور تولیدکنندگان باشد را مانعی عنوان کرد که سبب کم شدن رغبت تولیدکنندگان برای ادامه راه فعالیت‌شان می‌شود.