یکی از اصولیترین و سادهترین تعاریف برندسازی یا برندینگ، عبارت است از وجود یک وعده و تعهد انجام آن وعده. انجام این تعهد اگرچه در ظاهر ساده به نظر میرسد اما در عمل بسیار مشکل و دشوار است. برند، تصویری باکیفیت از هر کسبوکاری ایجاد میکند. هدف از نام تجاری یا برند، انتقال پیام نام تجاری به مخاطبان، ایجاد وفاداری مشتری به برند کسبوکار و متقاعد کردن خریدار برای خرید محصول و ایجاد یک اتصال عاطفی با مشتریان است.
برند یا نام تجاری شکلدهنده درک مشتری از محصول یا خدمت یک کسبوکار است. یک برند موفق شک و تردید مشتریان در مورد خطرات مالی، اجتماعی و امنیتی در هنگام خرید کالا یا خدمت را کاهش میدهد و بر قدرت تصمیمگیری تاثیر میگذارد. مشتریان، کالاهای ناملموس را با کمک گرفتن از نام تجاری بهتر میتوانند در ذهن تصورکنند. کسبوکارهایی که دارای نام تجاری معتبر هستند، سهم بازارشان بالاست. برند باید پشتیبانی خوب و قوی داشته باشد تا بتوان آن را برای درازمدت حفظ کرد.
با ایجاد ارزش برای نام تجاری روی حقوق صاحبان سهام طی یک دوره تاثیر خواهید گذاشت. برند انتظارات مشتری را در مورد محصول یا خدمت بالا میبرد. هدف اصلی از نام تجاری یا برند ایجاد تمایز با سایرین است. برند بخش مهمی از یک فرآیند نظاممند در بازاریابی یکپارچه است. برند میتواند با افزایش تمرکز و آگاهی مصرفکننده نسبت به یک محصول یا خدمت موجب رشد سهم بازار شود و با ایجاد و احساس تعلق و نزدیکی در مصرفکنندگان زمینهساز تکرار خرید آنها و تبدیل شدن شان به یک مشتری وفادار شود.
برندینگ زمانی انجام خواهد شد که علائم و ایدههایی که متعلق به سازمان است، با استقبال روزافزون مخاطبان آن برند مواجه شده و در زمان حضور در عرصه رقابت با سایر شرکتهایی که همان محصول یا خدمت را ارائه میکنند، به یادآوری محصول و خدمت کمک کرده و در زمان خرید، برای مشتری اولویت ایجاد کند. در یک برنامه تبلیغاتی حرفهای، تمام تلاش سازمان بر برندینگ است، اما اکثر مدیران سازمانها، برندینگ را همان تبلیغات میدانند که این یک برداشت اشتباه از برندسازی توسط مدیران است. مدیریت نام تجاری کمکی در جهت ایجاد تصویری از شرکت در اذهان عمومی یا خصوصی است.
مدیر برند باید نظارت کامل بر عملکرد نام تجاری داشته باشد. تنها زمانی یک نام تجاری موفق، ایجاد خواهد شد که سیستم مدیریت برند خوب و کارا عمل کند. نام تجاری یا برند دارای یک بعد مشهود یا ویژگیهای فیزیکی و قابل مشاهده برند است و یک بعد نامشهود که مهمترین عامل نامشهود هر نام تجاری هویت آن است. هویت برند مجموعه منحصر به فردی از تعلقات و تداعیهای برند است که مدیران سازمان تمایل به ایجاد و نگهداری آنها دارند.
هویت نام تجاری بهعنوان پایه و اساس فرآیند ساخت نام تجاری است. اغلب هنگامیکه درباره ایجاد یك نام تجاری جدید بحث میشود، تنها به بخش نخست هر نام تجاری كه مشهود است توجه میشود، اما موضوع اصلی و حیاتی که در ایجاد یك نام تجاری وجود دارد و نباید از كنار آن به راحتی گذشت موضوع تعریف هویت و اجزای آن است. اگرچه برند میتواند تمامی این نقشها را ایفا کند اما استراتژی نام تجاری فراتر و گستردهتر از بحث بازاریابی است و اگر منطبق با استراتژی کلی سازمان نیز نباشد احتمال شکست آن بسیار زیاد است.