تولید برق از زباله، راهکاری است که علاوه بر رفع معضلات زیستمحیطی، نیازهای انرژی جامعه را هم تامین میکند. برق حاصل از زبالهسوزها در دسته برق پاک طبقهبندی میشود و رییس سازمان انرژیهای نو بر این باور است که با تغییر قیمت خرید تضمینی برق حاصل از زبالهسوزها، سرمایهگذاران بخشخصوصی برای حضور در این عرصه تشویق خواهند شد.
زباله معضلی جدی در زندگی امروزی به شمار میآید. تولید انرژی از زباله راهکاری است که برای کاهش اثرات مخرب زباله بر محیطزیست، پیشروی مدیران شهری قرار دارد. دفن بهداشتی زباله نیاز به محوطههای وسیع دارد و خاک را آلوده میکند. شیرابه زبالهها نیز بر منابع آب زیرزمینی اثر منفی دارد. بنابراین در بسیاری از کلانشهرها که با مشکل کمبود فضا برای دفن بهداشتی زباله روبهرو هستند، استفاده از زبالهسوزها راهکاری مناسب است. ایجاد زبالهسوز برای تولید برق به دو دلیل، غیراقتصادی میشود. اگر قیمت خرید برق از سوی دولت مناسب نباشد یا زباله خشک تفکیک شده کافی در اختیار واحدهای زبالهسوز قرار نگیرد، فعالیت در این بخش فاقد صرفه اقتصادی است.
سیدمحمد صادقزاده، رییس سازمان انرژیهای نو (سانا) در نشست خبری دیروز که در محل این سازمان برگزار شد، دلیل کندی استقرار زبالهسوزها در مناطق شهری را نامناسب بودن قیمت خرید تضمینی برق حاصل از زبالهسوزها و غیراقتصادی بودن فعالیت در این عرصه اعلام کرد. به گفته، وی دولت با اصلاح ساختار قیمت خرید برق تجدیدپذیر، گام موثری در توسعه استفاده از زبالهسوزها در کشور برداشته است. مدیرعامل سانا معتقد است: زیرساختهای لازم برای تولید برق پاک، نیاز به سرمایهگذاریهای متفاوتی دارد. بنابراین اگر برق حاصل از زبالهسوزها، نیروگاههای خورشیدی، بادی و آبی کوچک با یک قیمت واحد خریداری شوند، سود مضاعفی نصیب برخی از تولیدکنندگان برق پاک در بخش نیروگاههای آبی کوچک میشود. در نتیجه این شکل از انرژی پاک بهشدت در کشور توسعه مییابد، اما برق خورشیدی که قیمتهای اعلامی برای آن منصفانه نیست، از چرخه توسعه خارج میشود.
وی با اشاره به اینکه وزارت نیرو با تغییر قیمت برق تجدیدپذیر تلاش کرده انگیزه کافی برای سرمایهگذاران به منظور مشارکت در توسعه انرژیهای تجدیدپذیر ایجاد کند، بیان کرد: وزارت نیرو تضمین کرده که برق حاصل از زبالهسوزها را به مدت 20 سال به قیمت 587 تومان، هضم بیهوازی را به قیمت 315 تومان و زیست توده لندفیل را به قیمت 290 تومان خریداری کند.
جیب مردم، منبع تامین مالی انرژی تجدیدپذیر
صادقزاده گفت: در حال حاضر بخش عمدهای از منابع توسعه انرژی تجدیدپذیر در کشور از محل دریافت عوارض برق و از جیب مردم، تامین میشود. براساس قانون به ازای هر کیلووات ساعت از مشترکان برق 30ریال عوارض دریافت میشود. این عوارض سالانه 300میلیارد تومان اعتبار برای توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در کشور ایجاد میکند. با این اعتبارات سالانه میتوان 400مگاوات به ظرفیت برق تجدیدپذیر کشور اضافه کرد. وی افزود: در برنامه ششم قرار است پنج هزار مگاوات انرژی تجدیدپذیر در کشور ایجاد شود. برای هر کیلووات انرژی تجدیدپذیر نیاز به سرمایهگذاری معادل 1500دلار داریم. این منابع قرار است از اعتبارات صندوق توسعه ملی و فاینانس خارجی تامین شود.
مدیرعامل سانا همچنین تاکید کرد: وزارت نیرو به دنبال انتقال تکنولوژی ساخت زبالهسوز به داخل کشور است. برای همین منظور به قیمت تمام شده طرحهایی که با استفاده از تکنولوژی داخلی اجرا میشوند، 15 درصد اضافه خواهد کرد. وی از اعلام آمادگی کشورهای ایتالیا، اسپانیا، فرانسه و چین برای انتقال تکنولوژی ساخت زبالهسوز به ایران خبرداد.
صادقزاده معتقد است: برای توسعه انرژیهای نو در کشور دولت باید مشابه یارانههایی که برای سوختهای فسیلی در نظر گرفته، در این بخش هزینه کند. درحال حاضر 90درصد هزینههای ایجاد زیرساخت در بخش فسیلی، توسط دولت پرداخت میشود. وی اضافه میکند: اضافه شدن عوارض دریافتی در قبوض برق هم میتواند به توسعه انرژی تجدیدپذیر در کشور کمک کند. به مجلس پیشنهاد دادهایم که عوارض 30 ریالی برق به ازای مصرف هر کیلووات ساعت، در بودجه سال آینده به 50 ریال افزایش یابد و این روند براساس نرخ تورم و میزان مصرف، هر سال افزایش یابد.
زباله تفکیک شده نداریم
تولید برق از زبالهسوزها بستگی مستقیم به کیفیت زباله تحویلی به زبالهسوزها دارد. شرکتهای فعال در این بخش بر این باورند که عدم تفکیک زباله سبب شده، ایجاد زبالهسوز به منظور تولید برق در کشور غیراقتصادی شود. غلامرضا بصیری، رییس شورایعالی استانها در پاسخ به «فرصت امروز» درباره اینکه آیا تحویل زباله تفکیک شده به زبالهسوزها در دستور کار شهرداریها قرار دارد، بیان کرد: باید در این زمینه فرهنگسازی لازم انجام شود. اما در حال حاضر اقدام خاصی در زمینه تفکیک زباله انجام نشدهاست.
مدیرعامل سانا نیز در تکمیل سخنان رییس شورایعالی استانها بیان کرد: سرمایهگذاران قبل از ورود به عرصه سرمایهگذاری، نوع زباله مناطق را بررسی و سیستم مناسب برای هر منطقه را معرفی میکنند. وی افزود: با توجه به نوع زباله هر منطقه، نمیتوان یک نسخه واحد برای تمام کشور پیچید. در نتیجه باید در مناطق متفاوت بسته به شرایط محیط، سیستم زبالهسوز انتخاب و سپس گواهیهای لازم از سازمان حفاظت محیطزیست برای حصول اطمینان درباره کاهش آلودگی هوا و غیره دریافت شود.